Gibson - L6-S Custom - - Elektrische gitaar - Verenigde Staten - 1973

De gitaar verkeert in uitstekende staat, met enkele kleine ondiepe deukjes en krasjes. De afwerking is prachtig, je zou niet zeggen dat ze 52 jaar oud is. Je ziet deze afwerking bijna nooit, en zelfs als je het doet, is ze nooit zo goed bewaard gebleven! Ze klinkt geweldig, veelzijdig en gemakkelijk te bespelen! Verzamelaarskwaliteit.

De Gibson L6S (meestal Gibson L6-S, of L6 solid) werd in 1973 geïntroduceerd als de eerste volledig esdoorn massieve elektrische gitaar van het bedrijf. Hij had ook een hals met 24 frets en twee octaven. Het model werd gedurende de jaren zeventig en tot in het begin van de jaren tachtig geproduceerd, met iets meer dan 18.000 instrumenten in totaal; zeker een van de meest succesvolle gitaren van Gibson uit de jaren zeventig. De L6-S was het toonbeeld van Gibson-productie uit het Norlin-tijdperk. Het gebruik van esdoorn voor body, hals en toets, meestal afgewerkt met slechts een eenvoudige heldere lak, zorgde voor een instrument dat visueel en qua klank duidelijk verschilde van eerdere gitaren. Een echt contrast met de mahonie- en rosewood-gitaren uit de jaren vijftig en zestig, met hun Sunburst-, Cherry- of Walnut-afwerkingen. Ongeveer een derde van de L6-S (Custom) gitaren was zwart met een ebbenhouten toets, nog steeds met een esdoorn body en hals. Andere afwerkingen bestonden ook (onder andere een zeer fraaie Cherry Sunburst), maar werden in veel kleinere aantallen geproduceerd.



Vroege L6-S-voorbeelden werden gebouwd in de beroemde Kalamazoo-fabriek van Gibson, maar halverwege de jaren zeventig werd de L6S geproduceerd in de tweede fabriek van Gibson, de nieuw geopende faciliteit in Nashville. Aanvankelijk werd de gitaar simpelweg aangeduid als L6-S, maar met de toevoeging van twee nieuwe modellen (de Midnight Special uit 1974 en de L6-S Deluxe uit 1975) werd de oorspronkelijke L6-S omgedoopt tot de L6-S Custom.



De Midnight Special en L6-S Deluxe waren gericht op een lager prijsniveau, met esdoorn als bodyhout, iets eenvoudigere elektronica en (in het geval van de Midnight Special) een schroefnekgemonteerde hals. Geen van beide was zo succesvol (commercieel) als de L6-S.



De Gibson L6-S werd in 1972 ontworpen door toenmalig Gibson-medewerker Bill Lawrence. De opdracht was om een gitaar te creëren met een zo gevarieerd mogelijk geluidsspectrum, zonder te ingewikkelde elektronica, en iets dat kon concurreren met Fenders zes-snarige assortiment. Bill Lawrence legt uit:

In 1972 werd ik gevraagd om een multi-geluidssysteem te ontwerpen voor de SG Standard. Dit had voor mij geen enkel nut, en na verschillende vergaderingen met marketing heb ik hen ervan kunnen overtuigen een volledig nieuwe solid-body te introduceren die een breed scala aan verschillende geluiden bood. Ik kreeg vrije hand, zolang ik me hield aan een vastgesteld productiekostenlimiet. Om binnen dat limiet te blijven, moest ik gebruikmaken van hun bestaande hardware, inclusief pickup covers, en de afgeronde lichaamscontouren die ik wilde, zaten ook niet in het budget. Met slechts 25 dollar extra had ik de gitaar kunnen maken volgens mijn specificaties. Daarnaast had ik een prachtig lichtgewicht brug met drie palen ontworpen, gemaakt van gehard roestvrij staal, die kon worden omgezet in een tremolo, en twee 3-standenschakelaars voor negen verschillende geluiden. De eerste 3-standenschakelaar was een pickup-selector, terwijl de tweede een geluidskeuze was — positie één voor Les Paul, positie twee voor Strat, en positie drie voor Tele geluid.



Wel, ik moest binnen het budget blijven, en we eindigden met een zes-standen rotary switch, pickups met grote humbucker covers, een standaard Schaller bridge met een 'stop'-tailpiece, en een onhandig ogend lichaam. Mijn oorspronkelijke prototype had een prachtig, elegant gevormde pickguard, maar iemand heeft dat ook veranderd. Zelfs met deze veranderingen was de vroege productie van de L6-S nog steeds een uitstekende performer. Toen het nieuwe eigendom de controle overnam, waren er nog meer veranderingen, en tegen 1976 was de L6-S gewoon een ander Gibson solid-body model in de stijl van een Les Paul geworden. Alles wat overbleef van mijn oorspronkelijke ontwerp was het dunne, lichte lichaam met een grote uitsnede voor gemakkelijke toegang tot alle 24 frets.

Lees de rest van dit artikel op de Bill Lawrence-website.

De L6-S (of de L6-S Custom, zoals deze uiteindelijk zou worden genoemd) werd in 1973 geïntroduceerd op de zomer NAMM-beurs in Chicago, heel erg als een betaalbaarder versie van de Gibson L-5S. Het behield de L-5S-lichaamvorm, had nog steeds een esdoorn body / hals (hoewel de L-5S gekruld esdoorn was, in plaats van close grain) en een (optioneel) ebbenhouten toets. Massieve body’s waren tot dat moment traditioneel van mahonie, maar om economische en modieuze redenen zag je in de jaren zeventig een reeks Gibson’s met esdoorn, en de L6-S was daar een van.

Elektrisch gezien verschilde hij van de L-5S, met zijn zes-positie fase schakelaar, ofwel het 'Q System' - twee ongelooflijk hete Super Humbucking pickups die in serie, parallel of enkelvoudige prestatie zijn verbonden - met toonregeling voor hoge tonen en middentonen. Het idee was om nieuwe geluiden te bieden en zoveel mogelijk veelzijdigheid: 'van country kippenpikken tot de meest abstracte jazz-riffs'. Daartoe had de L6-S ook een hals met twee octaven en 24 frets - de eerste Gibson met deze specificatie.

Gibson L6-S specificaties

L6-S Custom

Beschikbaar 1973-81 (mogelijk later)

Pickups: Twee chroombedekte super humbuckers (onderdelen 13682, voorkant; 13683, achterkant).

Scale 24 3/4"

Body esdoorn. 13 1/2" breed (onderkant), 16 1/2" lang, 1 1/4" dik.

Nekhals van esdoorn, met esdoorn-, rozenhout- of ebbenhouten toets. 24 frets. Puntmarkeringen (enkele vroege voorbeelden hebben blokmarkeringen).

Breedte bij de kam 39,7 mm

Hardware volume, middentonen- en 'treble roll-off'-regelaars. 6-standen pickup-schakelaar. Breed-travel tune-o-matic brug, met stop-bar tailpiece.

Afwerkingen Cherry Sunburst, Natural Maple Gloss, Black, Cherry, Wine Red, Tobacco Sunburst, van 1980 Silverburst

Notes: De meest populaire uit de serie, die de Deluxe 4:1 en de Midnight Special overtreft in verkoop.