Rusland - Novaya Semlya; P.Bertius/B.Langenes - Novae Zemlae delineatio - 1581-1600

Sorry, geen verzending naar de VS op dit moment!
1598, prachtige en gedetailleerde kaart van Novaja Semlja, het meest oostelijke punt van Europa!
door Petrus Bertius, uitgegeven door Barent Langenes in Middelburg/NL, uit hun 'Caert Tresoor'.

In zeer goede staat, alleen kleine defecten aan de randen.

Heel decoratief!

Verzending uitsluitend per aangetekende post.


Langenes, Barent
Barent Langenes (fl. 1598-1609) was een uitgever uit Middelburg, Nederland. Er is weinig bekend over hem, behalve dat hij de tekst schreef voor en drukte van Caert-Thresoor, een zakatlas die aanvankelijk in het Nederlands werd uitgegeven door Cornelis Claesz in 1598, met latere Nederlandse edities tot 1609. Latijnse edities werden uitgegeven (ook door Cornelis Claesz) met tekst van Petrus Bertius vanaf 1600. Het werd ook vertaald in het Frans en Duits. De graveurs omvatten Pieter van den Keere en Jodocus Hondius. In Atlantes Neerlandici uit Koeman dat 'het een nieuwe standaard zet voor kleine atlassen. De kleine kaarten zijn uiterst goed gegraveerd: netjes en duidelijk, elegant samengesteld'.

Bertius, Petrus
Petrus Bertius (14 november 1565 – 12 oktober 1629), ook bekend als Peter Bardt en P. Bertii, was een Vlaamse theoloog, historicus en cartograaf. Bertius werd geboren in Beveren (Alveringem), als zoon van predikant Pieter Michielszoon Bardt. De familie Bardt vluchtte naar Londen bij het uitbreken van de Nederlandse Opstand in 1568, vanwege zowel religieuze als politieke conflicten. Toen de politieke situatie in Nederland in 1577 stabiliseerde, keerde Bertius terug om te studeren aan de Universiteit van Leiden. Hij voorzag zichzelf in levensonderhoud door les te geven tot 1593, toen hij werd benoemd tot onderregent van het Leidense Statencollege. Dit was waarschijnlijk een nepotistische functie, aangezien hij in hetzelfde jaar trouwde met Maritgen Kuchlinus, de dochter van Johannes Kuchlinus, destijds regent van het Statencollege. Bertius volgde Johannes op en werd in 1606 regent. Via zijn huwelijk kwam Bertius in contact met Vlaamse cartografen Jodocus Hondius en Pieter van den Keere, die beiden familie van hem waren. Bertius begon zijn eerste cartografische werken te publiceren in 1598, toen hij samen met Barent Langenes het miniatuuratlas in het Latijn, Tabulae contractae, uitgaf. In 1618, in samenwerking met zijn zwager Jodocus Hondius, bracht hij het atlas Theatrum Geographiae Veteris uit, dat Louis XIII van Frankrijk zodanig onder de indruk bracht dat hij naar Parijs verhuisde om als hofcosmograaf van de koning te dienen. Twee jaar later bekeerde hij zich tot het katholicisme en nam hij een positie in als docent retorica aan het Collège de Boncourt in Parijs. In 1622 verleende Lodewijk XIII hem een leerstoel in de wiskundige wetenschappen aan het koninklijk college en de eretitel van koninklijk historicus. Bertius bleef in Parijs tot aan zijn dood in 1629.

Novaya Zemlya
Ook gespeld als Novaja Zemlja, is een archipel in het noorden van Rusland. Het ligt in de Noordelijke IJszee, in het uiterste noordoosten van Europa, waarbij Kaap Flissingsky, op het noordelijke eiland, wordt beschouwd als het meest oostelijke punt van Europa. Ten westen van Novaja Zemlja ligt de Barentszee en ten oosten ligt de Kara Zee.

Novaya Zemlya bestaat uit twee hoofd-eilanden, het noordelijke Severny-eiland en het zuidelijke Yuzhny-eiland.

Novaya Zemlya was tijdens de Koude Oorlog een gevoelig militair gebied, en delen ervan worden vandaag de dag nog steeds gebruikt voor luchtmachtbases. De Sovjetluchtmacht hield een aanwezigheid op Rogachevo, in het zuidelijke deel van het zuidelijke eiland, op de meest westelijke schiereiland. Het werd vooral gebruikt voor de operaties van interceptievliegtuigen, maar bood ook logistieke ondersteuning voor het nabijgelegen nucleaire testgebied. Novaya Zemlya was een van de twee belangrijkste nucleaire testlocaties die door de USSR werden beheerd, naast de Semipalatinsk-testsite; het werd gebruikt voor luchtbommen en ondergrondse tests van de grootste Sovjet-nucleaire bommen, in het bijzonder de luchtontploffing van Tsar Bomba op 30 oktober 1961, de grootste en krachtigste nucleaire wapens ooit tot ontploffing gebracht.

Geschiedenis
De Russische bevolking kende Novaya Zemlya al sinds de 11e eeuw, toen jagers uit Novgorod de regio bezochten. Voor West-Europese landen leidde de zoektocht naar de Noordelijke Zeeroute in de 16e eeuw tot de verkenning ervan. Het eerste bezoek van een West-Europeaan was van Hugh Willoughby in 1553. Nederlandse ontdekkingsreiziger Willem Barentsz bereikte de westkust van Novaya Zemlya in 1594, en tijdens een daaropvolgende expeditie in 1596 omcirkelde hij de noordelijke kaap en bracht de winter door aan de noordoostkust. (Barentsz stierf tijdens de expeditie en is mogelijk begraven op Severny Island.) Tijdens een latere reis van Fyodor Litke in 1821–1824 werd de westkust in kaart gebracht. Henry Hudson was een andere ontdekkingsreiziger die door Novaya Zemlya reisde terwijl hij op zoek was naar de Noordoostpassage.