Greg Girard - Snack Sakura - 2025






Oprichter en directeur van twee Franse boekenbeurzen; bijna 20 jaar ervaring met hedendaagse boeken.
| € 1 |
|---|
Catawiki Kopersbescherming
Je betaling is veilig bij ons totdat je het object hebt ontvangen.Bekijk details
Trustpilot 4.4 | 123193 reviews
Beoordeeld als "Uitstekend" op Trustpilot.
Snack Sakura van Greg Girard is een 276 pagina’s tellend hardback fotografieboek (1e editie) met stofomslag, uitgegeven door Kominek Books in 2025, in het Engels en Japans, in nieuwstaat.
Beschrijving van de verkoper
Snack Sakura. Een reis door de bars van Japan.
Als je Japan kent, weet je waarschijnlijk ook van een bepaald soort drinkgelegenheid die een snack wordt genoemd. Ze zijn door het hele land te vinden, in grote steden en kleine dorpen. Meestal bestaan ze uit een toonbank en een paar krukken, misschien een of twee hokjes, meestal geleid door een vrouw van middelbare leeftijd, de mama, of minder vaak door een man, de master. De klanten zijn meestal vaste bezoekers. In tegenstelling tot een gewoon café waar een eerste keer bezoeker zomaar binnenloopt en gaat zitten, is de etiquette in een snack voor een nieuwkomer eerst vragen of het oké is om binnen te komen bij de mama. De entertainment, als je het zo kunt noemen, naast een eenvoudige drankkaart, bestaat uit gesprekken met de mama, gesprekken met andere klanten, en karaoke. Op het moment van schrijven worden ze beschouwd als de minst modieuze plekken in het land om een drankje te doen.
Enkele jaren geleden, tijdens mijn reis door Japan, merkte ik dat elke stad wel een snack genaamd 'Sakura' had. Sakura, of kersenbloesem, is zo'n gangbare naam voor een bedrijf dat het misschien een beetje onorigineel is. Maar het leek ook wel passend bij hoe onmodieus deze plaatsen waren. Het leek echt alsof elke stad er één had, en toen ik navraag deed bij de All Japan Snack Owners Association, bevestigden zij dat inderdaad, onder hun leden, Snack Sakura de meest voorkomende naam was. Dus besloot ik zoveel mogelijk te bezoeken en te fotograferen, van Okinawa tot Hokkaido, door het hele land.
In het begin was ik ze gewoon per ongeluk tegengekomen, Snack Sakuras, zonder ernaar op zoek te zijn. Toen ik besloot ze daadwerkelijk te proberen te vinden, werd het een stuk moeilijker. Veel van hen hebben geen telefoonnummers of online aanwezigheid. Voor degenen die dat wel hebben, ontdek je bij aankomst dat ze van naam zijn veranderd, het gebouw is afgebroken, of ze zijn gesloten en nooit weer open gegaan. Maar beetje bij beetje begon ik vooruitgang te boeken. Totdat ik na zes jaar door het land te hebben gereisd, nu snacks met de naam 'Sakura' heb gefotografeerd in meer dan de helft van Japan’s vierenvijftig prefecturen. 'Snack Sakura' introduceert deze niet precies 'verborgen' wereld van snacks, maar een wereld die pas zichtbaar wordt wanneer je er vanuit een bepaalde hoek naar kijkt.
De verkoper stelt zich voor
Snack Sakura. Een reis door de bars van Japan.
Als je Japan kent, weet je waarschijnlijk ook van een bepaald soort drinkgelegenheid die een snack wordt genoemd. Ze zijn door het hele land te vinden, in grote steden en kleine dorpen. Meestal bestaan ze uit een toonbank en een paar krukken, misschien een of twee hokjes, meestal geleid door een vrouw van middelbare leeftijd, de mama, of minder vaak door een man, de master. De klanten zijn meestal vaste bezoekers. In tegenstelling tot een gewoon café waar een eerste keer bezoeker zomaar binnenloopt en gaat zitten, is de etiquette in een snack voor een nieuwkomer eerst vragen of het oké is om binnen te komen bij de mama. De entertainment, als je het zo kunt noemen, naast een eenvoudige drankkaart, bestaat uit gesprekken met de mama, gesprekken met andere klanten, en karaoke. Op het moment van schrijven worden ze beschouwd als de minst modieuze plekken in het land om een drankje te doen.
Enkele jaren geleden, tijdens mijn reis door Japan, merkte ik dat elke stad wel een snack genaamd 'Sakura' had. Sakura, of kersenbloesem, is zo'n gangbare naam voor een bedrijf dat het misschien een beetje onorigineel is. Maar het leek ook wel passend bij hoe onmodieus deze plaatsen waren. Het leek echt alsof elke stad er één had, en toen ik navraag deed bij de All Japan Snack Owners Association, bevestigden zij dat inderdaad, onder hun leden, Snack Sakura de meest voorkomende naam was. Dus besloot ik zoveel mogelijk te bezoeken en te fotograferen, van Okinawa tot Hokkaido, door het hele land.
In het begin was ik ze gewoon per ongeluk tegengekomen, Snack Sakuras, zonder ernaar op zoek te zijn. Toen ik besloot ze daadwerkelijk te proberen te vinden, werd het een stuk moeilijker. Veel van hen hebben geen telefoonnummers of online aanwezigheid. Voor degenen die dat wel hebben, ontdek je bij aankomst dat ze van naam zijn veranderd, het gebouw is afgebroken, of ze zijn gesloten en nooit weer open gegaan. Maar beetje bij beetje begon ik vooruitgang te boeken. Totdat ik na zes jaar door het land te hebben gereisd, nu snacks met de naam 'Sakura' heb gefotografeerd in meer dan de helft van Japan’s vierenvijftig prefecturen. 'Snack Sakura' introduceert deze niet precies 'verborgen' wereld van snacks, maar een wereld die pas zichtbaar wordt wanneer je er vanuit een bepaalde hoek naar kijkt.
