Jacint Conill Orriols (1914-1992) - Calle del viejo torreón

Ondertekend onderaan.

De staat van het werk is acceptabel.

Het werk wordt ingelijst gepresenteerd (de lijst vertoont enkele lichte gebreken).

Afmetingen van het werk: 65 x 81 cm.

Afmetingen van het ingelijste werk: 79 x 95 cm.

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Biografie van de artiest

Het werk is ondertekend door de kunstenaar aan de onderkant en achterkant.

De schilderkunst wordt weergegeven in een kader.

De staat van het werk is goed.

Maatwerk: 50 cm. hoog x 73 cm. breed

Maatvoering: 65 cm hoog x 91 cm breed

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

De biografie van de artiest

Hij werd geboren in Vic op 30 januari 1914 en overleed in dezelfde stad op 12 april 1992.

Hij werd gevormd in zijn stad, was een grote tekenaar en zijn werken werden altijd in de natuur gemaakt, in volle natuur.

Kunstenaar, een van de velen wiens jeugd werd getekend door de gruwelen van de oorlog van 36, verschijnen zijn eerste schilderijen niet voor 1942 voor het publiek.

Zijn persoonlijke tentoonstellingen beginnen in de Sala Busquets in Barcelona, jaren 1946, 1947, 1949. Enkele jaren later komt hij naar Madrid, de eerste in dat jaar, 1955, in de Salón Dardo, geleid door de scherpe criticus Gil Fillol; daarna volgt een nieuwe tentoonstellingsruimte, Eureka, aan de Gran Via, waar hij exposeert in de jaren 1960, 1963, 1964, 1965, 1966 en 1968. De laatste tentoonstelling, uit 1969, wordt gehouden door de schilder in het zeer prestigieuze Salón Cano.

Hij heeft jaarlijks geëxposeerd in Barcelona, in de Sala Pinacoteca (die recentelijk is verdwenen), ook in Bilbao, Valencia, Vitoria, en natuurlijk in Vic, zijn geboorteplaats.

Het is belangrijk om de behaalde onderscheidingen te benadrukken, zoals tijdens de Nationale tentoonstellingen in Madrid. In 1950 kreeg hij een derde medaille voor zijn werk: Alamos y robles, en op de herfstsalon een andere medaille voor het werk: Niebla en het bos, en nog een onderscheiding in 1951 met een eerste medaille voor het doek: Lluvia invernal.

OBRA

Zijn olieverf heeft een gevoel van intense liriek, met grijze en parelmoerachtige zachtheden van oprechte accenten, wegblijvend van overdreven en lugubere contrasten.

Haar werk heeft meerdere penseelstreken nodig, daarom heeft het dikte, een goede textuur, toegepast volgens haar esthetische gevoel en om effecten te verfijnen.

Zijn stijl wordt beschreven als een mengelmoes van eerlijkheid in de weergave, vakmanschap en werken met liriek, waardoor zachte grijstinten en parelmoerachtige tinten worden bereikt.

Allereerst hebben we een aantrekkelijke figuratie die aan het einde van haar dagen op natuurlijke wijze, met meesterschap en illusie, samenstelt in haar studio op de Plaza de Vic.

Enkele titels van zijn doeken zijn een duidelijk spiegelbeeld van zijn esthetische vraag: "Tarde de invierno", "Arboleda", "La trilla del Pirineo", "Día de mercado", "Niebla en la Catedral de Vic", "Lluvia", "Barcas en la Costa Brava" enzovoort.

Volgens de Biografische Woordenboek van Kunstenaars van Catalonië (1951) had hij werken in het Museum voor Moderne Kunst van Barcelona, in talrijke privécollecties, sommige in Wooster (V.S.), Havana (Cuba), Buenos Aires (Argentinië).

Bernandino de Pantorba zegt in zijn boek 'De Catalaanse Landschapschilders' dat Conill’s werk altijd neigt naar het geven van representaties van grijzige, regenachtige, koude aspecten van de onderwerpen die hij interpreteert, met een enigszins lyrisch en melancholisch accent. Bomen, populieren, rivieren, boerderijen, wolken, vergezichten, alles in die schilderijen is doordrenkt met vocht.

Van zijn geboortedorp, van zijn veld zo diep geliefd, heeft de kunstenaar zeer karakteristieke, persoonlijke visies ontwikkeld die nooit zonder poëzie zijn. Kenmerkend voor zijn landschappen zijn de hoge, naakte bomen (elzen) die bijna onzichtbare motregen ondergaan.

En Madrid stond hij bekend als de schilder van de mist (heel moeilijk, trouwens om vast te leggen).

De afgevaardigde in het Parlement van Catalonië en cultuurraadslid van het Exmo. Ayuntamiento de Vic, sprak tijdens een eerbetoon aan de kunstenaar in 1995. De schilder uit Vic, Jacinto Conill, heeft weten vast te leggen wat het meest oprecht is in de lichten van de vlakten van Vic. In zijn doeken is een doordringende aanwezigheid van mysterie, de nevels en de transparanties waarmee hij in de landschappen werkt, geven een accent van persoonlijke liriek.

Een heel leven gewijd aan schilderkunst en zijn liefde voor de stad. Zeker zal zijn dierbare herinnering onaangetast blijven door middel van zijn werk.