Antoni Tapies (after) - Sala Gaspar ** ORIGINAL LITHOGRAPHIC PRINT 1971 **

Cartel litográfico de Antoni Tàpies (*).
Dit werk is gemaakt ter gelegenheid van de individuele tentoonstelling van de kunstenaar in Sala Gaspar in 1971.
Gedrukt op lithografisch papier

LAATSTE EXEMPLAREN


Specificaties

Dimensies: 90 X 64cm
Jaar: 1971
Staat: Zeer goed (Vertoont een zeer lichte vergeling door zijn ouderdom. Desalniettemin is dit kunstwerk nooit ingelijst of tentoongesteld geweest, en altijd bewaard in een professionele kunstmap, daarom verkeert het in zeer goede staat).
Herkomst: Privécollectie.

Het werkstuk wordt zorgvuldig gemanipuleerd en verpakt in een versterkte kartonnen doos. De verzending wordt verzekerd met een trackingnummer.

De verzending is inclusief transportverzekering ter waarde van het eindbedrag van het werk, met volledige vergoeding in geval van verlies of schade, zonder kosten voor de koper.

(*) Antoni Tàpies werd in 1923 geboren in Barcelona (Spanje). Hij studeerde tegelijkertijd rechten en tekenen aan de Academia Valls (1943). De militaire opstand geleid door generaal Franco vanuit Marokko verspreidde zich door heel Spanje en leidde tot de Spaanse Burgeroorlog. Antoni Tàpies, een tegenstander van de dictator, werd definitief getekend door deze vreselijke oorlog.
En 1948 was hij medeoprichter van de groep ”Dau al Set” en van het gelijknamige tijdschrift. Hij ontmoette Joan Miró. Na een periode van het produceren van surrealistische werken, raakte Tapiès geïnteresseerd in filosofie en Oosterse kunst, vooral kalligrafie. Tàpies transformeert de meest diverse, vaak de armzaligste, materialen in beeldtekens.
Zijn eerste persoonlijke expositie wordt georganiseerd in 1950. De kunstenaar verwerkt kleuren en fossielen in blokken die met lijm, zand en gips zijn samengesteld, en die zullen dienen als 'muren die getuigen van het martelaarschap van ons volk'. Tapiès gebruikt krantenpapier en stukjes touw voor collages met een provocerende sociale betekenis.
En 1951, in Parijs, ontmoet hij Braque, Picasso, ontdekt de informele kunst met Dubuffet en Fautrier en de geschriften van Michel Tapié. De kunstenaar richt zich tegen het einde van de jaren 60 op meer figuratieve composities. Het kruis is een terugkerend teken in zijn werk, zowel in de geschilderde werken als in de grafische werken, die hij parallel aan elkaar ontwikkelt. Zijn gescheurde en gekrabde composities blijven een kritische houding uitdrukken. De afdrukken en sporen onthullen een innerlijke meditatie.
Vanaf het begin van de jaren 80 maakt Tapiès 'installaties' en richt hij zich op keramiek en mozaïekkunst. Vanaf 1962 organiseren grote musea retrospectieven van zijn werk (Hanover in 1962, Wenen in 1968, het Museum of Modern Art in Parijs in 1973, en een reizende retrospectief in de Verenigde Staten in 1988).
Antoni Tapiès is de auteur van verschillende werken met reflecties over kunst: "Práctica del arte" (1970), "El Arte contra la Estética" (1974). Antoni Tapiès woonde en werkte in Barcelona, de stad waar zijn Stichting is gevestigd, opgericht in 1984. De kunstenaar overleed op 6 februari 2012, hij was 88 jaar oud.