Vanessa Winship - Mapfre exhibition catalogue (still in shrinkwrap) - 2014

Catalogus van Vanessa Winship voor haar tentoonstelling bij Fundación Mapfre.

Sinds de jaren 90 werkte Vanessa Winship (Barton-upon-Humber, Verenigd Koninkrijk, 1960) in gebieden die in de collectieve verbeelding worden geassocieerd met instabiliteit en de duisternis van een recent verleden, evenals met de volatiliteit van grenzen en identiteiten. Haar fotografie, waarvan de overgrote meerderheid in zwart-wit is genomen, toont een bewuste afwijzing van het idee van fotografie als verslaggeving, aangezien deze formele keuze volgens de kunstenaar 'een wonderlijk instrument van abstractie is dat ons in staat stelt te bewegen tussen tijd en herinnering'.

De tentoonstelling was georganiseerd als een chronologische reis door elke serie die haar werk vormt, aan de hand van een selectie van 188 foto's.

De serie Verbeelde Staten en Verlangens. Een Balkanreis, foto's genomen tijdens een reis door Albanië, Servië, Kosovo en Athene tussen 1999 en 2003, markeerde een cruciale stap in de ontwikkeling van haar fotografische blik en in haar beslissing om te ontsnappen aan het verslaggeven van actuele gebeurtenissen of louter documentaire fotografie.

In 2002 verhuisde Vanessa Winship naar de regio Zwarte Zee en reisde ze gedurende de volgende acht jaar door Turkije, Georgië, Rusland, Oekraïne, Roemenië en Bulgarije. Haar werk in dit gebied leidde tot een van haar bekendste series, Zwarte Zee: Tussen Kroniek en Fictie.

De serie Sweet Nothings: Schoolgirls of Eastern Anatolia (2007) is een verzameling portretten van schoolkinderen uit het landelijke gebied van Oost-Anatolië, een regio die grenst aan Georgië, Armenië, Azerbeidzjan en Iran.

Georgia, een andere regio die wordt omgeven door de Zwarte Zee, vormt het decor voor de serie Georgia. Zaden die door de wind worden gedragen, waaraan Vanessa Winship tussen 2008 en 2010 heeft gewerkt. De serie richt zich in wezen op reflectie door middel van portrettering door een specifieke studie van de gezichten die de fotografe is tegengekomen.

In 2011 won Vanessa Winship de prestigieuze Henri Cartier Bresson fotografieprijs. Het project waarvoor ze deze prijs ontving, leidde tot de serie She Dances on Jackson. Verenigde Staten (2011-2012), wat de definitieve interesse van Winship in landschapsfotografie markeerde, een genre dat langzaam terrein voor haar zou winnen.

Voordat ze op haar reis naar de Verenigde Staten vertrok, werkte Winship in haar geboorteland, aan de Humbermonding (2010), waarvan deze reeks haar naam heeft. In deze reeks zijn we opnieuw getuige van de prominente rol die landschappen in haar werk zullen spelen.

Dit proces komt meesterlijk samen in haar meest recente werk, Almería. Waar Goud Werd Gevonden (2014), dat haar werk als landschapsfotograaf bevestigt; ondanks een volledig ontbreken van de menselijke figuur en de stilte van deze serie, kunnen we in elk van haar beelden bijna de stemmen horen van degenen die ooit deze plaatsen betraden, doordrenkt met deze onzichtbare aanwezigheid.