SIGNED; Dirk Alvermann - Klein Paris (VINTAGE SIGNATURE, MINT CONDITION, SHRINK-WRAPPED) - 2011

WSPANIAŁA OKAZJA na zakup tej FANTASTYCZNEJ KSIĄŻKI niemieckiego fotografa Dirka Alvermanna (1937-2013) o jego byłym rodzinnym mieście Düsseldorf („Mały Paryż”) - w NOWYM STANIE + PODPISANA.

BRILLIANT LAYOUT (autorstwa samego artysty).
Doskonałe drukowanie (by Steidl).

Podpisano przez Dirka Alvermanna w roku publikacji (2011).
Gwarantuję autentyczność podpisu oraz fakt, że jest to podpis vintage.

Dirk Alvermann był zachodnioniemieckim fotografem (urodzonym w Düsseldorfie), który w 1966 r. dobrowolnie przeprowadził się do Berlina Wschodniego w NRD. Dużą część życia spędził w NRD i opublikował swoje pierwsze książki w NRD.

Dirk Alvermann jest twórcą filmów „Algieria” („L'Algerie”), 1960, „Keine Experimente”, 1961 oraz „Ich liebe dich”, 1979 i został wspomniany przez Martina Parra w „Photonews” i „Aperture magazine” jako prawdopodobnie najważniejszy fotograf i wydawca książek pochodzący z NRD.

Nowy, nienaruszony, nieczytany. Wciąż oryginalnie zapakowany w folię plastikową wydawnictwa; otwarty tylko raz w celu podpisu.
Egzemplarz kolekcjonerski.

To jest pierwsza w historii aukcja albumów fotograficznych na Catawiki, poświęcona wyłącznie światu byłego 'DDR'/'GDR' ('Niemiecka Republika Demokratyczna' lub 'Niemcy Wschodnie'), która istniała od 1949 do 1990 roku.

Wciąż w dużej mierze nieodkryta i niezbadaną, ta dziedzina oferuje bogactwo fascynujących odkryć dla kolekcjonerów.
5Uhr30.com prezentuje wyjątkowe dzieła renomowanych i wschodzących artystów, prace ankietowe, porywające monografie, a także niezwykle rzadkie małe katalogi vintage, vintage’owe książki dla dzieci i vintage’owe fotoksiążki fabryczne; podpisane publikacje, plakaty i wiele więcej.

Jak zawsze gwarantujemy szczegółowe i dokładne opisy, 100% ochrony transportu, 100% ubezpieczenia transportowego i oczywiście, wysyłkę łączoną na cały świat.

Nie przegap tej wyjątkowej okazji!
Wyłącznie dzięki 5Uhr30.com, Kolonia, Niemcy.

Steidl w Getyndze. 2011. Wydanie pierwsze, pierwszy druk.

Oprawa twarda (według wydania). 182 x 244 mm. 112 stron. 108 zdjęć. Zdjęcia: Dirk Alvermann. Esej autorstwa Thomasa Wieganda. Tekst w języku niemieckim.

Świetna książka autorstwa Dirka Alvermanna w idealnym stanie - podpisana przez artystę.

