Ngil mask - Fang - Kamerun

Maski zwane Ngil, zazwyczaj białe i wydłużone, są tradycyjnie związane z rytuałem Ngil, choć ich użycie owiane jest tajemnicą. Ngil, które zostało zakazane w Gabonie w 1910 roku, ma na celu ochronę jednostki przed złymi zaklęciami i zatruciem i dzieli się na trzy stopnie: Mbege-Feg, główny Ngil, wielki inicjowany; Mod-Esam, organizator ceremonii; Nnom-Ngi, zwykli inicjowani. Inicjacja składa się z serii testów i wyjaśnienia zakazów Ngil. Prawdopodobnie po zakazie i zniknięciu Ngil jako rytuału regulującego życie wioski na początku wieku (w Gabonie), jego miejsce zajęły inne obrzędy. Dziś odgrywają one rolę jedynie elementu folklorystycznej radości, ale dwadzieścia lat temu wyglądało to inaczej: maska pojawiała się o świcie lub zmierzchu, uzbrojona w drewniany miecz lub prostą laskę, otoczona swoimi adeptami, niszczyła kuchnie lub domy mieszkańców, którzy byli nieposłuszni wobec członków „społeczeństwa”, cudzołożników, złodziei lub po prostu dłużników, twórców talizmanów lub śmiertelnych lekarstw. Maska miała straszny, głęboki, chrapliwy i potężny głos, który potrafił przestraszyć kobiety i dzieci. Składa się z zestawu krzywizn i płaszczyzn, które subtelnie splatają się wokół wydłużonej, prostej osi nosa, tworząc kształt serca, poniżej którego wyryto usta, lekko otwarte, z misternie wyrzeźbionymi zębami, zajmujące całą dolną krawędź twarzy. Górne rzęsy i uszy są subtelnie narysowane. Tatuaż, który biegnie wzdłuż środka nosa, przyciągając uwagę do twarzy i kończący się na środku czoła zarysami dwóch księżyców, według profesora Sabatera Pi, pochodzi od pygmów Bayale i jest używany przez Okaków z Gwinei Równikowej.

Pochodzenie: kolekcja prywatna
Kolekcja Argiles, Barcelona