Ecole Française Nabi (XIX-XX) - Nature morte de fleurs à l'ombre





| € 6 | ||
|---|---|---|
| € 5 | ||
| € 4 | ||
Catawiki Kopersbescherming
Je betaling is veilig bij ons totdat je het object hebt ontvangen.Bekijk details
Trustpilot 4.4 | 122385 reviews
Beoordeeld als "Uitstekend" op Trustpilot.
Beschrijving van de verkoper
Bloemenstilleven in schaduw (ca. 1890–1920)
1. Technische gegevens
Auteur: Anónimo
Chronologie: ca. 1890–1920
Techniek: Olie impasto
Afmetingen: 62,5 × 49,5 cm (kunstwerk) | 82 × 70 cm (met lijst)
Ondersteuning: Tabel
Franse postimpressionistische school / Parijse academische werkplaats
Bedrijf: Niet ondertekend
Conditie: uitstekend, met originele lijst uit de periode, van grote ornamentale kwaliteit en in uitstekende staat.
2. Beschrijving compositief en iconografisch
De scène toont een boeket bloemen — lelies, anjers en sierstelen — geplaatst in een donker keramieken vaas op een golvende tafelkleed. De compositieve structuur is klassiek, met verticale balans en gecentreerd chromatisch gewicht, terwijl het palet een reeks zilverkleurige grijstinten, zachte roze tinten en een opvallende oranje kleur bevat die de aandacht visueel trekt.
De materia pictórica, toegepast in dikke en expressieve lagen, geeft het werk een pulserende textuur. De penseelstreek, kort en ritmisch, zoekt niet naar botanische precisie maar naar het atmosferische effect, en brengt een intieme en stille sfeer over, alsof de scène in de beslotenheid van een atelier met getemperd licht is geschilderd.
3. Stijl, school en historische context
De schilderkunst sluit naadloos aan bij de beeldende taal die ontwikkeld is door de Franse postimpressionisten, in het bijzonder door de schilders van de nabije kring zoals Édouard Vuillard, Pierre Bonnard of Maurice Denis in hun vroege fasen.
De combinatie van huishoudelijke motieven, genereus impasto en afgezwakte chromatiek verbindt haar ook met de stijl van Henri Le Sidaner, wiens poëzie van stilte hier wordt opgeroepen.
Eveneens suggereren de ondersteuning op paneel, de gedisciplineerde techniek en het bloemthema een mogelijke academische herkomst, verbonden aan Parijse ateliers zoals die van Julian of Cormon, waar kunstenaars als Fantin-Latour of Jacques-Émile Blanche een traditie van intieme, verfijnde en technisch onberispelijke studienschilderkunst hebben geconsolideerd.
Het ontbreken van een handtekening versterkt het idee van een werk uit een gevorderde opleiding of een opdracht van een privécollectie, uitgevoerd door een schilder die binnen het artistieke circuit van Parijs is opgeleid tussen de 19e en 20e eeuw.
Esthetische en vergelijkende beoordeling
Dit werk, anoniem maar solide, ademt de sfeer van het artistieke Parijs van het fin de siècle. De schilderkunstige uitvoering, serieus en evocatief, toont een hand die getraind is in de traditionele waarden van de Franse school, maar ook openstaat voor de expressieve en moderne zoektocht die de nabí’s in de bloemenschilderkunst hebben geïntroduceerd.
Het magnetisme van deze stilleven ligt in zijn stilte: het heeft geen handtekening nodig om te spreken over de context waaruit het voortkomt. Het is een uniek, verfijnd en mysterieus stuk dat de mogelijkheid van een toekomstige toeschrijving oproept.
De kwaliteit van de lijst, uit de periode, met plantmotief en originele patina, versterkt de culturele herkomst en de uitzonderlijke staat van behoud. Dit schilderij belichaamt de ziel van een generatie kunstenaars die onder de schaduw van de groten zijn gevormd, maar met voldoende gevoeligheid en vakmanschap om met hen te kunnen dialogeren.
De verkoper stelt zich voor
Bloemenstilleven in schaduw (ca. 1890–1920)
1. Technische gegevens
Auteur: Anónimo
Chronologie: ca. 1890–1920
Techniek: Olie impasto
Afmetingen: 62,5 × 49,5 cm (kunstwerk) | 82 × 70 cm (met lijst)
Ondersteuning: Tabel
Franse postimpressionistische school / Parijse academische werkplaats
Bedrijf: Niet ondertekend
Conditie: uitstekend, met originele lijst uit de periode, van grote ornamentale kwaliteit en in uitstekende staat.
2. Beschrijving compositief en iconografisch
De scène toont een boeket bloemen — lelies, anjers en sierstelen — geplaatst in een donker keramieken vaas op een golvende tafelkleed. De compositieve structuur is klassiek, met verticale balans en gecentreerd chromatisch gewicht, terwijl het palet een reeks zilverkleurige grijstinten, zachte roze tinten en een opvallende oranje kleur bevat die de aandacht visueel trekt.
De materia pictórica, toegepast in dikke en expressieve lagen, geeft het werk een pulserende textuur. De penseelstreek, kort en ritmisch, zoekt niet naar botanische precisie maar naar het atmosferische effect, en brengt een intieme en stille sfeer over, alsof de scène in de beslotenheid van een atelier met getemperd licht is geschilderd.
3. Stijl, school en historische context
De schilderkunst sluit naadloos aan bij de beeldende taal die ontwikkeld is door de Franse postimpressionisten, in het bijzonder door de schilders van de nabije kring zoals Édouard Vuillard, Pierre Bonnard of Maurice Denis in hun vroege fasen.
De combinatie van huishoudelijke motieven, genereus impasto en afgezwakte chromatiek verbindt haar ook met de stijl van Henri Le Sidaner, wiens poëzie van stilte hier wordt opgeroepen.
Eveneens suggereren de ondersteuning op paneel, de gedisciplineerde techniek en het bloemthema een mogelijke academische herkomst, verbonden aan Parijse ateliers zoals die van Julian of Cormon, waar kunstenaars als Fantin-Latour of Jacques-Émile Blanche een traditie van intieme, verfijnde en technisch onberispelijke studienschilderkunst hebben geconsolideerd.
Het ontbreken van een handtekening versterkt het idee van een werk uit een gevorderde opleiding of een opdracht van een privécollectie, uitgevoerd door een schilder die binnen het artistieke circuit van Parijs is opgeleid tussen de 19e en 20e eeuw.
Esthetische en vergelijkende beoordeling
Dit werk, anoniem maar solide, ademt de sfeer van het artistieke Parijs van het fin de siècle. De schilderkunstige uitvoering, serieus en evocatief, toont een hand die getraind is in de traditionele waarden van de Franse school, maar ook openstaat voor de expressieve en moderne zoektocht die de nabí’s in de bloemenschilderkunst hebben geïntroduceerd.
Het magnetisme van deze stilleven ligt in zijn stilte: het heeft geen handtekening nodig om te spreken over de context waaruit het voortkomt. Het is een uniek, verfijnd en mysterieus stuk dat de mogelijkheid van een toekomstige toeschrijving oproept.
De kwaliteit van de lijst, uit de periode, met plantmotief en originele patina, versterkt de culturele herkomst en de uitzonderlijke staat van behoud. Dit schilderij belichaamt de ziel van een generatie kunstenaars die onder de schaduw van de groten zijn gevormd, maar met voldoende gevoeligheid en vakmanschap om met hen te kunnen dialogeren.

