Benito Espinos (1748-1818), Kring van - Bouquet baroque dans un vase en pierre

1. Technische gegevens

Barokke bloemarrangement in een stenen vaas
Auteur: Anonieme meester, Cirkel van Benito Espinos (1748-1818)
Een Spaanse schilder die rond 1750 actief was en opleiding had in laat-barokke Vlaamse modellen.
School / Stijl: Spaanse school, bloemrijke traditie uit de late barok met een overgang naar rococo
Chronologie: ca. 1750
Techniek: Olie op doek
Afmetingen: 58 × 46 cm met lijst; 50 × 37,5 cm zonder lijst.
Ondersteuning: oud doek op originele wiggenlijst.
Buitengewoon ambachtelijk lijstje, zeer oud, waterverguld en met de hand beschilderd met vegetale rolwerk, uniek stuk met grote decoratieve waarde.
Staat: Goed voor zijn leeftijd; stabiele craquelé, diepe patina en respectvolle oude restauraties.

2. Beschrijving compositief en iconografisch

Het werk toont een luxueus bloemstuk in een stenen vaas, verlicht als een klein bloemenaltaar tegen een donker, nobel achtergrond.

Rosen, pioenen, kruidnagels en tulpen — karakteristiek voor het Hispano-Flamenco-repertoire — wisselen af met wilde bloemen en kleine insecten, waardoor een piramidale compositie ontstaat met opvallende teatraliteit.

Het licht valt op de centrale bloemen, waardoor een verfijnd werk van lagen en glacis wordt onthuld dat de parelmoerwitte en de warme roze accentueert, terwijl de intense roodtinten en viooltinten diepte in emoties toevoegen.

En de basis, gevallen bloembedden, vlinders en verwelkte bladeren introduceren de barokke symboliek van de tijdsverloop, herinnerend dat schoonheid, zelfs perfect, vergankelijk is.

De set straalt een intieme, devotionele en aristocratische sfeer uit, zoals die kenmerkend is voor Spaanse kabinetten uit het midden van de achttiende eeuw, waar het bloemstilleven luxe, geleerdheid en een spiritueel gevoel uitdrukte.

3. Stijl, plausibele toewijzing en beoordeling

De datering rond 1750 past bij de balans tussen het flamantse erfgoed uit de zeventiende eeuw en de chromatische verzachting die de Spaanse rococo anticipeert.

Het botanische detail, de voorkeur voor dichte boeketten en de behandeling van de bloembladen met glanzende plooien maken het mogelijk om dit werk te verbinden met de omgeving van Valencia en Madrid die rondom Benito Espinós (1748–1818) cirkelde, een van de grote vernieuwers van het bloemrijke genre in Spanje.

Hoewel Espinós iets later is, tonen verschillende meesters uit zijn vroege kring — actief rond 1740–1760 en verbonden met de traditie van Juan de Arellano via de handel in prenten en Vlaamse modellen — zeer vergelijkbare composities: satijnen bloemen, diepe donkere achtergronden, vlinders en gelijke lichtkwaliteiten.

Er worden ook affiniteiten waargenomen met de stijl van Bartolomé Pérez bij zijn laatsten volgelingen, vooral in de lichtcontrasten en de teatraliteit van het geheel, maar met een uitvoering die nu lichter en rococo is, passend bij het midden van de 18e eeuw.

Het stuk onderscheidt zich door zijn exclusiviteit, zijn magnifieke algemene staat en het behoud van een ambachtelijke lijst die geschilderd en verguld is, wat de historische en museale waarde ervan verhoogt.

En samenvatting, een werk van groot belang binnen het Spaanse bloemstilleven ca. 1750, met een waarschijnlijk toeschrijving aan de voor-espinosiaanse omgeving die de barokke traditie verbindt met de bloemrijke elegantie van de Verlichting.