Academy + Tamiya - Speelgoed Lotto 'Germania Panzer-Division 1939/45' con 3 kit in plastica da assemblare in scala 1:35 + 3 foto - 1940-1950 - Duitsland

Lotto 'Germania Panzer-Divisie 1939/1945', in schaal 1/35.
Voor modelbouwliefhebbers van Duitse pantservoertuigen gebruikt.
In de Tweede Wereldoorlog, bestaande uit 3 nieuwe plastic sets.
te monteren en schilderen op schaal 1:35 + 3 originele foto's

Tank IV Aust H
2) Panzerkampfwagen V Panther
3) Panzerkampwagen IV Aust H/J
4) foto
5) 1 foto
6) 1 fotografie

- De statische modelbouw van militaire voertuigen stelt je in staat om je onder te dompelen in de geschiedenis en technologie van de in oorlog gebruikte middelen. Je kunt artillerie, tanks, halftracks, en voertuigen op wielen en rails nauwkeurig nabouwen, waarbij je veel tijd besteedt aan het construeren van de modellen en materialen zoals plastic, metaal en hout gebruikt. Met deze hobby kun je de schoonheid en complexiteit van deze voertuigen waarderen, evenals hun strategisch belang. Je verzameling afgewerkte modellen wordt een ware miniatuurmuseum dat de geschiedenis van vele conflicten en veldslagen vertelt. Ontdek het plezier van het bouwen van je eigen collectie van statische modelbouw van militaire voertuigen in miniatuur, en dompel jezelf onder in de geschiedenis en technologie van de in oorlog gebruikte middelen.

Duitse Panzerkampfwagen IV 'Panther' (Sd.kfz.171) Ausf. A
Tamiya
- codice : 35065
- scala : 1:35
Tweede Wereldoorlog
- natie : Duitsland
- begrijpt : 2 miniature
- nieuw pakket/verzegelde zakken
Plastic model kit om te assembleren en te schilderen.
- colla e colori niet inbegrepen

Informatie van de fabrikant:
Plastic bouwpakket in schaal 1/35 dat de Ausf.A voorstelt, een variant van de beroemde Panther-tank die aan het einde van de Tweede Wereldoorlog door Duitsland werd ingezet. ★Van de schuine bepantsering tot de complexe vering, de vorm wordt stijlvol nagebootst. ★Het is voorzien van beweegbare luiken en talrijke accessoires zoals reservekettingen, sleepkabels, gereedschap en meer. ★Het pakket bevat een volledige figuur van een commandant en een torso van een piloot.

2) Panzerkampwagen IV Aust H/J
Duitse medium tank
Academie
code : 13234
- scala : 1:35
Tweede Wereldoorlog
- natie : Duitsland
- nieuw pakket/verzegelde zakken
Plastic model kit om te assembleren en te schilderen.
- colla e colori niet inbegrepen

3) Panzerkampwagen IV Ausf H met pantser
Duitse medium tank
Academie
- codice : 13233
- scala : 1:35
- bevat: 1 figurino
Tweede Wereldoorlog
- natie : Duitsland
- nieuw pakket/verzegelde zakken
Plastic model kit om te assembleren en te schilderen.
- colla e colori niet inbegrepen

4) Fotografie
militaire Duitse leger
- Tweede Wereldoorlog
- afmetingen cm. 6,5 x 9
Gebruikt, in goede staat.
gebruikssporen en tijdsverval

Fotografie
militair Duits leger
- Tweede Wereldoorlog
- afmetingen cm. 6 x 9
Gebruikt, in goede staat.
gebruikssporen en tijdsverval

Fotografie
militair Duits leger
- Tweede Wereldoorlog
- afmetingen cm. 6 x 8,5
Gebruikt, in goede staat.
gebruikssporen en tijdsverval

