Max JACOB - poème autographe - Fin de jour au Carnaval - 1900

Max JACOB - autobiografisch gedicht - Einde van de dag op het Carnaval


Max Jacob, geboren op 12 juli 1876 in Quimper en overleden op 5 maart 1944 in Drancy, is een Franse dichter, schilder en schrijver. Een belangrijke figuur binnen de surrealistische beweging, hij staat bekend om werken zoals 'Le Cornet à dés'. Vriend van Picasso, speelt hij een sleutelrol in de artistieke avant-garde van het begin van de 20e eeuw.


Einde van de dag bij het carnaval

Wie roept mij onder de loges?
Zware mannen met gemaskerde voorhoofden.
Hun stem klinkt als een klok.
de tijd en de waarheid

Ik hoor de klaroen die smeekt.
De horizon van as en azuur.
Een tambourijn die in de lucht zweeft.
Knappend een geluidssachtig papier.

Schemering! Carnaval gaat onder.
in een wervelwind van wind
de confettis, en deroute
en bij het keerpunt.

Vlakbij begint het alarm.
Is het oorlog of vuur?
Kijk wie er aankomt.
Onder de puinhopen van vuur.

Een naakte man die wordt begraven...
Hemel! De sterren zijn uitgedoofd.
Vrouwen strompelen, haar moeder.
vlakbij de aureolen van de heiligen.

Het is de honing van God die voorbijgaat.
Die gaat voorbij in het universum.
Vaarwel, Carnaval, je sporen.
Het zijn diegene die ik verlies.


Zorgvuldige verzending
Retour geaccepteerd