Mark Twain / Sarah Bernhardt / Pietro Mascagni / Gerhart Hauptmann / Ernest van Dyck etc. - Fan signed by Mark Twain and many other important artists and musicians - 1893

Uitstekende collectie handtekeningen (met enkele anderen, waaronder één gedeeltelijk met originele vlek, de rest uitstekend), op een zijden waaier met donkerhouten spaken en het fijne zilveren monogram van de eigenaar ‘H [von] G’ onder een heraldiek kroon van vijf parels. De waaier is gemaakt in Wenen, waar de meeste handtekeningen verzameld zijn, enkele in St Moritz, Gastein, Salzburg of München. Ze variëren van Sarah Bernhardt in 1893, Mark Twain in Wenen in 1897 tot Felix Dahn in 1901, Gebrüder Rodeck, Wenen, circa 1893.
Mark Twain (8 november 1897) en zijn familie hadden zich voor de winter in Wenen gevestigd, in het Hotel Metropole, waar hun appartement uitgroeide tot een soort sociaal ontmoetingspunt voor literaire en artistieke mensen. In een tijd waarin de spanningen in het rijk toenamen, werden Oostenrijkers met progressieve gedachten niet bepaald aangemoedigd, en de handtekeningen weerspiegelden de ontvangst die buitenlandse prominenten in de samenleving kregen.
Sarah Bernhardt (1893) had sinds 1891 uitgebreide tournees gemaakt naar Australië, Noord- en Zuid-Amerika, en de belangrijkste hoofdsteden van Europa. In oktober 1893 nam ze het Renaissance-theater in Parijs over onder haar hervormende leiding – geen prompter, geen claque.
Pietro Mascagni (9 november 1895) was slechts 26 jaar oud toen hij Cavalleria Rusticana (1890) schreef. Hij bracht een nieuw ‘realisme’ naar het toneel, wat revolutionair was in de Italiaanse opera, net zoals Gerhart Hauptmann (28 december 1895) en Hermann Sudermann (12 november 1895) dat deden met hun toneelstukken. Het werk van laatstgenoemde, Heimat (‘Thuis’, 1891), stelde onverschillige traditionele moraal ter discussie. Sarah Bernhardt en Eleonora Duse speelden het als Magda in Londen in 1895 in rivaliserende producties.
Ruggero Leoncavallo (7 december 1897) werd in 1892 in Milaan beroemd met Pagliacci, een eerbetoon aan verismo met zijn eigen libretto. Zijn tweede opera, zijn versie van La Bohème, die concurreerde met die van Puccini maar het hele verhaal van de oorspronkelijke roman weerspiegelde, ging op 6 mei 1898 in première in Venetië. Nu probeerde hij een uitvoering in Wenen te regelen, die plaatsvond in februari 1898, nogal tegen de wens van Gustav Mahler, die als vervanger van dirigent Jahn optrad.
Bronislaw Huberman (St Moritz, 23 september (?) 1895) had Patti overtroffen tijdens haar afscheidsconcert in Wenen op 22 januari 1895. Hij keerde in oktober 1895 terug naar Wenen en daar, op 29 januari 1896, werd Brahms overweldigd door het spel van de 13-jarige tijdens zijn vioolconcert.
Ernest van Dyck (14 november 1895), na een uitstekende verschijning in Bayreuth in 1888, werd aangenomen door de Weense Opera, waar hij negen jaar bleef.
Vasily Vereshchagin (november 1897) was een van de eerste Russische kunstenaars die buiten zijn land algemeen bekend werden. Hij woonde in Duitsland en schilderde symbolische afbeeldingen met bijna fotografisch realisme. Von Moltke, na het zien van zijn tentoonstelling in 1882 in Berlijn, verbood Duitse soldaten deze te bezoeken, en de Oostenrijkse regering reageerde vergelijkbaar.
Franz von Lenbach (Munchen, 1896) was de begaafde ‘realist’ schilder en portretkunstenaar van enkele van de beroemdste mensen van die tijd. Hij tekent binnen een sierlijke krul in de vorm van een palet en kwasten.
Felix Dahn (22 december 1901), tegenwoordig rector van de universiteit in Breslau, de hoofdstad van Pruisisch Silezië, was een bekend figuur vanwege zijn historische romans en zijn gedichten, epieken van de Duitse volkeren uit de nevelen der tijd. Zeer zorgvuldig onderzocht, gaven ze een directe beleving aan wat voorheen losse herinneringen waren.
De licht vervaagde handtekening (Salzburg, 23 september 1901) denken wij dat het (Gustav) Adolph von Meng-Trimmis is, (1865-1957, Zwitserse kunstenaar), of een naaste verwant.