- De Panzer-Division werden beroemd en zeer gevreesd door de vijand tijdens de oorlog vanwege hun grote offensieve en defensieve kracht, en vormden het meest solide en efficiënte kern van de Heer, terwijl ze ook een organisatorisch en tactisch model vormden voor de legers van alle andere grote wereldmachten.
De creatie van de eerste drie Panzer-Divisionen vond plaats op 15 oktober 1935 met de 1. Panzer-Division.
de 2. Panzer-Division en de 3. Panzer-Division.
Op 10 november 1938 werden twee nieuwe Panzer-Division opgericht: de 4e en de 5e, en werden talrijke andere ondergeschikte pantserafdelingen georganiseerd. Duitsland ging op 1 september 1939 de oorlog in met deze vijf pantserdivisies, versterkt door vier zogenaamde "lichte divisies" uitgerust met slechts één
Een tankbataljon, en van een Panzer-verband Kempff, dat snel werd omgevormd tot de 10. Panzer-Division.
De Panzerdivisionen gingen in actie in Polen, opererend in motorisierte Korpsen, en trokken snel diep het Poolse grondgebied binnen, waarbij ze de vijandelijke weerstand gemakkelijk versloegen. Dit was een eerste demonstratie van de efficiëntie van de mannen van de Panzertruppen en de geldigheid van de door de Wehrmacht ontwikkelde Blitzkrieg-tactieken. Ondanks enkele moeilijkheden door de beperkte kracht van de eerste tanks, leverden de pantserdivisies goede prestaties. Tijdens de winter van 1939-40 werden ook de vier Leichte Division omgevormd tot Panzer-Divisionen, met de toevoeging van nieuwe pantserregimenten, waaronder tanks van Tsjechische oorsprong, Panzer 35/38(t).
Op 10 mei 1940 namen de tien Panzer-Divisionen deel aan Fall Gelb, de grote offensief aan het westfront; zeven pantserdivisies lanceerden de beslissende aanval op de Mosa en trokken, nadat ze de Franse verdedigingen hadden overwonnen, tot aan de Kanaal, waarbij ze de geallieerde troepen omsingelden en een beslissende wending aan de campagne gaven. Na de Slag om Duinkerke kwamen de Panzer-Divisionen ook in actie in de tweede fase van het Duitse offensief en vierden triomfantelijk de totale overwinning, door de kusten van Bretagne, de Loire en de Rhône te bereiken.
Gezien de vele verplichtingen en de plannen voor een beslissende aanval op de Sovjet-Unie, richtte het Duitse opperbevel in de winter van 1940-41 tien nieuwe pantserdivisies op, waarbij het aantal tanks per divisie werd verminderd: één pantserregiment met twee of drie bataljons en 160-190 pantservoertuigen. In de lente van 1941 vielen de Panzer-Divisies snel Joegoslavië en Griekenland binnen en weerden ze de Britse troepen die in de Balkan waren geland, af in zee. Twee pantserdivisies werden naar Afrika gestuurd en speelden een beslissende rol bij het stoppen van de Britse opmars in Libië, terwijl de overige negentien Panzer-Divisies vanaf 22 juni 1941 deelnamen aan Operatie Barbarossa.
Het nieuwe offensief bleek meteen erg hard: ondanks het duidelijke tactische en operationele overwicht van de Duitse pantserdivisies, eiste de weerstand van de talloze vijandelijke gemotoriseerde troepen, de uitputting door afstanden en het klimaat, een zware tol van de Duitse troepen, die na een uitputtende zomerse opmars, stevig werden gestopt en teruggedrongen door het tegenoffensief van het Rode Leger bij de poorten van Moskou (5/12/1941), dat een eerste bloedige nederlaag toebracht aan het Heer.
Na de dramatische wintergevechten aan het Russische front herorganiseerde het Duitse leger zich in de lente en versterkte het zijn pantserstrijdkrachten door zes nieuwe Panzerdivisionen op te richten en pantserafdelingen toe te voegen aan de W/SS-eenheden en de gemotoriseerde divisies. In juni 1942 deed het Heer een nieuwe poging om de oorlog in het oosten te winnen met een massale aanval op de Wolga en de Kaukasus: de negen betrokken pantserdivisies drongen diep door en bereikten Stalingrad, maar de Sovjetkrachten organiseerden een harde weerstand en begonnen op 19 november een tegenaanval, waarbij een groot aantal Duitse eenheden, waaronder drie Panzer-Divisionen, werden omsingeld.
Tijdens de winter van 1942-1943 vochten de Duitse pantserdivisies, die ook van andere fronten waren teruggeroepen, voortdurend om de algehele Sovjetaanval te stoppen, en slaagden er in maart 1943 in de situatie in Charkov te stabiliseren, maar de oorlog evolueerde al in het nadeel van Duitsland. De Panzerwaffe verloor vijf pantserdivisies in Rusland en nog eens drie in Noord-Afrika tegen de lente van 1943.
Na deze nederlagen werden de Panzer-Divisionen van het Heer en de W/SS, die nog verder in aantal waren toegenomen en versterkt met de nieuwe middelzware tanks Panther, steeds meer gedwongen zich op de defensieve te richten op alle fronten. Ze moesten vaak worden verplaatst van een kritisch sector naar een andere om de voortdurende vijandelijke offensieven te stoppen of te vertragen. Na de teleurstellende laatste aanval aan het oostfront tijdens de Slag om Koersk bleven de gepantserde divisies in het oosten, waar ze gedurende de hele oorlog in de meerderheid waren, met vaardigheid en moed vechten. Ze voerden lokale tegenaanvallen uit om de steeds krachtiger wordende Sovjetkrachten te weerstaan en tijd te winnen. In Italië en Normandië probeerden de Duitse pantserafdelingen vergeefs de geallieerde invasie van het continent te voorkomen. In de zomer van 1944 leden de Panzer-Divisionen zware verliezen, zowel in het oosten tijdens Operatie Bagration als in Normandië, maar in augustus en september konden ze nog steeds tegenaanvallen uitvoeren in Polen, de Baltische Staten en Hongarije. Aan de westkant werd een laatste grote verrassingsaanval gelanceerd in de Ardennen met negen Panzer-Divisionen, die aanvankelijk de Anglo-Amerikaanse troepen in de problemen brachten.
Na het mislukken van deze wanhopige tegenaanval werden de pantserdivisies geconcentreerd in het oosten om de invasie van Duitsland te voorkomen: in Hongarije, aan het Balatonmeer en in Pomerania, in februari en maart 1945. De Panzer-divisies lanceerden hun laatste aanvallen tegen het Rode Leger om een definitieve nederlaag te voorkomen.
De uiteindelijke ondergang van het Derde Rijk, geconfronteerd met de laatste Sovjet-offensief op de Oder en de geallieerde opmars vanuit het westen, vond plaats in mei 1945. De Panzer-Divisionen, gereduceerd tot enkele tanks maar nog steeds strijdvaardig en trots, gaven zich ordelijk en met discipline over, meestal terugtrekkend naar het westen om zich over te geven aan de Anglo-Amerikaanse troepen.
Tijdens de hele oorlog behielden de Panzer-Divisionen altijd een hoge efficiëntie en verworven grote respect van de tegenstanders; ze leden het verlies van meer dan 18.000 tanks alleen aan het oostfront, maar claimden de vernietiging van meer dan 90.000 vijandelijke pantservoertuigen.

