Italiaanse school (XX) - Introspezione Femminile





Catawiki Kopersbescherming
Je betaling is veilig bij ons totdat je het object hebt ontvangen.Bekijk details
Trustpilot 4.4 | 123077 reviews
Beoordeeld als "Uitstekend" op Trustpilot.
Introspezione Femminile is een ongetekende olieverf op doek door de Italiaanse XXe‑eeuwse school, uit 1990–2000, in klassieke stijl, met afmetingen 90 by 60 cm en origineel uitgave uit Italië.
Beschrijving van de verkoper
Olie op doek met een opvallende scenische aanwezigheid, afgebeeld met een jonge vrouw die in een moment van geconcentreerde introspectie is vastgelegd. De figuur, bijna in natuurlijke grootte, zit met natuurlijke elegantie, het lichaam licht gedraaid en de linkerarm rustend op de rugleuning van een eenvoudige stoel, opgelost met enkele essentiële penseelstreken. De houding is ingetogen maar niet statisch, wat een gespannen rust en een stille intimiteit suggereert.
Het gezicht, delicately gevormd, wordt gekenmerkt door harmonieuze trekken en een verdiept blik, zijwaarts gericht, wat de compositie een gevoel van melancholische reflectie geeft. Het donkere haar, zacht natuurlijk samengebonden, omlijst het gezicht zonder academische rigiditeit. De lichte huid wordt weergegeven door een vakkundige tonale modulatie, met zachte overgangen van licht en schaduw.
De kleding, een centraal element van de chromatische balans, bestaat uit een roze jurk met warme reflecties, opgefrist door een vloeiende plooival, waarop een jas of sjaal in tinten van blauw en azuur ligt, afgewerkt met vrijere en levendigere penseelstreken. Het contrast tussen de warme kleuren van de jurk en de koele tonen van het overjasje geeft leven aan het schilderoppervlak, waardoor ritme en diepte ontstaan.
De achtergrond, vrij en atmosferisch behandeld, opent zich in een scala van groen, bruin en oker, net gesuggereerd, die geen precies afgebakende ruimte vormen maar de figuur begeleiden zonder deze te overheersen. De penseelstreek, zichtbaar en zeker, wisselt af tussen meer afgewerkte gebieden, zoals het gezicht en de handen, en lossere, meer materiële vlekken, vooral in het onderste deel van het doek, waardoor het werk een moderne uitstraling krijgt, terwijl het de figuratieve traditie respecteert.
Het schilderij past harmonieus binnen de lijn van de Italiaanse school tussen de negentiende en twintigste eeuw, herinterpreteerd met een twintigste-eeuwse gevoeligheid: een werk van formele balans en subtiel liriek, waarin de vrouwelijke figuur een voertuig wordt van elegantie, introspectie en stille poëzie.
Olie op doek met een opvallende scenische aanwezigheid, afgebeeld met een jonge vrouw die in een moment van geconcentreerde introspectie is vastgelegd. De figuur, bijna in natuurlijke grootte, zit met natuurlijke elegantie, het lichaam licht gedraaid en de linkerarm rustend op de rugleuning van een eenvoudige stoel, opgelost met enkele essentiële penseelstreken. De houding is ingetogen maar niet statisch, wat een gespannen rust en een stille intimiteit suggereert.
Het gezicht, delicately gevormd, wordt gekenmerkt door harmonieuze trekken en een verdiept blik, zijwaarts gericht, wat de compositie een gevoel van melancholische reflectie geeft. Het donkere haar, zacht natuurlijk samengebonden, omlijst het gezicht zonder academische rigiditeit. De lichte huid wordt weergegeven door een vakkundige tonale modulatie, met zachte overgangen van licht en schaduw.
De kleding, een centraal element van de chromatische balans, bestaat uit een roze jurk met warme reflecties, opgefrist door een vloeiende plooival, waarop een jas of sjaal in tinten van blauw en azuur ligt, afgewerkt met vrijere en levendigere penseelstreken. Het contrast tussen de warme kleuren van de jurk en de koele tonen van het overjasje geeft leven aan het schilderoppervlak, waardoor ritme en diepte ontstaan.
De achtergrond, vrij en atmosferisch behandeld, opent zich in een scala van groen, bruin en oker, net gesuggereerd, die geen precies afgebakende ruimte vormen maar de figuur begeleiden zonder deze te overheersen. De penseelstreek, zichtbaar en zeker, wisselt af tussen meer afgewerkte gebieden, zoals het gezicht en de handen, en lossere, meer materiële vlekken, vooral in het onderste deel van het doek, waardoor het werk een moderne uitstraling krijgt, terwijl het de figuratieve traditie respecteert.
Het schilderij past harmonieus binnen de lijn van de Italiaanse school tussen de negentiende en twintigste eeuw, herinterpreteerd met een twintigste-eeuwse gevoeligheid: een werk van formele balans en subtiel liriek, waarin de vrouwelijke figuur een voertuig wordt van elegantie, introspectie en stille poëzie.

