Hans Hartung - T1971-R30 - Offset lithography - Licensed print 2008 - COA

Offsetlithografie van Hans Hartung (*).
Reproductie van de werken “T1971-R30”, gemaakt door Hartung in 1971.
Gemaakt op zwaar Vellum-papier (220 g).
Uitgegeven door Arte-Paris.
Wettelijk drukwerk geautoriseerd door de Hartung-Bergman Stichting
Door de kunstenaar op de plaat gesigneerd.

Specificaties

Dimensies: 65 x 85 cm
Jaar: 2008
Conditie: Uitstekend (dit werk is nooit ingelijst of tentoongesteld geweest en is altijd bewaard in een professionele kunstmap, waardoor het in perfecte staat wordt aangeboden).
Herkomst: Privécollectie.

Het werkstuk wordt zorgvuldig gemanipuleerd en verpakt in een versterkte kartonnen doos. De verzending wordt verzekerd met een trackingnummer.

De verzending omvat ook transportverzekering voor de eindwaarde van het werk met volledige terugbetaling bij verlies of schade, zonder kosten voor de koper.

(*) Hans Hartung is een belangrijke Duitse schilder die Frans staatsburger werd en bekend werd om zijn abstracte werken met zwarte kalligrafische penseelstreken op gekleurde achtergronden.
Hij werd geboren in Leipzig in een familie van natuurkundigen. Zijn grootvader was eveneens autodidactisch schilder en componist. Tussen 1915 en 1926 studeerde hij klassieke talen aan het gymnasium van Dresden en filosofie en kunstgeschiedenis aan de universiteit en de Hogeschool voor Schone Kunsten in Leipzig. Later schreef hij zich in aan de Academie voor Schone Kunsten van Dresden.
In de zomer van 1926 reisde hij per fiets door Frankrijk, Italië en Spanje. In 1931 exposeerde hij voor het eerst in Dresden. In 1937 ontmoette hij op een groepstentoonstelling in het Jeu de Paume in Parijs de grote Spaanse beeldhouwer Julio González, die een grote invloed op hem zou hebben. González bood hem allerlei steun en moedigde hem aan zijn eigen artistieke pad te volgen.
Tijdens de periode vóór de oorlog vestigde Hartung zich in Parijs om aan het naziregime te ontsnappen en exposeerde hij in verschillende galerieën. In 1938 nam hij deel aan een anti-nazi-tentoonstelling in de New Burlington Gallery in Londen, Groot-Brittannië.
In 1939 werd hij gevangengezet in Spanje en later nam hij dienst bij het Vreemdelingenlegioen in Noord-Afrika. In 1944 raakte hij ernstig gewond tijdens het Beleg van Belfort en verloor hij een been. Na de oorlog verkreeg hij de Franse nationaliteit en in 1947 hield hij een grote solotentoonstelling in Parijs.
Vanaf het begin distantieerde hij zich van de Bauhaus-beweging, die hij als een voorbijgaande rage beschouwde. Zijn puur abstracte schilderijen weerspiegelen zijn visie op de weergave van de werkelijkheid: vrije en pure expressie moet de werkelijkheid overstijgen. De snelle penseelstreek was een fundamenteel kenmerk van zijn werkwijze.
Snelheid in het creatieve proces was, naar eigen zeggen, een spirituele noodzaak. Hij ontving verschillende prijzen, waaronder de Guggenheimprijs in 1956 en de Grote Prijs op de Biënnale van Venetië in 1960.