- Productie van 6283 exemplaren tijdens de Tweede Wereldoorlog, in 1943 verscheen een opmerkelijk snelle tank aan het Europese front die zich onderscheidde binnen de Duitse gemotoriseerde divisie. Dit was de middelzware tank 'Panther', met zijn formidabele aanvalskracht en snelle wendbaarheid, die al snel een bron van angst werd voor de Geallieerde troepen, doordat hij verbeterde aanval- en verdedigingsmogelijkheden en nauwkeurige manoeuvreerbaarheid op het veld toonde. Hij werd al snel de belangrijkste Duitse tank. De Tiger I met zijn 88mm kanon leek in eerste instantie krachtiger dan het 75mm kanon van de Panther. Maar vanuit het perspectief van de doorboorbare kogel, bood de Panther met zijn 70mm KWK 42 antitankkanon en de schuine zijbeukpantser veel meer kracht in de echte gevechten dan het 56mm KWK 36 kanon van de Tiger I. De Tiger II, die beter bekend zou moeten worden als de 'Panther verbeterd', was veel sterker in aanval en verdediging dan de Panther. Echter, gezien het aantal geproduceerde en gebruikte Panthers in deze periode, bleef de Panther de nummer 1.
De belangrijkste Duitse tanks aan het begin van de oorlog waren allemaal uniek in die zin dat hun ontwerpen volledig gebaseerd waren op Duitse plannen en ideeën. Maar de Panther werd beïnvloed door de Sovjet-oorlogswinnende tank T-34, die voor het eerst werd gezien aan het oostfront. Begin 1942 gaf het Duitse leger opdracht tot een nieuwe tank, ontwikkeld door Dymler-Benz en M.A.N., met de volgende specificaties: gewicht van 35 ton; snelheid van 60 km/u; bewapening met een 75mm kanon; 60mm bepantsering aan de voorkant van de romp; 35mm aan de achterkant; en 100mm aan de voorkant van de toren. Daarnaast werd vastgesteld dat deze uitgerust moest worden met een Maiback HL210 motor, een V12, watergekoelde motor. In mei van hetzelfde jaar werd het M.A.N.-model gekozen, nog voordat een prototype klaar was. Er waren echter twee belangrijke wijzigingen. Ten eerste was het noodzakelijk om het gewicht aanzienlijk te verhogen, omdat de militaire vraag groter was dan de oorspronkelijke 35 ton. Ten tweede werd het bepantseringsdikte van 60mm naar 80mm aangepast. Door deze veranderingen moest het motortype worden gewijzigd van HL210 naar HL230. Om deze motor te kunnen huisvesten, was een betere transmissie nodig, maar de serieproductie begon zonder deze wijziging, wat leidde tot frequente problemen met de tandwielen en andere defecten. Dit werd het grootste defect van de Panther. In hetzelfde jaar kregen Dymler-Benz en Henschel de opdracht om de Panther te produceren. De productie werd aanzienlijk opgeschaald en in totaal werden 6283 Panthers gebouwd, waarmee het op een na grootste aantal na de PzKpfw IV. Het eerste serieproductie-type D van de Panther was niet uitgerust met een machinegeweer, maar na de ervaring van close combat werd vanaf type A een MG 34 van 7,92 mm toegevoegd aan de rechtervoorzijde van de romp. Een kenmerk van de Panther was het links- en rechtsbesturingssysteem, dat de bewegingen uitwisselbaar maakte door gebruik te maken van torsiebars. In 1944 werd de Panther verder verbeterd van type A naar type G, met een wijziging in de zijvorm. Het bleef actief tegen de geallieerden tijdens de tweede helft van de oorlog. Een van de beroemde veldslagen waarin het deelnam, was waarschijnlijk die tegen de nieuwe Sovjet zware tank JS II aan het oostfront. Op dat moment was de Panther de hoofdgevechtstank van de Gross Deutschland, de sterkste Duitse pantserdivisie onder bevel van generaal Hasso Von Manteuffel. Volgens berichten heeft de Panther in die strijd 350 JS II-tanks en nog eens 20 andere gepantserde voertuigen vernietigd. Het was een volledige unilaterale overwinning voor de Panther en een mijlpaal in de militaire geschiedenis. De Panther was dus een uiterst evenwichtige tactische tank en mag worden beschouwd als een meesterwerk dat de laatste glorie van de Duitse oorlogstechnologie zou brengen. Zijn glorieuze naam zal voor altijd blijven voortleven in de archieven van de Tweede Wereldoorlog.

