Thomas Bartholin - Anatomia Reformata (Anatomy Reformed) - 1655

1655 RZADKIE WYDANIE "Anatomia Reformata" dotyczące ANATOMII, MEDYCYNY, CHIRURGII, GINEKOLOGII I ANDROLOGII autorstwa Thomasa Bartholina (1616–1680), duńskiego lekarza, anatomika i syna Caspara Bartholina Starszego (1585–1629). Rodzina Bartholinów wnosiła znaczący wkład w rozwój nauk anatomicznych i medycyny (Hill, 2007). To wydanie jest bogato ilustrowane, zawiera 77 ilustracji; 69 ilustracji na całą stronę o wymiarach 218 x 143 mm oraz 8 składanych rycin o wymiarach H 360 x W 140 mm. Jest to jedno z najważniejszych atlasów anatomicznych XVII wieku (Keynes.D.2.16). Thomas Bartholin rozwija badania swojego ojca Caspara i wprowadza nowe odkrycia, w tym sekcję na temat krążenia krwi, przewodów piersiowych, naczyń limfatycznych, teorii znieczulenia chłodzeniem oraz ulepszone ilustracje. To wydanie jest najbardziej poszukiwane ze względu na wyższą jakość płyt anatomicznych w porównaniu do poprzednich edycji. Wydanie to zawiera portret autora oraz słynny frontispis z rozebranym mężczyzną, często brakujący w wielu edycjach. "Nie ma wątpliwości, że Bartholin był pierwszym, który dostrzegł znaczenie układu limfatycznego jako całości." (Garrison-Morton 1097n). Pierwsze wydanie tego dzieła w języku łacińskim ukazało się w 1651 roku, a pierwsza edycja holenderska w 1653, obie wydane przez Hackiusa z Leiden. Jest to trzecie powiększone wydanie, ale nadal najrzadsze spośród trzech. Książka jest w bardzo dobrym stanie, zawiera dziesiątki szczegółowych ilustracji. Bibliografia; World Cat OCLC nr 730267798; USTC nr 1819610; Heirs of Hippocrates 514; Krivatsy 775; Londyn, Wielka Brytania, Biblioteka Wellcome, sygnatura: 12394/B; Biblioteka Uniwersytetu Amsterdamskiego, sygnatura: 661 E 42; Cambridge, Wielka Brytania, Biblioteka Uniwersytecka, sygnatura: CCD.46.102; Wellcome II, 107 (wydanie z 1660 roku); Hill, Robert V. (2007) "Przegląd naszej przeszłości – wkład rodziny Bartholinów..." Clinical Anatomy, Tom 20, numer 2 (marzec 2007), s. 113–115. KOMPLETNE WYDANIE.

Dzięki swoim umiejętnościom Thomas Bartholin przeszedł do historii jako jeden z pierwszych przypadków medycyny sądowej; ustalił, że płuca martwych noworodków toną w wodzie, ponieważ nigdy nie oddychają. Dwadziescia lat później to odkrycie odegrało kluczową rolę w rozstrzygnięciu procesu: 16-letnia niemiecka dziewczyna została oskarżona o zabicie noworodka przez utopienie. Podczas procesu lekarz Johann Schreyer (1655–1694) zanurzył płuca noworodka w wodzie i, ponieważ utonęły, udowodnił, że dziecko urodziło się martwe. Dziewczyna została uniewinniona od zarzutu morderstwa. Ta książka opisuje całe ciało ludzkie, krążenie krwi, szkielet, czaszkę, mózg, męski i żeński aparat płciowy, reprodukcję, ciążę, płód, oczy i narządy wzroku, układ trawienny, mięśnie oraz funkcjonowanie kończyn, wszystko wzbogacone różnymi badaniami nad ciałem ludzkim i analizami sekcji anatomicznych. Caspar Bartholin starszy opublikował pierwszą zbiorową pracę anatomiczną w 1611 roku. Praca ta została później uzupełniona, zilustrowana i zrewidowana przez jego syna Thomasa Bartholina, stając się standardowym odniesieniem w anatomii; syn dodał szczegóły dotyczące teorii krążenia krwi Williama Harveya (1578–1657) oraz układu limfatycznego. Strona tytułowa przypisuje autorstwo badań i odkryć zarówno ojcu, jak i synowi, którzy w tej edycji zrewidowali badania i rozszerzyli je o nowe odkrycia oraz lepsze ilustracje. Uczył na Uniwersytecie Kopenhaskim (1646–1661) i był lekarzem króla Christiana V (1670–1680). Piękna, kompletna książka z 77 dobrze zdefiniowanymi ilustracjami. Ta publikacja zawiera dwa listy Johna de Waal, „De Motu Chyli et Sanguinis”, wspierające odkrycia Harveya.

