Ferenc Fürst, master carpenter - Prof. Gyula Kaesz - Szafka bufetowa (2) - W pełni odrestaurowany - Mahoń, fornir, Drewno sosnowe - Bufet boczny z lat 40.

Rzadki i udokumentowany bufet w stylu Bauhaus–Modernistycznym, zaprojektowany przez prof. Gyula Kaesz, jedną z najbardziej wpływowych postaci węgierskiego sztuki użytkowej i designu XX wieku.

Kaesz był kluczowym przedstawicielem modernizmu Europy Środkowej, łączącym racjonalną klarowność funkcjonalizmu Bauhausu z wyrafinowanym rzemiosłem i proporcjami. Ta komoda pojawiła się w węgierskim czasopiśmie projektowym Tér és Forma i jest ściśle powiązana z przykładami opublikowanymi w austriackim magazynie Innen-Dekoration, co potwierdza jej pochodzenie oraz międzynarodowe uznanie Kaesza.

Szafka jest wykonana na podstawie z płyty wiórowej o grubości 3,8 mm, wykończonej okleiną z kubańskiego mahoniu o głębokim naturalnym odcieniu i subtelnej połysku. Wnętrze pozostaje całkowicie oryginalne, z lekko zakrzywionymi półkami, pokrytymi nietkniętym lakierem shellac i ciepłą patyną. Okleinowane nogi zostały starannie odrestaurowane, z częściowym odnowieniem ręcznym i wykończeniem wieloma warstwami naturalnego oleju, co zachowuje autentyczną fakturę dotykową i głębię koloru.

Wszystkie niklowane zawiasy zaprojektowane przez Kaesz, 4 mm solidne okrągłe wkładki na klucze, prostokątne metalowe uchwyty oraz oryginalne klucze są nienaruszone i w pełni funkcjonalne. Prawa sekcja zawiera precyzyjnie dębowe szuflady z jaskółczym dziobem, podczas gdy lewy szafka posiada wysuwane tace serwisowe. Górna, zdejmowana szklana witryna zachowuje swoje oryginalne, fazowane przesuwne drzwi ze szkła. Każdy element odzwierciedla wyjątkową precyzję i artystyczną wrażliwość Kaesz.

Dzieła Gyula Kaesz znajdują się w międzynarodowych kolekcjach muzealnych, w tym w głównych archiwach designu Europy Środkowej oraz w Muzeum Sztuki Użytkowej w Budapeszcie. Ta komoda stanowi kolekcjonerski egzemplarz o jakości muzealnej, będący szczytem węgierskiego modernizmu inspirowanego Bauhausem — okresu, gdy design i rzemiosło współistniały w doskonałej harmonii.