Miquel Barceló - Sanlúcar de Barrameda - Offset Lithography - licensed print

Offset lithografie na Carmen Laffón (*)
Reproductie van het werk 'Sanlúcar de Barrameda', olieverf op doek, gemaakt door Laffón tussen 1975 en 1977.
Bewerkt op dik Fine Art karton.
Gepubliceerd door Museo d’Art Espanyol Contemporani de Palma de Mallorca.
Geautoriseerde afdruk met copyright en legaal serienummer.
Groot formaat.

Afmetingen blad: 59 x 99 cm
- Staat: Uitstekend (dit kunstwerk is nooit ingelijst of tentoongesteld, het is altijd bewaard in een professionele kunstmap, daarom verkeert het in perfecte staat).
Herkomst: particuliere collectie.

Het werkstuk wordt zorgvuldig gemanipuleerd en verpakt in een versterkte kartonnen doos. De verzending wordt verzekerd met een trackingnummer.

De verzending omvat ook transportverzekering voor de eindwaarde van het werk met volledige terugbetaling bij verlies of schade, zonder kosten voor de koper.

Miquel Barceló Artigues (Felanich, Balearen, 8 januari 1957) is een Spaanse kunstenaar, die dicht bij het neo-expresionisme staat, hoewel hij ook in vele andere stijlen werkzaam is, en vooral opvalt door zijn werk als schilder en beeldhouwer.
De vroege interesse ontstaat in de jeugd van de Balearische auteur dankzij zijn moeder, een schilderes in de traditie van het Mallorcaanse landschap; hoewel zijn eerste openbaring voortkomt uit zijn reis naar Parijs in 1974, ontdekt Barceló hier het Art Brut van Jean Dubuffet, een stijl die een sterke invloed uitoefent op een groot deel van zijn werk. Geleidelijk aan verkende hij de schilderijen van Lucio Fontana, Mark Rothko, Jackson Pollock en Willem de Kooning, onder andere vooraanstaande kunstenaars, die hem diep zouden beïnvloeden.
Hij studeerde aan de Escuela de Artes Decorativas de Palma de Mallorca tussen 1972 en 1973 en vervolgde in 1974 aan de Escuela de Bellas Artes de Sant Jordi in Barcelona. Later, in 1976, nam hij deel aan happenings en protestacties van de groep Taller Llunàtic, waarmee hij in 1977 zijn eerste tentoonstelling in Barcelona zou houden. Na al deze avonturen ontwikkelde de kunstenaar (op een beginnend niveau) een nieuwsgierigheid naar technische en materiële experimenten. Hij experimenteerde met dikke lagen pigment op doeken, die later werden blootgesteld aan de ongunstige weersomstandigheden, om spontane reacties zoals oxidatie en verkleuring te veroorzaken. Het is eigenlijk zo dat hij nooit de experimenten met organische materialen en natuurlijke vormen heeft verlaten.
Onder de kenmerken van zijn werk valt de inspiratie uit de natuur, zowel in vormen als in reliëfs, die worden gesimuleerd door het gebruik van dikke, volumineuze en meestal donkere verfstreken. De mediterrane zone, vooral de maritieme, en het Afrikaanse continent vormen ook twee belangrijke referentiepunten binnen zijn universum. Hij is vooral geïnteresseerd in het verkennen van de natuur, de passage van de tijd en de tradities van deze plaatsen.
En de afgelopen jaren ontwikkelt Miquel zich richting meer abstracte referenties, geladen met groter symbolisme en plasticiteit. In maart 2007 opende de kathedraal van Mallorca haar kapel voor het Heilig Sacrament, en in hetzelfde jaar begonnen de decoratiewerken aan de Koepel van zaal XX in het Palais des Nations in Genève, volgens critici: zijn hoogtepunt.
De samenvatting is dat de barokke schilderkunst, het Art Brut, het abstract expressionisme uit Noord-Amerika, de Italiaanse arte povera, en de werken van Joan Miró en Antoni Tàpies worden vastgesteld als de grote hoekstenen in de neo-expresionistische synthese die Barceló in zijn artistieke productie absorbeert.