Andrea Modica - Catholic Girl - 2023

Mijn hoop voor elke jonge fotografie student is dat er een moment komt waarop de behoefte om het werk te doen belangrijker wordt dan de wens om goed te presteren op school. Dit gebeurde voor mij echt toen ik in 1984 aan mijn masteropleiding begon. Ik vergelijk dit moment met een eerste kus; je krijgt maar één kans, en met wat geluk wordt die niet verspild.
Na de herdenkingsdienst van Garry Winogrand in maart van dat jaar, en een bizarre sneeuwstorm in New York City op die warme lentedag, nam ik de RR-metro naar Bay Ridge, Brooklyn, om mijn middelbare schoolleraar, de kunstenaar Len Bellinger, te bezoeken. Zoals gewoonlijk had ik mijn 8X10-camera en houders in een rugzak, terwijl mijn statief aan de zijkant bungelde. Als een ijverige student greep ik de gelegenheid aan om foto's te maken op mijn alma mater, een grotendeels Italiaans-Amerikaans katholiek meisjesschool. Ik werd onmiddellijk overrompeld door een gevoel van herkenning en angst. In de daaropvolgende maanden ben ik meerdere keren teruggekeerd om foto's te maken, omdat ik intuïtief wist dat er iets belangrijks was dat ik moest verwerken. Slechts een paar jaar eerder, binnen deze muren, had ik mijn leven als tiener geleefd, een periode van intense vreugde en onbegrijpelijk verdriet. Zonder aarzeling sprong ik die lente van de klif. Ik was verliefd.
Dit boek bevat het werk uit Brooklyn, evenals foto's die in die tijd zijn gemaakt op twee katholieke meisjesscholen in New Haven. Al het werk is gemaakt met een 8x10-camera en afgedrukt in platinum, een praktijk die ik nog steeds gebruik. Duidelijk is de invloed van fotografen wiens werk ik verslond, met name August Sander en Diane Arbus. De kiemen van mijn toekomstige projecten staan allemaal in dit boek. Bij de katholieke meisjes heb ik een obsessieve levenslange werkgewoonte ontwikkeld die ik misschien niet aan iemand wil opleggen van wie ik omgeef. Als ik terugkijk op deze veertig jaar, geloof ik niet dat ik veel keuze had. Ik ben iedereen die mij door de decennia heen heeft gesteund, nog altijd zeer dankbaar, inclusief de ongelooflijke meisjes die in 1984 vrijgevig hun tijd aanboden om gefotografeerd te worden.