Dirk Alvermann był niemieckim fotografem, filmowcem i pisarzem. Zaczął pracować z fotografią w 1956 roku. W okresie odbudowy w Republice Federalnej Niemiec i niemieckiego cudu gospodarczego, jego społecznie krytyczna, antykolonialna i pokojowa perspektywa miała niewiele miejsca w Niemczech Zachodnich. Z wyjątkiem kilku lewicowych tygodników, takich jak Die Tat, Deutsche Volkszeitung czy Die Andere Zeitung, publikował swoje fotografie głównie w NRD, a także we Francji, Algierii, Anglii, Włoszech i Polsce. W szybkim tempie tworzył reportaże fotograficzne o Hiszpanii (1957–62), Algierii (1958–60), Albanii (1962), Niemczech Zachodnich (1962–65), Włoszech (1964) i Anglii (1965).
Prace tych lat są przede wszystkim udokumentowane w albumach fotograficznych Algerien–L’Algerie (1960) oraz Keine Experimente – Bilder zum Grundgesetz (1961). Zaplanowana książka fotograficzna o Hiszpanii, która miała zostać opublikowana przez Edition Leipzig w 1963 roku, została zablokowana przez hiszpańską Partię Komunistyczną na uchodźstwie. Dodatkowe dzieła obejmowały dokumentalne filmy Algerische Partisanen (1962) oraz jego prace kamerowe przy filmie Peter Nestlera Arbeiterclub w Sheffield (tytuł emisji: Menschen in Sheffield) w 1965 roku. W latach 1962–1965 Alvermann pracował jako semi-staff contributor dla NBI, a także publikował w Quick, Magnum i Das Magazin.
Po długotrwałych i powtarzających się pobytach w Algierii i Hiszpanii, Alvermann przeprowadził się do Berlina Zachodniego w 1959 roku, a ostatecznie do Berlina Wschodniego (NRD) w 1966 roku. W 1969 roku tam opublikowano jego fotograficzną dokumentację Wolfgang Heinz inszeniert Gorkis Feinde, a także, w tym samym roku, narracyjną książkę fotograficzną o robotnikach portowych w Rostocku, Eine Handvoll Glück. W kolejnym roku powstał portret miasta Rostock, a w 1979 roku niemal legendarny album fotograficzny Ich liebe Dich. Projekt — realizowany przez wiele lat (1962–77) — dotyczący albumu fotograficznego o pracy i życiu polskich artystów ludowych (rzeźbiarzy i malarzy), realizowany wspólnie z warszawskim korespondentem ARD Ludwikiem Zimmererem, nigdy nie został zrealizowany.
Między 1972 a 1976 rokiem Alvermann pracował jako reżyser filmów dokumentalnych dla telewizji GDR w programie „Kulturmagazin”. Podczas rozwiązania telewizji GDR w czasie zjednoczenia Niemiec, niemal wszystkie filmy, które tam wyreżyserował, zostały wyrzucone (i do dziś są utracone).
Od lat 60. XX wieku Alvermann coraz bardziej poświęcał się pisaniu, a w 1977 roku opublikował częściowo autobiograficzny zbiór opowiadań 'Koniec bajki', a w 1983 roku książkę dla dzieci 'Zuckerwatte und Riesenrad'. W 1979 roku ukazała się jego najbardziej znana książka fotograficzna oprócz tomu o Algierii, 'Ich liebe Dich', jako wstępne podsumowanie jego pracy fotograficznej. Rok później został przyjęty do Związku Pisarzy NRD i wybrany do zarządu okręgowego jako przedstawiciel młodych autorów. Jako jego delegat, w kolejnym roku, podróżował z Rainerem Kerndl do kongresu Palestyńskiego Związku Pisarzy w Bejrucie, który jednak nie odbył się z powodu silnie narastających tam wojen. To właśnie w tym kontekście powstały jego ostatnie spójne prace fotograficzne w palestyńskich obozach uchodźców. W 1982 roku Alvermann opuścił zarząd okręgowy na własną prośbę, przeprowadził się do (wówczas) okręgu Schwerin i dołączył do Spółdzielni Produkcji Rolniczej (LPG), co później opisał literacko w 'Crivitzer Chronik' (1999).
W 1991 roku Alvermann objął stanowisko archiwisty w miejskim archiwum Rehna. W kolejnym roku był jednym z założycieli inicjatywy kulturalnej Maurine-Radegast e. V., został jej pierwszym przewodniczącym i opublikował kilka prac o historii lokalnej na jej rzecz, w tym teksty niderlandzkiego poety Rudolfa Hartmanna, zamordowanego w obozie koncentracyjnym (Ick seig allerhand Gesichter), badania lokalnych kronikarzy Klausa Bollensdorfa (Rehnaer Miniaturen) i Karla-Heinza Molkenthina (Demerner Dorfgeschichten, Land an der Maurine), powojenne fotografie fotoreportera Willy’ego Seegera (Gadebuscher Novelle) oraz dwie antologie opowiadań współczesnych północnoniemieckich pisarzy (Flaschenpost aus Nordost, Flaschenpost 2005).
W latach 2006 i 2008 prezentował książki fotograficzne Zwischen den Zeiten – Rhapsodie in Schwarzweiß oraz dacapo, będące retrospekcją jego pracy stworzonej w latach 1956–1982. W 2011 roku opublikowano książki fotograficzne Klein Paris, zawierające powojenne impresje z jego rodzinnego Düsseldorfu, wraz z repliką i nowymi edycjami we francuskim, angielskim i niemieckim, legendarnej już książki o Algierii, dotyczącej walki o wyzwolenie, która do 1962 roku pozostawała francuską kolonią. Działania Alvermanna w zakresie tworzenia książek kontynuowano w 2012 roku, publikując Streiflichter 1956–65, tom fotograficznych krótkich narracji o Warszawie, Tiranie, Neapolu, Peñíscola i Sheffield.
Dirk Alvermann był młodszym bratem malarza, grafika i artysty obiektów Hans-Petera Alvermanna (1931–2006). We wrześniu 2013 roku Dirk Alvermann zmarł w Carlowie, w wiosce Neschow, niecałe dwa miesiące przed swoimi 76. urodzinami. Odszedł po nim jego synowie Dirk Alvermann (1965–2023) i Moritz P. Alvermann oraz córka Nadja Alvermann.
(Wikipedia)