Romeinse Rijk. Philip I (244-249 n.Chr.). Sestertius Rome - FORTVNA REDVX

Heerser: Philip I 'De Arabier'
DATUM: 244 - 249 n.Chr.
Nominale waarde: Sestertius
MATERIAAL: Brons, AE
GROOTTE & GEWICHT: 28 mm, 17,6 gr
IMP M IVL PHILIPPVS AVG.
Gelaasde en geharnaste beeld van laureaat, naar rechts.
REVERSE: FORTVNA REDVX / S - C.
Fortuna zittend links, houdend aan het roer en de hoorn des overvloed, wiel onder de stoel.
REFERENTIES: RIC IV.3#?174A, OCRE#?ric.4.ph_i.174A

Wordt geleverd met echtheidscertificaat en exportvergunning. Komt u van buiten de Europese Unie, dan moeten we opnieuw een exportvergunning voor uw land aanvragen. Dit duurt 3 tot 5 weken en de kosten bedragen 5% van de hamerprijs. Dit bedrag wordt bij de eindafrekening opgeteld.

Marcus Julius Philippus, algemeen bekend als Filip de Arabier (Philippus Arabs), was Romeins keizer van 244 tot 249 na Christus tijdens de turbulente periode die bekendstaat als de Crisis van de Derde Eeuw. Geboren rond 204 na Christus in de provincie Arabia Petraea (het huidige Syrië/Jordanië), was hij de eerste Romeinse keizer afkomstig uit een niet-Europees gebied, wat zijn kenmerkende epitheton verklaart. Zijn afkomst is onduidelijk, hoewel hij opklom uit een lokale ruitersfamilie en snel vorderde in de militaire hiërarchie, wat een belangrijk kenmerk was van het tijdperk waarin provinciale generaals steeds meer de macht grepen. Zijn broer, Gaius Julius Priscus, bekleedde eveneens hoge functies, wat de groeiende invloed van de familie aantoont.

De opkomst van Philip tot de macht werd veiliggesteld tijdens de Perzische campagne van keizer Gordian III. Terwijl hij diende als Praetoriaanse prefect—een positie die hij in 243 n.Chr. verwierf—was Philip instrumenteel in de logistieke mislukking en de daaropvolgende politieke onrust die leidde tot de dood van Gordian III. Na de mysterieuze omstandigheden rond het overlijden van de jonge keizer in Mesopotamië, werd Philip in 244 n.Chr. uitgeroepen tot keizer door de troepen. Zijn eerste grote daad was het onderhandelen over een vredesverdrag met de machtige Sassanidische koning Shapur I, dat, hoewel onpopulair in Rome vanwege de grote schadeloosstelling en de terugtrekking uit een deel van het oosten, Philip in staat stelde snel terug te keren naar de hoofdstad om de bevestiging van zijn heerschappij door de Senaat veilig te stellen.

De korte heerschappij van Philip wordt misschien het best herinnerd vanwege de weelderige viering van het millennium van Rome (de 1000e verjaardag van de legendarische stichting) in april 248 na Christus, een gebeurtenis die hij herdacht met uitgebreide spelen, festivals en speciale munten bekend als de Saeculares Augustorum. Deze extravagante vertoning was een bewuste poging om stabiliteit en vertrouwen uit te stralen in een tijd van uiterste onzekerheid, hoewel de enorme uitgaven de al zeer slechte financiën van het rijk verder onder druk zetten. Ondanks zijn pogingen om het rijk te beveiligen tegen de Carpi en Germaanse stammen aan de Donau, voedde zijn niet in staat zijn om volledig aan de eisen van de legioenen te voldoen uiteindelijk de onvrede. In 249 na Christus werd een van zijn aangestelde generaals, Decius, uitgeroepen tot keizer door het opstandige leger aan de Donau, wat leidde tot de nederlaag en de dood van Philip bij de Slag bij Verona, waarmee zijn korte en crisisvolle heerschappij ten einde kwam.