Signed; Lise Sarfati - She - 2012





| € 25 | ||
|---|---|---|
| € 7 | ||
| € 5 | ||
Catawiki Kopersbescherming
Je betaling is veilig bij ons totdat je het object hebt ontvangen.Bekijk details
Trustpilot 4.4 | 122713 reviews
Beoordeeld als "Uitstekend" op Trustpilot.
She, gesigneerde eerste editie van Lise Sarfati, in het Engels, hardcover, 120 pagina's, Twin Palms, 2012.
Beschrijving van de verkoper
Het werk van LISE SARFATI bevindt zich op de grens tussen realiteit en fictie. Haar beelden, die portrettering, snapshot en geënsceneerde tableau combineren, roepen rijk gelaagde werelden op die vaak gericht zijn op specifieke 'personages'. Deze vermijden vaste verhalen en stellen kijkers in staat om een ruimte van meerdere interpretaties te bewonen. Tussen 1996 en 2011 was SARFATI lid van MAGNUM.
Een familiealbum bewaart alleen zorgvuldig geselecteerde foto's. Van een heel leven worden slechts uitgekozen momenten bewaard, waarbij bijzondere gelegenheden, meestal gelukkige, worden benadrukt en de rest wordt vergeten: gelukkige gezichten, ontspannen momenten, plaatsen van ontspanning in plaats van werk. Het benadrukt vaak de sociale banden en affectieve relaties binnen een groep, om een identiteit, een gemeenschapsgeest, een gedeeld leven en lot te accentueren. Het portret van het koppel of de groep, met alle bijbehorende conventies, is een van de onvermijdelijke figuren. Het familiealbum probeert de evolutie van een bepaalde menselijke gemeenschap vast te leggen, haar verhaal te schrijven en de passage van de tijd te scannen met elke volgende pagina. Niets hiervan figureert in She: in plaats van een chronologie wordt de tijd stilgezet, het lijkt te stamelen en zijn eigen staart te bijten. Er is geen groepsfoto of verlangen om een collectief lot te dramatiseren, maar alleen geïsoleerde modellen en individuen die niet of nauwelijks met elkaar communiceren; geen gelukkige momenten of pittoreske plaatsen, slechts onverschillige momenten op gewone plekken; geen krachtige gebaren, geen conventionele poses en geen compliciteit met de fotograaf. De modellen poseren, maar terughoudend, vaak zonder in de camera te kijken. En zelfs wanneer we hun gezichten zien, lijken we ze niet echt te zien. Ze zijn hier, maar ze zijn altijd ook daar, elders. Wanneer we het boek sluiten en er even over nadenken, kunnen we niet anders dan She zien als het anti-familiealbum bij uitstek.
Quentin Bajac, Hoofdcurator Fotografie, MoMA
GESIGNEERD EXEMPLAAR
Het werk van LISE SARFATI bevindt zich op de grens tussen realiteit en fictie. Haar beelden, die portrettering, snapshot en geënsceneerde tableau combineren, roepen rijk gelaagde werelden op die vaak gericht zijn op specifieke 'personages'. Deze vermijden vaste verhalen en stellen kijkers in staat om een ruimte van meerdere interpretaties te bewonen. Tussen 1996 en 2011 was SARFATI lid van MAGNUM.
Een familiealbum bewaart alleen zorgvuldig geselecteerde foto's. Van een heel leven worden slechts uitgekozen momenten bewaard, waarbij bijzondere gelegenheden, meestal gelukkige, worden benadrukt en de rest wordt vergeten: gelukkige gezichten, ontspannen momenten, plaatsen van ontspanning in plaats van werk. Het benadrukt vaak de sociale banden en affectieve relaties binnen een groep, om een identiteit, een gemeenschapsgeest, een gedeeld leven en lot te accentueren. Het portret van het koppel of de groep, met alle bijbehorende conventies, is een van de onvermijdelijke figuren. Het familiealbum probeert de evolutie van een bepaalde menselijke gemeenschap vast te leggen, haar verhaal te schrijven en de passage van de tijd te scannen met elke volgende pagina. Niets hiervan figureert in She: in plaats van een chronologie wordt de tijd stilgezet, het lijkt te stamelen en zijn eigen staart te bijten. Er is geen groepsfoto of verlangen om een collectief lot te dramatiseren, maar alleen geïsoleerde modellen en individuen die niet of nauwelijks met elkaar communiceren; geen gelukkige momenten of pittoreske plaatsen, slechts onverschillige momenten op gewone plekken; geen krachtige gebaren, geen conventionele poses en geen compliciteit met de fotograaf. De modellen poseren, maar terughoudend, vaak zonder in de camera te kijken. En zelfs wanneer we hun gezichten zien, lijken we ze niet echt te zien. Ze zijn hier, maar ze zijn altijd ook daar, elders. Wanneer we het boek sluiten en er even over nadenken, kunnen we niet anders dan She zien als het anti-familiealbum bij uitstek.
Quentin Bajac, Hoofdcurator Fotografie, MoMA
GESIGNEERD EXEMPLAAR

