Eugenio Scorzelli (1890-1958) - Ingresso villa comunale con pioggia

Prachtig olieverfschilderij op doek 40 x 64 cm (totale afmeting met lijst 66 x 91) van de meester Eugenio Scorzelli (1890-1958) Biografie
Geboren met de naam Arturo in Buenos Aires, door Raffaele en Clelia Bruscheri. In 1906, op slechts zestienjarige leeftijd, verhuist hij met zijn vader, die inmiddels gescheiden is, naar Italië om terug te keren naar zijn geboorteland, het Cilento, in Roccadaspide.
Uit een zeer arme familie werd hij naar een kostschool gestuurd, maar werd vaak verwijderd vanwege betalingsachterstanden, wat een blijvende indruk op zijn ziel en gezondheid achterliet. Een oom, Eugenio, nam later de zorg voor hem op zich en hij veranderde uit dankbaarheid zijn naam in Eugenio, waarmee hij in de toekomst al zijn schilderijen signeerde. Hij studeerde aan de Accademia di Belle Arti in Napels, waar hij onder andere leerling was van Michele Cammarano, Domenico Morelli en Filippo Palizzi. In Napels woonde hij met zijn vader in een oud huis dat hij als atelier gebruikte en waar hij bezoek kreeg van Napolitaanse kunstenaars zoals Salvatore Di Giacomo, zijn eerste koper, Luigi Crisconio, Michele Cammarano. In Napels ontmoet en trouwt hij ook met Teresa Benassi, die altijd zijn muze zal blijven en die hem een zoon, Lello Scorzelli, zal geven.
Al Gambrinus, het bekende café en ontmoetingsplek voor Napolitaanse kunstenaars die er tentoonstellingen organiseerden, was Scorzelli vaak onder de deelnemende kunstenaars. Met het schilderij Uscita dalla messa nam hij in 1921 deel aan de eerste nationale tentoonstelling van de Biennale d'arte in de stad Napels. Na zijn studie keerde hij in de vroege jaren twintig terug naar Argentinië, waar zijn schilderijen succes boekten en de verkoop ervan hem snel de financiële zekerheid gaf die hij zocht om nieuwe reizen door Europa te ondernemen. De stappen van zijn Grand Tour in de daaropvolgende jaren brachten hem vooral langdurig naar Londen, Parijs en Nederland. In 1926 nam hij met het doek Donne che lavorano deel aan de Biennale van Venetië. In 1927 nam hij deel aan de Gruppo Flegreo van de Napolitaanse schilderkunst. In 1937 gaf Carlo Siviero hem de opdracht als assistent te worden aan de leerstoel schilderkunst aan de Accademia di Brera, een functie die hij 15 jaar vervulde voordat hij verder ging aan de Accademia di Belle Arti in Napels.
In mei 1940 werd hij uitgenodigd om het paviljoen van de Zeemacht Republieken op de Mostra d'Oltremare in Napels te beschilderen, een tentoonstelling die tijdens het fascistische regime gericht was op het belichten van de politiek die door het regime in de Oost-Afrikaanse gebieden, Libië, Albanië en de Italiaanse Egeïsche eilanden was uitgevoerd. Het werk overleefde de bombardementen van de Tweede Wereldoorlog niet en er is slechts een fotografische reproductie uit die periode van overgebleven.
Expositie in Napels, Venetië en Milaan tot de jaren veertig. Hij stierf terwijl hij het gezicht van zijn vrouw schilderde in zijn atelier. Zijn schilderijen worden bewaard in galeries en musea door heel Europa: in het Palazzo Zapata in Napels, bij de Galleria Vittoria Colonna in Napels, bij het Conservatorium van San Pietro a Majella, in Palazzo S. Giacomo in Napels, in Londen, Parijs en Brussel. Het toont de ingang van een gemeentelijk villa in een regenachtige dag, waarschijnlijk de villa in Napels. Het schilderij is ondertekend linksonder en verkeert in goede staat met kleine ouderdomssporen. De uitvoeringstijd ligt waarschijnlijk tussen 1930 en 1950. Het schilderij wordt geleverd met een bijpassende lijst met veel ouderdomssporen (de lijst is gratis). Aan de achterkant bevindt zich een label met de titel van het werk. Het schilderij wordt geleverd met een echtheidscertificaat en legitieme herkomst afgegeven door een belangrijke Italiaanse veilinghuis. Aan de achterkant bevindt zich een biografie van de schilder, een label, en een certificaat van het veilinghuis. Herkomst: privécollectie en verzending met traceerbare verzending.