Max Bill - Composición con centro en blanco

Originele zeefdruk van Max Bill (*)
Dit werk is uitgegeven door Galerie Thomas (Munich) met het oog op de tentoonstelling 'Look At'.
Bewerkt op fijn tulepapier.
Niet ondertekend.
Voeg het certificaat van echtheid (COA) bij.

Specificaties

Afmetingen van de blad: 67 x 67 cm.
Afmetingen: 58 x 58 cm.
Jaar: 1972
Editie: onbekend.
Editor: Galerie Thomas (Munich)
Staat: Uitstekend (dit werk is nooit ingelijst of tentoongesteld, altijd bewaard in een professionele kunstmap, waardoor het in zeer goede staat verkeert)

Het werk wordt zorgvuldig gemanipuleerd en verpakt. De verzending wordt gecertificeerd met een trackingnummer.

De verzending wordt verzekerd met een trackingnummer. Daarnaast wordt de verzending voorzien van transportverzekering met volledige terugbetaling bij verlies of schade, zonder kosten voor de koper.

(*) Max Bill was een Zwitserse architect, schilder, beeldhouwer, grafisch ontwerper, typograaf, industrieel ontwerper, reclamemaker en docent.
Geboren in Winterthur (Zwitserland). Van 1924 tot 1927 studeerde hij aan de Kunstgewerbeschule in Zürich, waar hij beïnvloed werd door het dadaïsme en het kubisme. Van 1927 tot 1929 studeerde hij kunst aan de Bauhaus in Dessau, waar hij zich richtte op functionalisme in design. Toen hij zijn studie afrondde, keerde hij terug naar Zürich om zich te wijden aan schilderkunst, architectuur en grafisch ontwerp.
En 1930 richtte hij zijn eigen architectenbureau op en als lid van de Deustcher Werkbund ontwierp hij de Nuebühl-finca in moderne stijl, vlakbij Zürich.
En 1931 nam hij de theorie van het 'concrete kunst' van Theo van Doesburg over, volgens welke het mogelijk was om universeel te zijn door middel van helderheid.
En 1932 werkte hij als beeldhouwer en sloot hij zich aan bij enkele kunstorganisaties zoals de Abstraction-Creation en de Allianz-groep uit Zwitserland.
En 1944 begon Bill met industrieel ontwerp, met het ontwerp van een aluminium horloge voor Junghans, een bedrijf waarmee hij meerdere jaren samenwerkte aan het ontwerpen van wand-, keuken- en polshorloges met een rationalistische stijl en industriële esthetiek. Hij organiseerde de tentoonstelling "Die gute industrieform", die tot doel had de hoge kwaliteit van industrieel ontwerp te bevorderen. Daarnaast ontwierp hij een minimalistische kruk, de Ulmer Hocker (1954), een van zijn bekendste ontwerpen.
En 1951 richtte hij de Hochschule für Gestaltung op in Ulm, Duitsland, een school die de traditie van de Bauhaus voortzette. In deze instelling was hij rector en hoofd van de afdelingen architectuur en productontwerp tussen 1951 en 1956. Op deze school verdedigde Bill het functionalism van de Bauhaus, omdat hij geloofde dat vormen gebaseerd op wiskundige wetten een esthetische zuiverheid bezaten, en daarom universeel waren.
En 1957, en nadat hij de HfG van Ulm had verlaten, richtte hij zijn eigen studio op in Zürich en wijdde hij zich aan beeldhouwkunst, schilderkunst en architectuur.
Van 1967 tot 1971 werd hij lid van de Nationale Raad van Zwitserland, en daarna werd hij professor aan de Staatliche Hochschule für Bildende Künste in Hamburg.
En 1976 werd hij lid van de Academie voor Kunsten in Berlijn.
Max Bill overleed in 1994 in Berlijn.