Jules Janin (1804–1874) French writer and critic. - Autograph signed letter to a colleague regarding the promotion of a young colleague - 1856

Jules Janin (1804–1874) Franse schrijver en criticus.

Geachte collega,

Ik wil graag mijn felicitaties overbrengen met jouw recente promotie. Het is een welverdiende erkenning van jouw inzet en talent. Ik ben ervan overtuigd dat je in je nieuwe rol nog meer zult bijdragen aan ons team en de organisatie.

Met vriendelijke groet,

[Naam]

geleden 9e januari 1856

Jules Gabriel Janin (16 februari 1804 – 19 juni 1874) was een Franse schrijver en criticus.

Geboren in Saint-Étienne (Loire), was Janins vader advocaat, en werd hij eerst opgeleid in Saint-Étienne, daarna op het lycée Louis-le-Grand in Parijs. Hij raakte al op jonge leeftijd betrokken bij de journalistiek en werkte onder andere voor de Figaro en de Quotidienne, totdat hij in 1830 dramatisch criticus werd van de Journal des Débats.

Lang daarvoor had hij zichzelf al een literaire reputatie opgebouwd door romans te publiceren, zoals 'De Dode Ezel en de Geknielde Vrouw' (1829). Daarna volgde 'La Confession' (1830), en vervolgens in Barnave (1831) viel hij de familie Orléans aan. Vanaf de dag dat Janin de toneelcriticus van de Débats werd, hoewel hij bleef schrijven, was hij vooral in Frankrijk bekend als dramatisch criticus. Janin schreef de tekst voor het lied 'Le Chant des chemins de fer' van Hector Berlioz, een componist en collega-criticus bij de Débats.

Na vele jaren feuilleton schrijven verzamelde hij enkele van zijn artikelen in het werk genaamd Histoire de la littérature dramatique en France (1853-1858). In 1865 deed hij zijn eerste poging bij de Académie, maar was pas vijf jaar later succesvol. Ondertussen was hij niet tevreden met zijn feuilletons, die hij volhardend schreef over allerlei onderwerpen. Niemand was zo gevraagd door de uitgevers in Parijs voor voorwoorden, drukwerk bij geïllustreerde boeken en dergelijke. Hij werd beschuldigd van het aannemen van steekpenningen voor gunstige recensies, en zou volgens geruchten tussen de 6.000 en 8.000 frank hebben verdiend van angstige toneelschrijvers bij een première.

Janin reisde (onder andere door het winnen van een loterij bij een landhuis in Lucca tijdens een van zijn reizen), en schreef verslagen van zijn reizen. Hij schreef talloze verhalen en romans, en componeerde vele andere werken, waaronder Fin d'un monde et du neveu de Rameau (1861), waarin hij, onder het mom van een vervolg op het werk van Diderot, zijn bekendheid met de late achttiende eeuw toonde. Hij trouwde in 1841. In het begin van zijn carrière had hij veel ruzies, vooral eentje met Felix Pyat (1810-1889), die hij succesvol aanklaagde wegens smaad.

Voor het grootste deel was zijn werk improvisatie, bekend om zijn lichte en levendige stijl. Zijn Œuvres choisies (12 delen, 1875–1878) werden bewerkt door Albert Patin de La Fizelière. Een studie over Janin met een bibliografie werd gepubliceerd door Auguste Piédagnel in 1874. Zie ook Sainte-Beuve, Causeries du lundi, ii. en v., en Gustave Planche, Portraits littéraires.

#B899

Herkomst:
een verzameling handtekeningen uit 100 jaar

De leeftijd en de herkomst zijn gegarandeerd.