Henri Auguste Alban Moral (1840–1889) - Light at the Edge of the Forest

Licht aan het einde van het bos

1. Technische gegevens

Auteur: Henri Auguste Alban Moral (1840–1889)
Licht aan het einde van het bos
Chronologie: circa 1875–1885
Techniek: Olieverf op paneel
Afmetingen: 45 × 68 cm (paneel) • 57 × 80 cm (met lijst)
School: Laat late realistische Barbizon-school
Staat van conservering: correct, met kleine verliezen en oppervlakkig craquelé die typisch zijn voor de leeftijd.

2. Beschrijving compositief en iconografisch

De scène toont een bosrijk landschap dat wordt doorkruist door een schemerlicht dat zich tussen een dicht muurtje van bomen opent, waardoor een lichtas ontstaat die de hele compositie ordent. Op de voorgrond introduceert een groep boeren — een vrouw, een kind en een man die een bundel takken draagt — een volkse lezing die het werk verbindt met de Franse naturalistische traditie.

Diepte wordt opgebouwd door een wijze afwisseling van schaduwrijke zones en lichte openingen, een typisch kenmerk van de Barbizon-school. Het kleurenpalet, gedomineerd door okers, vochtige groenen en aardse schaduwen, geeft het landschap een stille, intieme en bijna spirituele sfeer, waarin het licht fungeert als symbool van overgang en hoop.

3. Stijl, context en vergelijkingen

Alban Moral ontwikkelt een poëtisch realisme, rechtstreeks afgeleid van Théodore Rousseau en Charles-François Daubigny, maar met meer intieme accenten en een meer vette penseelstreek, dicht bij de gevoeligheid van Jules Dupré. De aanwezigheid van landelijke figuren herinnert eveneens aan Julien Dupré of Léon Lhermitte, hoewel ze met meer narratieve discretie worden behandeld.

Het werk deelt eigenschappen met Franse landschappen uit het laatste derde van de 19e eeuw, die momenteel zeer gezocht worden op de markt: de dichte sferen van Daubigny, de dramatische bossen van Karl Daubigny of de lichte openingen van Henri Harpignies. Licht aan het einde van het bos onderscheidt zich door zijn opvallende theatrale lichtgebruik en door zijn diep evenwichtige compositie, eigenschappen die de esthetische en collectieve waarde ervan verhogen.