Manuel Doblas Pinto (1957) - Conversando en el bar






Master in vroeg-renaissanceschilderkunst met stage bij Sotheby’s en 15 jaar ervaring.
| € 170 | ||
|---|---|---|
| € 150 | ||
| € 130 | ||
Catawiki Kopersbescherming
Je betaling is veilig bij ons totdat je het object hebt ontvangen.Bekijk details
Trustpilot 4.4 | 121980 reviews
Beoordeeld als "Uitstekend" op Trustpilot.
Olie schilderij getiteld 'Conversando en el bar' van Manuel Doblas Pinto (1957), uit de periode 1980-1990, Spanje, met lijst verkocht.
Beschrijving van de verkoper
Onderaan gesigneerd door de kunstenaar
Het werk wordt ingekaderd gepresenteerd.
Goede staat van conservering van het werk.
Afmetingen werk: 65 cm. hoog x 81 cm. breed
Maatvoering: 83 cm hoog x 99 cm breed.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Biografie van de artiest
Manuel Doblas, geboren in Humilladero (Málaga) in 1957, maar al op jonge leeftijd gevormd in Catalonië en met een mentaliteit die stevig bij ons geworteld is, is al vele jaren schilder. Hij volgde het pad van de collectieve tentoonstellingen vanaf 1981 en hield zijn eerste solotentoonstelling in 1992, precies in dezelfde Sala Rusiñol waar we hem nu weer ontmoeten. Hij heeft vele prijzen gewonnen op diverse plaatsen en heeft het niet geschuwd om regelmatig — hij doet het nog steeds — deel te nemen aan wedstrijden voor snelle schilderkunst door heel Spanje. Dit, wat voor anderen een obstakel kan vormen omdat het helpt om meer vertrouwen te krijgen en eigen formules te vinden die de stijl bepalen, leidt vaak tot terugkerende manieren. In zijn geval heeft het een zeer bruikbaar systeem gevormd om zichzelf te ontmoeten en met recht te kunnen zeggen wat hij wil.
Alleen degenen die bang zijn om uit te leggen, geloven dat ze zichzelf heel snel zullen vinden. En degenen die altijd nadenken – dit is het geval van Manuel Doblas – blijven altijd de onrust voelen om vooruit te gaan. Daarom zoekt deze schilder, waarvan we nu zien wat hij zojuist heeft gemaakt, hoge ruimtes door de verticaliteit van de wolkenkrabbers vast te leggen en beschrijft hij verlaten treinstations omdat wachten hem helemaal niet interesseert, maar hij zoekt uitwegen naar een horizon die worden gevormd door de ijzeren sporen die, na het oversteken van de kruispunten, vastliggen omdat ze dienen voor de innerlijke beweging van mensen.
Manuel Doblas heeft zijn manier van uitdrukken veranderd, en dat doet hij ten goede. Bevoorrecht in plastische expressie en met beheersing van de techniek, stopt hij niet, maar gaat hij vooruit.
Onderaan gesigneerd door de kunstenaar
Het werk wordt ingekaderd gepresenteerd.
Goede staat van conservering van het werk.
Afmetingen werk: 65 cm. hoog x 81 cm. breed
Maatvoering: 83 cm hoog x 99 cm breed.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Biografie van de artiest
Manuel Doblas, geboren in Humilladero (Málaga) in 1957, maar al op jonge leeftijd gevormd in Catalonië en met een mentaliteit die stevig bij ons geworteld is, is al vele jaren schilder. Hij volgde het pad van de collectieve tentoonstellingen vanaf 1981 en hield zijn eerste solotentoonstelling in 1992, precies in dezelfde Sala Rusiñol waar we hem nu weer ontmoeten. Hij heeft vele prijzen gewonnen op diverse plaatsen en heeft het niet geschuwd om regelmatig — hij doet het nog steeds — deel te nemen aan wedstrijden voor snelle schilderkunst door heel Spanje. Dit, wat voor anderen een obstakel kan vormen omdat het helpt om meer vertrouwen te krijgen en eigen formules te vinden die de stijl bepalen, leidt vaak tot terugkerende manieren. In zijn geval heeft het een zeer bruikbaar systeem gevormd om zichzelf te ontmoeten en met recht te kunnen zeggen wat hij wil.
Alleen degenen die bang zijn om uit te leggen, geloven dat ze zichzelf heel snel zullen vinden. En degenen die altijd nadenken – dit is het geval van Manuel Doblas – blijven altijd de onrust voelen om vooruit te gaan. Daarom zoekt deze schilder, waarvan we nu zien wat hij zojuist heeft gemaakt, hoge ruimtes door de verticaliteit van de wolkenkrabbers vast te leggen en beschrijft hij verlaten treinstations omdat wachten hem helemaal niet interesseert, maar hij zoekt uitwegen naar een horizon die worden gevormd door de ijzeren sporen die, na het oversteken van de kruispunten, vastliggen omdat ze dienen voor de innerlijke beweging van mensen.
Manuel Doblas heeft zijn manier van uitdrukken veranderd, en dat doet hij ten goede. Bevoorrecht in plastische expressie en met beheersing van de techniek, stopt hij niet, maar gaat hij vooruit.