Tytuł: ANATOMIA, z instytucji Caspara Bartholina Parent i wszystkich najnowszych oraz własnych obserwacji, trzecia REFORMOWANA w zakresie krążenia krwi. Z nowymi, najdokładniejszymi ilustracjami...
AUTORZY: Thomas Bartholin (1616-1680) oraz Caspar Bartholin starszy (1585-1629)
WYDAWCA: Ex typographia Adriani lub Adriaan Vlacq
DATA: 1655, wydrukowane w Hadze, trzecie rozszerzone wydanie, ale najrzadsze z trzech, tekst w języku łacińskim, z cytatami w języku greckim i arabskim, czasami tłumaczonymi.

OPIS: W rozmiarze 4to, wysokość 218 x szerokość 143 mm (8,6 na 5,6 cali). Strony [16], 592, [14]. Alegoryczny frontispis z obnażonym mężczyzną oraz rycina portretowa Bartholiniego autorstwa van Meurs według van Mender, z 77 ilustracjami; 69 ilustracji na całą stronę o wymiarach 218 x 143 mm oraz 8 składanych rycin o wymiarach H 360 x W 140 mm. Oprawa z połowy skóry z XIX wieku w doskonałym stanie, z tytułami i dekoracjami na grzbiecie. Strony, tekst i ilustracje w dobrym stanie, z nienaruszonymi marginesami, z pewnymi błędami numeracji, inskrypcjami poprzedniego właściciela na marginesach tytułu i alegorycznej stronie tytułowej, kilkoma bazgrołami na białych marginesach 6 stron, śladami drzeworytu w białych marginesach 20 kart z drobnymi ubytkami niektórych liter, śladami usuniętej taśmy na części składanej ryciny, w pozostałym stanie strony w ogólnej dobrej kondycji, z rzadkimi śladami plam lub utlenienia tutaj i tam, kopia w dobrym i kompletnym stanie.

Autor: Thomas Bartholin (1616–1680) chętnie wykorzystywał swoje doświadczenia zdobyte w Leiden, Padwie i Bazylei, a po powrocie do Kopenhagi w 1647 roku zaczął przeprowadzać sekcje anatomiczne w obecności wybitnych gości, profesorów, lekarzy, a nawet publiczności, w teatrze anatomicznym na terenie Uniwersytetu pod patronatem króla Fryderyka III (Holck, 1993), co znacząco przyczyniło się do jego postrzegania postępu w naukach medycznych. Bartholin był także gorącym zwolennikiem teorii krążenia Williama Harvey’a i przyjął jego metodologiczne podejście do własnych eksperymentów naukowych. Bartholin przeprowadził wiele sekcji ludzkich zwłok i zauważył, że lacteals (przenoszące biały chłonny płyn) oraz vasa lymphatica (przenoszące przejrzysty chłonny płyn) nie wnikają do wątroby, co było powszechną teorią w tamtym okresie. Zamiast tego, zaobserwował, że odprowadzają one chłonkę do przewodu piersiowego, który z kolei opróżnia swoje zawartości do krążącej krwi, otwierając się do żyły podobojczykowej lewej. Jego odkrycia potwierdziły podobne obserwacje Jeana Pecqueta, który zgłaszał podobne spostrzeżenia u zwierząt. Bartholin był wybitnym pisarzem, a jego najbardziej znanym traktatem anatomicznym było „Institutiones Anatomicae”, które zawierało również tekst autorstwa jego ojca, Caspara Bartholina starszego. Jego dokonania miały kluczowe znaczenie dla rozwoju nauk anatomicznych do dzisiejszej formy. Duński naukowiec Niels Stensen, znany również jako Steno (1638–1686), stał się jego najsłynniejszym uczniem.

AUTOR: Caspar Bartholin starszy (1585–1629) urodził się w Malmø, Danii (obecnie Szwecja) i był lekarzem, naukowcem oraz teologiem. Jego wyjątkowa wczesna dojrzałość była niezwykła; w wieku trzech lat potrafił czytać, a w trzynastym roku życia pisał oracje po grecku i łacinie, które publicznie wygłaszał. Gdy miał około osiemnastu lat, studiował na Uniwersytecie w Kopenhadze, a następnie na uniwersytetach w Rostocku i Wittenberdze. Bartholin podróżował po Niemczech, Holandii, Anglii, Francji i Włoszech, i był witany z dużym szacunkiem na różnych uniwersytetach, które odwiedzał. W 1613 roku został profesorem medycyny na Uniwersytecie w Kopenhadze, pełniąc tę funkcję przez jedenaście lat. Jego praca, Anatomicae Institutiones Corporis Humani (1611), przez wiele lat była podstawowym podręcznikiem z zakresu anatomii. Był pierwszym, który opisał działanie nerwu węchowego.

WYSYŁKA: via UPS, DHL, Narodowe Usługi Pocztowe, zabezpieczona, ubezpieczona i w pełni śledzona paczka. Szacowany czas dostawy do Europy to 3-5 dni roboczych. Wysyłka w ciągu jednego dnia roboczego, możliwe jest połączenie wysyłek, jeśli zakupisz u nas kilka przedmiotów, co pozwala zaoszczędzić pieniądze i czas.