Renato Natali (1883 - 1979) - Figure al tramonto

Figure al Tramonto" Artysta: Renato Natali (Livorno, 1883 – 1979)
Technika: olej na desce
Epoka: pierwsza połowa XX wieku
Wymiary: 39 x 51 cm z ramką, 23,5 x 36 cm obraz.

Un'Opera di Suggestione e Memoria

Ten fascynujący obraz Renato Natali uchwyca moment intensywnej codzienności, zanurzonej w zawieszonej i melancholijnej atmosferze, typowej dla jego najlepszych dzieł.

Obraz przedstawia trzy postacie ludowe (prawdopodobnie nosicielki lub sprzedawczynie uliczne, co można wywnioskować po tym, co noszą na głowach), które poruszają się wzdłuż ziemistej drogi, prawdopodobnie w pejzażu ich ukochanej Livorno lub Maremmy Toskany.



Światło i kolor: Obraz dominuje niezwykłą paletą barw, która przywołuje zachód słońca lub zmierzch, z niebem rozświetlonym chmurami w kolorze zielonej benzyny, pomarańczy i różu. To światło nie jest naturalne, lecz teatralne, co nadaje scenie aurę marzycielską i romantyczną. Styl postmacchiaiolo: Mimo odejścia od prawdy typowej dla Macchiaioli, dzieło ukazuje syntetyczną i zdecydowaną pociągnięcie pędzla, które podkreśla objętość postaci i krajobrazu za pomocą umiejętnych plam koloru. Typowy motyw: Postacie ludzkie są wyrazem popularnego Livorno, któremu Natali poświęcił dużą część swojej twórczości, zyskując przydomek 'malarza pamięci' i 'Renato nocy'.

To prawdziwe świadectwo sztuki Natali, idealne dla kolekcjonerów ceniących włoską malarstwo XX wieku, Postmacchiaiolismo i szkołę livorną. Dzieło jest w doskonałym stanie zachowania.
Noty biograficzne: Renato Natali (1883 – 1979)

Renato Natali był jednym z najważniejszych przedstawicieli Szkoły Livorneńskiej XX wieku, malarzem głęboko związanym ze swoim miastem oraz jego nocnymi i ludowymi atmosferami.

Pochodzenie i edukacja: Urodził się w Livorno 10 maja 1883 roku w skromnej rodzinie. Mimo początkowych studiów w pracowni Lorenzo Cecchi, jest uważany za artystę głównie samouka. Lata spędzone w Paryżu: Kluczowy był jego pobyt w Paryżu (1912–1914), gdzie gościł u dramatopisarza Dario Niccodemi. Tam poznał i utrzymywał kontakty z wybitnymi postaciami takimi jak Amedeo Modigliani, Giovanni Boldini i Maurice Utrillo. Kontakt z francuskimi awangardami wzbogacił jego styl, prowadząc go do malarstwa opartego na pamięci i atmosferze. Malarz 'Zaginionej Livorno': Po powrocie do Włoch wybił się jako narrator życia nocnego w Livorno, jego zaułków, dzielnic robotniczych jak 'Venezia Nuova', tawern i słynnych 'nocnych bijatyk'. Krytyk Ugo Ojetti nazwał go 'Renato nocy'. Nie malował z natury, lecz polegał na szybkich notatkach, by potem odtwarzać sceny w swoim studio, podkreślając ich teatralny i poetycki wymiar. Grupa Labronico: 15 lipca 1920 roku był jednym z założycieli Grupy Labronico w Livorno, stowarzyszenia artystów mającego na celu promowanie toskańskiej sztuki w kraju i za granicą. Sukces i kolekcje: Wystawiał wielokrotnie na Biennale w Wenecji od 1905 roku. Jego prace znajdują się w ważnych kolekcjach publicznych, takich jak Galeria Sztuki Nowoczesnej we Florencji i w Rzymie. Zmarł w Livorno w 1979 roku.