- Il Panzerkampfwagen IV was een middelzware tank uit de Tweede Wereldoorlog, geproduceerd gedurende de hele oorlog in vele varianten, met in totaal ongeveer 9000 exemplaren.
Aanvankelijk was het bedoeld als een infanterieondersteuningsvoertuig naast de Panzer III, die juist was ontworpen voor het aanvallen van vijandelijke tanks. Later, tijdens de oorlog, werd het wapensysteem geüpdatet en werden de pantserdikte verhoogd, waardoor het de standaard tank van het Duitse leger werd: de Panzer IV werd zo de meest gebruikte tank door de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog, en zijn chassis werd gebruikt als basis voor vele andere gevechtsvoertuigen, zoals de Nashorn tankjager, de bergingsvoertuigen en de zelfrijdende antiairwapens Flakpanzer IV Wirbelwind. De Panzer IV werd in alle theaters ingezet en zijn ontwerp werd herhaaldelijk aangepast aan de voortdurende bedreigingen van de geallieerde strijdkrachten.
In het Duitse leger opereerde de Panzer IV vanaf de eerste tot de laatste dag van de Tweede Wereldoorlog, op alle fronten. Tijdens de campagne in Polen werden de modellen A, B en C ingezet, tijdens de campagne in Frankrijk de modellen D, en in Noord-Afrika aanvankelijk de modellen D en E. Aan het begin van de Slag bij Ain el-Gazala waren de modellen F2 beschikbaar, maar deze werden niet gebruikt omdat de munitie voor de 7,5 cm KwK L/43 niet beschikbaar was. Aan het oostfront opereerde de Panzer IV met alle modellen van E tot J, terwijl op het west- en Italiaanse front de modellen van F2 tot J werden ingezet.
De Panzer IV werd in de vroege fasen ingedeeld bij de Panzer-Divisionen, met een compagnie per bataljon, beschouwd als een zware tank voor de ondersteuning tegen infanterie; echter, na de operatie Barbarossa, met de wijziging van de tactische rol en de vermindering van het gemiddelde aantal tanks in de pantserdivisies, werden de regimenten gevormd uit Panzer IV of Panzer V Panther. Met de oprichting van de Panzergrenadier-divisies was het gepantserde bataljon uitgerust met Panzer IV.

