Antonio Mancini (1852-1930), after - Giovane Violinista

De intense schilderij die wordt voorgesteld, kan worden toegeschreven aan een volgeling van Antonio Mancini en onderscheidt zich door de expressieve kracht van de afgebeelde figuur: een jonge man, vastgelegd in een moment van emotionele suspensie, met een viool in één hand en een tambourijn in de andere. Het werk past binnen de stroming van het napolitaans schilderkundig realisme, afgewisseld met symbolische accenten en een theatrale component.
De omgeving is schaarser, zonder een duidelijk ruimtelijk kader: de figuur komt krachtig naar voren, gevormd door een neergaande lichtstraal die zijn trekken uitbeeldt en de diepe uitdrukking van het gezicht benadrukt: de open mond, de gerichte blik en de uitgesproken gelaatstrekken geven een intense emotionele staat weer, met melancholische nuances. Het licht raakt het gezicht en de handen met een prachtig chiaroscuro-contrast, waardoor het pathos van de jongen wordt versterkt.

De penseelstreek is stevig, levendig en cursief, met snelle en zekere interventies vooral in de reflecties en details van de twee instrumenten. De kleur lijkt materieel, in rood, bruin en wit, volgens de Manciniana-les van een schilderkunst die verheven is tot sculpturaal niveau. De zwarte en aardetinten domineren de scène, terwijl lichte accenten het oog van de toeschouwer naar de belangrijkste expressieve punten leiden: het gezicht, de viool, de rand van de tambourine.

Het schilderij behoort tot de schilderkunst van late-romantische introspectie, waarbij de afgebeelde, vastgelegd in een ongewone houding, een psychologische en evocatieve vertelling van het persoonlijke leven op zich neemt.

De stof komt uit een Venetiaanse privécollectie.

Het is schoongemaakt in de vorige eeuw, gelijktijdig met een restauratie van het ondersteuningsframe.

In eerbetoon, als onderdeel van het werk, bevindt zich een mooie houten lijst.

Afmetingen: 55 cm x 45 cm.