Jaume Casacuberta i Roma (1932 - 2020) - NO RESERVE - Rambla de las flores (Barcelona)

Het moet onderaan door de artiest worden ondertekend.

Het werk wordt ingekaderd gepresenteerd.

Goede staat van conservering van het schilderij.

Maatwerk: 35 x 25 cm

Raammaat: 54 x 42 cm

Omdat de ingevoerde tekst alleen uit dubbele punten bestaat en geen inhoud bevat, is er geen vertaling mogelijk. Als u tekst heeft die vertaald moet worden, stuur die dan gerust door.

Biografie van de artiest

Jaume Casacuberta i Roma (Viladecavalls de Calders, 1932 – Manresa, 2020) was een landschapschilder uit Manresa die diverse artistieke technieken beoefende, zoals tekenen, waterverf en olieverf.

Geboren in de Colonia Jorba de Calders, toonde hij al op jonge leeftijd zijn artistieke roeping; zoals zijn dochter ons vertelt, was het enige wat hij vroeg toen hij ziek was, een potlood en papier om te kunnen tekenen en zo zijn ongemak te verlichten. Op veertienjarige leeftijd verhuisde hij naar Manresa, de stad waarin hij tot aan het einde van zijn dagen zou blijven wonen. Daar kreeg hij zijn opleiding aan de academie van de schilder Evarist Basiana en breidde hij later zijn artistieke studies uit met correspondentiecursussen van de school Parramón in Barcelona, waar hij een grote beheersing van tekenen en compositietechniek bereikte. Naast deze academische opleiding was hij altijd een autodidactische schilder die zijn techniek bleef perfectioneren door inspanning en het uitwisselen van ervaringen met andere collega’s, zowel uit het Manresa-gebied als uit verschillende delen van Catalonië, dankzij de vele wedstrijden waaraan hij door het hele land deelnam.

Zijn stijl viel altijd binnen het domein van een impressionistisch drukwerkrealisme. Hij stelde altijd dat hij een soort schilderkunst maakte die 'niet te veel complicaties' kende, trouw aan de directe ervaring van de zintuigen, vandaar dat hij zich toelegde op schilderen aan het schildersatelier. De schilderijen met de dapperdere en temperamentvollere penseelstreken uit de eerste jaren werden na verloop van tijd rustiger, genuanceerder en ingetogener. Hoewel hij altijd een grote vaardigheid bezat in olieverfschilderijen, heeft hij de laatste jaren veel verfijnd in de techniek van aquarel, volgens de meesters van de aquarellisten zoals Guillem Fresquet, Josep Maria Martínez Lozano en Ceferino Olivé. Wat het thema betreft, bleef hij altijd trouw aan het genre landschap, zowel van de omgevingen van Manresa en zijn regio, als van de verschillende Catalaanse plaatsen die hij reproduceerde tijdens de vele sneltekenwedstrijden waaraan hij deelnam. Ook beoefende hij, in een meer intieme en familiale sfeer, portret en stilleven.

Gedurende zijn artistieke carrière werd hij onderscheiden met talrijke prijzen en onderscheidingen binnen en buiten zijn stad, zoals die van de Salón de Otoño in Manresa (1965), de wedstrijd Manolo Hugué in Caldes de Montbui, de Nationale Prijs van Rosas in Sant Feliu del Llobregat (1969) of een medaille van het Real Cercle Artístic. Hij was altijd een zeer nieuwsgierige persoon op artistiek gebied, wat hem ertoe bracht om gedurende zijn leven vele tentoonstellingen te bezoeken en contact te onderhouden met een groot aantal persoonlijkheden en artistieke collectieven. In Manresa was hij een van de meest actieve leden van het Círculo Artístico en een van de oprichters van de Grupo 13. Jarenlang had hij zijn atelier in de wijk Vell in Manresa, aan de Calle Santa Maria, waar hij elke dag lange uren werkte. Casacuberta verdiende altijd zijn brood met schilderen, met zijn schilderijen en ook als decoratief schilder, in zijn jeugdjaren, en ook bij de Jorba-warenhuizen, als lid van het ontwerp- en marketingteam. In de laatste jaren van zijn leven was hij ook actief als docent bij verschillende instellingen en voorzieningen in Manresa. Naast de hoofdstad van Bages hield hij altijd een zeer sterke band met de gemeente Moià en haar Círculo Artístico, waar hij jaarlijks zijn werken tentoonstelde in diverse exposities.

Zijn eerste tentoonstelling was in de Galería de Arte Ciudad, op 23 maart tot 5 april 1968, en daarna organiseerde hij tot 23 solotentoonstellingen in Manresa en diverse Catalaanse plaatsen zoals Moià, Vic, Igualada en Calders, naast tientallen groeps- en Catalaanse tentoonstellingen. Zijn werk werd altijd zeer gewaardeerd en gedurende zijn carrière verkocht hij veel werken en ontving hij veel opdrachten van zowel bedrijven als particulieren. In de hoofdstad van Bages exposeerde hij herhaaldelijk in de galerijen Xipell en Símbol, evenals in het Círculo Artístico de Manresa, waar hij in 2017 een thematische tentoonstelling van aquarellen hield gewijd aan de ignatiaanse ruimtes van de stad. In 2013 wijdde het Centro Cultural El Casino een overzichtstentoonstelling aan hem ter gelegenheid van zijn 50 jaar artistieke activiteit. De laatste tentoonstelling waaraan hij deelnam, was de 43e editie van de jaarlijkse veiling tegen kanker in Manresa. Op Driekoningen in 2020 overleed hij in Manresa op 87-jarige leeftijd, vrijwel zoals men zegt, met zijn penseel in de hand.

Zijn werk is te zien in het Museo de la Diputación de Barcelona, in het Museo Comarcal de Manresa, in het Museo de Sant Pol de Mar en in talrijke privécollecties in centraal Catalonië en heel het Prinsdom.