Uitvoering H
Het belangrijkste verschil tussen de Ausf. H en de Ausf. G lag in de bewapening: de laatste versie was uitgerust met de KwK 40 kanon van 75 mm L/48, dat wil zeggen met een loop die ongeveer 380 mm langer was en daardoor zowel een hogere snelheid bij de loop had als een grotere penetratie vergeleken met het vorige stuk. De radio-antenne werd opnieuw verplaatst, dit keer naar de linkerachterkant van het casco. De Panzer IV H werd gebouwd van mei 1943 tot februari 1944, in 2324 exemplaren.
In het model H werd het gebruik van de Schürzen of skirts zowel op het schip als op de toren gealgemeeniseerd: ze bestonden uit vijf platen van 5 mm dikte aan de zijkanten van het schip en de toren, en waren van het lichaam van de tank gescheiden om de bescherming tegen holle ladingprojectielen en antitankgeweren te vergroten.
Vanaf 1943 werd in de fabriek op de vaste delen van de romp de Zimmerit-pasta aangebracht, een cementbasis die bedoeld was om te voorkomen dat magnetische mijnen zich eraan zouden hechten. Bovendien werd de Zimmerit met een spatel behandeld om een onregelmatig oppervlak te vormen, zodat de kleefbommen niet aan de oppervlakken zouden blijven plakken, die veel ruwere textuur hadden dan de bijbehorende metalen oppervlakken.

Ausführung J
Vanaf 1943 begonnen in Duitsland de grondstoffen schaars te worden, waardoor het ontwerp van de Panzer IV werd herzien om zowel dure metalen als rubber te besparen. In het bijzonder had de Panzer IV Ausf. J, die qua uiterlijk bijna niet te onderscheiden was van de Ausf. H, de rubberen spanrollen niet meer, maar in staal, en de achterwielen waren van gegoten staal. Daarnaast verdween bij dit model de tweetaktmotor die de rotatie van de toren mogelijk maakte; deze werd nu handmatig bediend. De Ausf. J begon vanaf februari 1944 te worden gebouwd, bij de Nibelungenwerke en in mindere mate door VOMAG, en de productie ging door tot de geallieerden de fabrieken veroverden. In totaal werden ongeveer 3160 exemplaren voltooid.
De updates maakten het mogelijk voor de Panzer IV om gelijke tred te houden met tegenstanders zoals de Amerikaanse M4 Sherman en de Sovjet T-34. De productie van de Panzer IV liep parallel aan die van de Panzer V Panther, die vanaf juli 1943 in dienst kwam. Hoewel de Panther een betere bepantsering en krachtiger vuur had, was hij ook veel duurder en complexer te produceren. Bovendien werd de Panzer IV door de crews nog steeds als superieur beschouwd ten opzichte van de nieuwste producten van de oorlogsindustrie op het gebied van mobiliteit, betrouwbaarheid en manoeuvreerbaarheid. In de tweede helft van 1944 stuurde de Wehrmacht het grootste deel van de nieuwe generatie Panzer IV naar het oostfront voor mobiele operaties in open veld, waardoor op het westfront vooral Panther en Panzer VI Tiger I bleven.

Nota: ik hecht veel belang aan een correcte beschrijving en goede foto's van het lot. De foto's maken deel uit van de beschrijving van het lot en bieden veel informatie over het lot, de staat en de volledigheid ervan. Ik raad altijd aan om de vele foto's zorgvuldig te bestuderen. De foto's hebben altijd voorrang op de geschreven tekst.
- De foto's van de geassembleerde en geschilderde modellen zijn voor illustratieve doeleinden.
- Voor niet-continentale bestemmingen, inclusief eilanden en overzeese gebieden, worden extra kosten in rekening gebracht.
Verzending getraceerd.