Duitsland - Dithmarschen; P.Bertius/B.Langenes - Thietmarsia - 1581-1600

Sorry, geen verzending naar de VS op dit moment!
1598, prachtige en gedetailleerde kaart van Dithmarschen, een eens onafhankelijke boerenrepubliek!
door Petrus Bertius, uitgegeven door Barent Langenes in Middelburg/NL, uit hun 'Caert Tresoor'.

In goede staat, kleine scheur in de onderrand - kleine vlek in de bovenrand, deze beïnvloeden de kaart niet.

Heel decoratief!

Verzending uitsluitend per aangetekende post.

Dithmarschen is een district in Sleeswijk-Holstein, Duitsland. Het wordt begrensd door de districten Nordfriesland, Schleswig-Flensburg, Rendsburg-Eckernförde en Steinburg, door de deelstaat Nedersaksen, en door de Noordzee. Van de 13e eeuw tot 1559 was Dithmarschen een onafhankelijke boerenrepubliek binnen het Heilige Roomse Rijk en lid van de Hanze. Het weerstond pogingen van grotere leenheren om het te annexeren, zowel fysiek als wettelijk.

Langenes, Barent
Barent Langenes (fl. 1598-1609) was een uitgever uit Middelburg, Nederland. Er is weinig bekend over hem, behalve dat hij de tekst schreef voor en drukte van Caert-Thresoor, een zakatlas die aanvankelijk in het Nederlands werd uitgegeven door Cornelis Claesz in 1598, met latere Nederlandse edities tot 1609. Latijnse edities werden uitgegeven (ook door Cornelis Claesz) met tekst van Petrus Bertius vanaf 1600. Het werd ook vertaald in het Frans en Duits. De graveurs omvatten Pieter van den Keere en Jodocus Hondius. In Atlantes Neerlandici uit Koeman dat 'het een nieuwe standaard zet voor kleine atlassen. De kleine kaarten zijn uiterst goed gegraveerd: netjes en duidelijk, elegant samengesteld'.

Bertius, Petrus
Petrus Bertius (14 november 1565 – 12 oktober 1629), ook bekend als Peter Bardt en P. Bertii, was een Vlaamse theoloog, historicus en cartograaf. Bertius werd geboren in Beveren (Alveringem), als zoon van predikant Pieter Michielszoon Bardt. De familie Bardt vluchtte naar Londen bij het uitbreken van de Nederlandse Opstand in 1568, vanwege zowel religieuze als politieke conflicten. Toen de politieke situatie in Nederland in 1577 stabiliseerde, keerde Bertius terug om te studeren aan de Universiteit van Leiden. Hij voorzag zichzelf in levensonderhoud door les te geven tot 1593, toen hij werd benoemd tot onderregent van het Leidense Statencollege. Dit was waarschijnlijk een nepotistische functie, aangezien hij in hetzelfde jaar trouwde met Maritgen Kuchlinus, de dochter van Johannes Kuchlinus, destijds regent van het Statencollege. Bertius volgde Johannes op en werd in 1606 regent. Via zijn huwelijk kwam Bertius in contact met Vlaamse cartografen Jodocus Hondius en Pieter van den Keere, die beiden familie van hem waren. Bertius begon zijn eerste cartografische werken te publiceren in 1598, toen hij samen met Barent Langenes het miniatuuratlas in het Latijn, Tabulae contractae, uitgaf. In 1618, in samenwerking met zijn zwager Jodocus Hondius, bracht hij het atlas Theatrum Geographiae Veteris uit, dat Louis XIII van Frankrijk zodanig onder de indruk bracht dat hij naar Parijs verhuisde om als hofcosmograaf van de koning te dienen. Twee jaar later bekeerde hij zich tot het katholicisme en nam hij een positie in als docent retorica aan het Collège de Boncourt in Parijs. In 1622 verleende Lodewijk XIII hem een leerstoel in de wiskundige wetenschappen aan het koninklijk college en de eretitel van koninklijk historicus. Bertius bleef in Parijs tot aan zijn dood in 1629.