Yayoi Kusama - Yayoi Kusama: I Who Have Arrived in Heaven - 2014






Heeft Geschiedenis gestudeerd en beheerde een grote online boekencatalogus met 13 jaar ervaring in een antiquariaat.
| € 72 | ||
|---|---|---|
| € 65 | ||
| € 60 | ||
Catawiki Kopersbescherming
Je betaling is veilig bij ons totdat je het object hebt ontvangen.Bekijk details
Trustpilot 4.4 | 122115 reviews
Beoordeeld als "Uitstekend" op Trustpilot.
Dit 2014 uitgave eerste druk hardback van Yayoi Kusama, getiteld Yayoi Kusama: I Who Have Arrived in Heaven, telt 108 pagina's vol kenmerkende pop art.
Beschrijving van de verkoper
Zoals uiteengezet door kunstcriticus en dichter Akira Tatehata in zijn bijbehorende catalogusessay, 'de genialiteit die Kusama's vruchtbare artistieke wereld genereert, een lofzang op het leven, wordt gedreven door obsessieve gedachten'—en haar buitengewone en zeer invloedrijke carrière omvat werken in diverse media die onfeilbaar zowel microscopische als macroscopische universums tegelijk oproepen. Kusama’s kritisch geprezen inauguratie-expositie in 2013 bij David Zwirner in New York presenteerde een selectie van de grootschalige vierkante acryl op canvas schilderijen van de kunstenaar. Deze levendige publicatie—gedrukt met meerdere inkten van de hoogste kwaliteit om de verblindende gloed van Kusama’s kleurrijke doeken volledig vast te leggen—begint met een selectie van deze werken, die de galerijpresentatie verankerden. Kusama’s praktijk integreert herhaaldelijk motieven die het kosmische en het primordiale oproepen, van etherisch tot aards, en belichaamt de unieke samensmelting van representatief en niet-representatief onderwerp. Ook zijn stills te zien van de videoinstallatie SONG OF A MANHATTAN SUICIDE ADDICT, evenals adembenemende panoramische uitzichten van de twee oneindigheidskamers van de expositie, inclusief INFINITY MIRRORED ROOM – THE SOULS OF MILLIONS OF LIGHT YEARS AWAY, die door The New York Times werd geprezen als een stimulans voor 'de ultieme selfie'. De andere kamer, LOVE IS CALLING, springt eruit als een van de meest meeslepende omgevingen van de kunstenaar tot nu toe: een verduisterde, gespiegeld kamer verlicht door opblaasbare, tentakelachtige vormen bedekt met haar kenmerkende stippen, die van vloer tot plafond reiken en langzaam van kleur veranderen. Aan het einde van de publicatie plaatst een origineel gedicht, geschreven door Kusama zelf, After the Battle, I Want to Die at the End of the Universe, haar praktijk in context: 'Altijd al verontrust over hoe te leven,' schrijft ze, 'heb ik de banner voor de zoektocht naar kunst blijven dragen.'
De verkoper stelt zich voor
Zoals uiteengezet door kunstcriticus en dichter Akira Tatehata in zijn bijbehorende catalogusessay, 'de genialiteit die Kusama's vruchtbare artistieke wereld genereert, een lofzang op het leven, wordt gedreven door obsessieve gedachten'—en haar buitengewone en zeer invloedrijke carrière omvat werken in diverse media die onfeilbaar zowel microscopische als macroscopische universums tegelijk oproepen. Kusama’s kritisch geprezen inauguratie-expositie in 2013 bij David Zwirner in New York presenteerde een selectie van de grootschalige vierkante acryl op canvas schilderijen van de kunstenaar. Deze levendige publicatie—gedrukt met meerdere inkten van de hoogste kwaliteit om de verblindende gloed van Kusama’s kleurrijke doeken volledig vast te leggen—begint met een selectie van deze werken, die de galerijpresentatie verankerden. Kusama’s praktijk integreert herhaaldelijk motieven die het kosmische en het primordiale oproepen, van etherisch tot aards, en belichaamt de unieke samensmelting van representatief en niet-representatief onderwerp. Ook zijn stills te zien van de videoinstallatie SONG OF A MANHATTAN SUICIDE ADDICT, evenals adembenemende panoramische uitzichten van de twee oneindigheidskamers van de expositie, inclusief INFINITY MIRRORED ROOM – THE SOULS OF MILLIONS OF LIGHT YEARS AWAY, die door The New York Times werd geprezen als een stimulans voor 'de ultieme selfie'. De andere kamer, LOVE IS CALLING, springt eruit als een van de meest meeslepende omgevingen van de kunstenaar tot nu toe: een verduisterde, gespiegeld kamer verlicht door opblaasbare, tentakelachtige vormen bedekt met haar kenmerkende stippen, die van vloer tot plafond reiken en langzaam van kleur veranderen. Aan het einde van de publicatie plaatst een origineel gedicht, geschreven door Kusama zelf, After the Battle, I Want to Die at the End of the Universe, haar praktijk in context: 'Altijd al verontrust over hoe te leven,' schrijft ze, 'heb ik de banner voor de zoektocht naar kunst blijven dragen.'
