SIGNED Dirk Alvermann - Da capo (VINTAGE SIGNATURE, MINT CONDITION, SHRINK-WRAPPED) - 2008

BRILLIANT BOOK autorstwa Dirka Alvermanna (1937-2013)
Pierwsza monografia artysty.
Fantastyczna odnowa (po przerwie trwającej 30 lat).
Zaprojektowane i ułożone - przez samego ARTYSTĘ.

Podpisano przez Dirk Alvermann w roku publikacji.
Gwarantuję autentyczność podpisu oraz fakt, że jest to zabytkowy podpis.

Dirk Alvermann był zachodnioniemieckim fotografem (urodzonym w Düsseldorfie), który w 1966 r. dobrowolnie przeprowadził się do Berlina Wschodniego w NRD. Dużą część życia spędził w NRD i opublikował swoje pierwsze książki w NRD.

Dirk Alvermann jest twórcą kilku naprawdę świetnych fotoksiążek, takich jak 'Algerien' ('Algieria'), 1960, 'Keine Experimente', 1961 oraz 'Ich liebe dich', 1979, i był wspomniany przez Martina Parra w 'Photonews' oraz 'Aperture magazine' jako prawdopodobnie najważniejszy fotograf i wydawca książek pochodzący z Niemieckiej Republiki Demokratycznej.

Nowa, nienaruszona, nieczytana. Wciąż oryginalnie zapakowana w folię producenta; otwarta tylko raz w celu podpisu.
Egzemplarz kolekcjonerski.

To jest pierwsza w historii aukcja albumów fotograficznych na Catawiki, poświęcona wyłącznie światu byłego 'DDR'/'GDR' ('Niemiecka Republika Demokratyczna' lub 'Niemcy Wschodnie'), która istniała od 1949 do 1990 roku.

Wciąż w dużej mierze nieodkryta i niezbadaną, ta dziedzina oferuje bogactwo fascynujących odkryć dla kolekcjonerów.
5Uhr30.com prezentuje wyjątkowe dzieła renomowanych i wschodzących artystów, prace ankietowe, porywające monografie, a także niezwykle rzadkie małe katalogi vintage, vintage’owe książki dla dzieci i vintage’owe fotoksiążki fabryczne; podpisane publikacje, plakaty i wiele więcej.

Mała książka zawiera zdjęcia najsłynniejszych serii Dirka Alvermanna: „Algerien” („Algieria”), „Keine Experimente” („Brak eksperymentów”) oraz „Ich Liebe Dich” („Kocham Cię”).

Opublikowano z okazji wystawy "Dirk Alvermann - między czasami" w galerii "Argus Fotokunst" w Berlinie od 5 września do 25 października 2008 roku.

Dirk Alvermann został wymieniony przez Martina Parra w czasopismach „Photonews” i „Aperture” jako prawdopodobnie najważniejszy fotograf i bukmacher pochodzący z Niemiec Wschodnich.

Jak zawsze gwarantujemy szczegółowe i dokładne opisy, 100% ochrony transportu, 100% ubezpieczenia transportowego i oczywiście, wysyłkę łączoną na cały świat.

Nie przegap tej wyjątkowej okazji!
Wyłącznie dzięki 5Uhr30.com, Kolonia, Niemcy.

Kettler, Bönen. 2008. Pierwsze wydanie, pierwszy druk.

Oprawa twarda (według wydania). 170 x 245 mm. 72 strony. Zdjęcia: Dirk Alvermann. Koncepcja: Dirk Alvermann. Układ: Anne Kettler, Dirk Alvermann. Tekst w języku niemieckim.

Świetna książka autorstwa Dirka Alvermanna w idealnym stanie - podpisana przez artystę.

