Cristofano Allori (1577-1621), Scuola di - Giuditta e Oloferne

Het schilderij meet 144,5 cm bij 116,5 cm zonder lijst, terwijl het met lijst 132,5 cm bij 160,5 cm is. Het is een eerste doek. De lijst dateert uit de late negentiende eeuw, terwijl het schilderij gedateerd wordt tussen het einde van de achttiende eeuw (18e eeuw) en het begin van de negentiende eeuw. Dit monumentale kunstwerk wordt toegeschreven aan een volgeling van Cristofano Allori (1577-1621). Allereerst was het werk oorspronkelijk op een doek dat iets kleiner was dan het huidige, dat aan het einde van de negentiende eeuw is vervangen. Inderdaad, er zijn nog steeds kleine gaatjes zichtbaar aan de rechterkant van het schilderij (zie detailfoto), die de spijkers bevatten die achteraan zaten, aan de rechterkant van het originele doek.
De opera was daarom ongeveer een centimeter kleiner. Bovendien is de kwaliteit van het schilderij uitstekend en, zoals te zien is op de foto van het detail van het gezicht van Giuditta, is de craquelé dicht en typisch voor een oud werk. Het doek heeft een verticale en diagonale weving.
Ten slotte is er aan de achterkant een inscriptie aanwezig, waaruit kan worden afgeleid dat dit werk tot minstens het einde van de 19e eeuw in Florence is bewaard (zie foto's). De inscriptie vermeldt namelijk het adres van de eigenaar van het schilderij, aan wie het werk na het inlijsten en de restauratie zou worden gestuurd. Het werk is dus zeker in de Florence-regio vervaardigd.

Het schilderij vertoont enkele substantieve verschillen met het origineel: de jas heeft een fellere kleur, net als de huidtint van Giuditta. Er bestaan een hoge kwaliteit en variatie op het model van het werk dat bewaard wordt in de Uffizi. De kwaliteit is uiterst hoog en de kunstenaar heeft veel glacis gebruikt om de figuren door transparante effecten vooral in de huidtinten weer te geven.

Volgens Wikipedia werd Cristofano Allori geboren in Florence, uit Maria en de schilder Alessandro di Cristofano Allori, leerling en protegé van de bekende Agnolo di Cosimo, ook wel de Bronzino genoemd. Deze bijnaam had hij geërfd van zijn meester en zou hij ook aan zijn zoon doorgeven. Alessandro, die na de dood van Bronzino (1572) en Vasari (1574) kon opscheppen dat hij een van de voornaamste schilders van Florence was en grote aanzien genoot aan het hof, nam hem al heel vroeg in zijn atelier op. Zo tekende Cristofano al in 1590 zijn eerste doek, een vroege portret van graaf Ugo van Toscane. In het atelier leerde hij de tekenstijl van zijn vader, kopieerde hij werken van Raffaello en Fra Bartolomeo, bestudeerde hij de werken van Bronzino en Ligozzi, en richtte hij zich op portretten: die van Francesco en Caterina de' Medici zijn uit 1596.

Zijn meesterwerk is waarschijnlijk de Giuditta met het hoofd van Oloferne. Het bestaat in drie versies: één in Palazzo Pitti in Florence, de tweede in de Queen's Gallery in Londen en een derde in het Kunsthistorisches Museum in Wenen. Het model voor Giuditta was zijn minnares, Maria di Giovanni Mazzafirri, bekend als Mazzafirra, een courtisane met een beroemde schoonheid. Ze is ook afgebeeld in de Maddalena en in een portret dat te vinden is in het Museum voor Kunst en Geschiedenis in Genève. Het hoofd van Oloferne wordt beschouwd als een zelfportret van Allori, die voor de mooie Mazzafirra, metaforisch, zijn hoofd verloor.


Het schilderij kan worden verzonden binnen de hele Europese Unie. De verzending zal plaatsvinden via de service van 'Mail Boxes etc'.