Dirk Alvermann był niemieckim fotografem, filmowcem i pisarzem. Zaczął pracować z fotografią w 1956 roku. W okresie odbudowy w Republice Federalnej Niemiec i niemieckiego cudu gospodarczego niemal nie było miejsca w Niemczech Zachodnich na społecznie krytyczną, antykolonialną i pokojową perspektywę jego pracy. Z wyjątkiem kilku lewicowych tygodników, takich jak Die Tat, Deutsche Volkszeitung czy Die Andere Zeitung, publikował swoje fotografie głównie w NRD oraz we Francji, Algierii, Anglii, Włoszech i Polsce. W szybkim następstwie tworzył reportaże fotograficzne o Hiszpanii (1957–62), Algierii (1958–60), Albanii (1962), Niemczech Zachodnich (1962–65), Włoszech (1964) i Anglii (1965).
Prace z tych lat są dokumentowane przede wszystkim w albumach fotograficznych Algerien–L’Algerie (1960) oraz Keine Experimente – Bilder zum Grundgesetz (1961). Zaplanowana książka fotograficzna o Hiszpanii, mocno zapowiedziana przez wydawnictwo Edition Leipzig na 1963 rok, została zablokowana przez hiszpańską Partię Komunistyczną na uchodźstwie. Dodatkowe prace obejmowały filmy dokumentalne Algerische Partisanen (1962) oraz jego prace operatorskie przy filmie Peter Nestlera Arbeiterclub w Sheffield (tytuł nadawany w telewizji: Menschen in Sheffield) w 1965 roku. W latach 1962–1965 Alvermann pracował jako semi-staff contributor dla NBI, a także publikował w magazynach Quick, Magnum i Das Magazin.
Po długotrwałych i powtarzających się pobytach w Algierii i Hiszpanii, Alvermann przeprowadził się do Berlina Zachodniego w 1959 roku, a ostatecznie do Berlina Wschodniego (NRD) w 1966 roku. W 1969 roku opublikowano tam jego fotograficzną dokumentację Wolfgang Heinz inszeniert Gorkis Feinde, a także, w tym samym roku, narracyjną książkę fotograficzną o robotnikach portowych w Rostocku, Eine Handvoll Glück. W kolejnym roku powstał portret miasta Rostock, a w 1979 roku niemal legendarny album fotograficzny Ich liebe Dich. Projekt — realizowany przez wiele lat (1962–77) — dotyczący albumu fotograficznego o pracy i życiu polskich artystów ludowych (rzeźbiarzy i malarzy), realizowany wspólnie z warszawskim korespondentem ARD Ludwikiem Zimmererem, nigdy nie został zrealizowany.
Między 1972 a 1976 rokiem Alvermann pracował jako reżyser filmów dokumentalnych dla „Kulturmagazin” telewizji NRD. Podczas likwidacji telewizji NRD w czasie zjednoczenia Niemiec niemal wszystkie filmy, które tam wyreżyserował, zostały wyrzucone (i do dziś pozostają zaginione).
Od lat 60. XX wieku Alvermann coraz bardziej poświęcał się pisaniu, a w 1977 roku opublikował częściowo autobiograficzny zbiór opowiadań 'Ende eines Märchens', a w 1983 roku książkę dla dzieci 'Zuckerwatte und Riesenrad'. W 1979 roku ukazała się jego najbardziej znana książka fotograficzna oprócz tomu o Algierii, 'Ich liebe Dich', jako wstępne podsumowanie jego pracy fotograficznej. Rok później został przyjęty do Związku Pisarzy NRD i wybrany do zarządu okręgowego jako przedstawiciel młodych autorów. Jako jego delegat, w kolejnym roku, podróżował z Rainerem Kerndlem na kongres Palestyńskiego Związku Pisarzy w Bejrucie, który jednak nie odbył się z powodu silnie narastających tam wojen. To właśnie w tym kontekście powstały jego ostatnie spójne prace fotograficzne w palestyńskich obozach uchodźców. W 1982 roku Alvermann opuścił zarząd okręgowy na własną prośbę, przeniósł się do (wówczas) okręgu Schwerin i dołączył do Spółdzielni Produkcji Rolniczej (LPG), co później opisał literacko w 'Crivitzer Chronik' (1999).
W 1991 roku Alvermann objął stanowisko archiwisty w miejskim archiwum Rehna. W kolejnym roku był jednym z założycieli inicjatywy kulturalnej Maurine-Radegast e. V., został jej pierwszym przewodniczącym i opublikował kilka prac o tematyce lokalnej, w tym utwory niderlandzkiego poety Rudolfa Hartmanna, zamordowanego w obozie koncentracyjnym (Ick seig allerhand Gesichter), badania lokalnych kronikarzy Klausa Bollensdorfa (Rehnaer Miniaturen) i Karla-Heinza Molkenthina (Demerner Dorfgeschichten, Land an der Maurine), powojenne fotografie fotografa Willy’ego Seegera (Gadebuscher Novelle oraz dwie antologie opowiadań współczesnych północnoniemieckich pisarzy (Flaschenpost aus Nordost, Flaschenpost 2005).
W latach 2006 i 2008 prezentował książki fotograficzne Zwischen den Zeiten – Rhapsodie in Schwarzweiß oraz dacapo, będące retrospekcją jego pracy stworzonej w latach 1956–1982. W 2011 roku opublikowano książki fotograficzne Klein Paris, zawierające powojenne impresje z jego rodzinnego Düsseldorfu, wraz z reprintem w formie facsimile oraz nowymi edycjami we francuskim, angielskim i niemieckim, legendarnej już książki o Algierii dotyczącej walki o wyzwolenie, gdyż pozostawała ona francuską kolonią aż do 1962 roku. Działalność wydawnicza Alvermanna kontynuowana była w 2012 roku, gdy ukazała się książka Streiflichter 1956–65, zbiór krótkich narracji fotograficznych o Warszawie, Tiranie, Neapolu, Peñíscoli i Sheffield.
Dirk Alvermann był młodszym bratem malarza, grafika i artysty obiektów Hans-Petera Alvermanna (1931–2006). We wrześniu 2013 roku Dirk Alvermann zmarł w Carlowie, w wiosce Neschow, niecałe dwa miesiące przed swoimi 76. urodzinami. Odszedł po nim jego synowie Dirk Alvermann (1965–2023) i Moritz P. Alvermann oraz córka Nadja Alvermann.
(Wikipedia)