Joan Raimon Palaujuncà (1968) - La orilla tranquila

Pictura Subastas przedstawia to wspaniałe dzieło sztuki należące do Joan i Raimon de Palau, którzy malują obraz wspólnie, ukazujący spokój życia nad morzem, prezentując codzienny i cichy moment, w którym czas zdaje się zatrzymać między łodziami, wodą i kontemplacją. Obraz wyróżnia się doskonałą techniką i wysoką jakością artystyczną, którą przekazuje.

· Wymiary z ramą: 64x73x4 cm.
Wymiary bez ramy: 46x55 cm.
Olejek na płótnie podpisany ręcznie przez artystę w lewym dolnym rogu, Palaujuncà.
Element jest w dobrym stanie zachowania.
Obraz jest sprzedawany z piękną ramą (wliczoną w cenę aukcji jako prezent).

Dzieło pochodzi z ekskluzywnej kolekcji prywatnej w Gironie.

Ważna uwaga: zamieszczone fotografie stanowią integralną część opisu partii.

Obrazek zostanie profesjonalnie zapakowany przez eksperta z IVEX (https://www.instagram.com/ivex.online/), przy użyciu materiałów wysokiej jakości, aby zapewnić jego ochronę. Cena wysyłki obejmuje zarówno koszt profesjonalnego pakowania, jak i sam transport.
Wysyłka zostanie zrealizowana przez Correos, GLS lub NACEX z możliwością śledzenia. Dostępne wysyłki na skalę międzynarodową.



Ta scena portowa emanuje spokojem i codziennością, gdzie morze rozciąga się jak spokojne lustro, delikatnie odbijając światło nieba. Na pierwszym planie brzeg wydaje się bliski i namacalny, z odcieniami ziemistymi i piaskowymi, które przekazują wrażenie miejsca zamieszkanego i przemierzanego. Kompozycja zachęca do spokojnego obserwowania, jakby widz siedział naprzeciwko wody, podziwiając powolny upływ czasu w znanym i spokojnym miejscu.
Łodzie odgrywają kluczową rolę na scenie, rozmieszczone zarówno na pierwszym planie, jak i w tle. Niektóre odpoczywają blisko brzegu, ukazując swoje proste kształty i bezpośredni związek z codziennym życiem portu, podczas gdy inne delikatnie unoszą się na wodzie, niemal nieruchome. Te łodzie nie przekazują pośpiechu ani intensywnej aktywności, lecz spokój, oczekiwanie i rutynę, co wzmacnia atmosferę ciszy otaczającą całość.
Postać ludzka umieszczona na pierwszym planie wnosi do obrazu intymną i narracyjną wymowę. Siedząc tyłem do widza, wydaje się skupiona na cichej pracy lub po prostu zatopiona w kontemplacji otoczenia. Jej obecność nie zakłóca spokoju krajobrazu, lecz go podkreśla, przypominając o bliskim i pełnym szacunku związku między człowiekiem a morzem. Skala postaci, mała w porównaniu do otaczającej przestrzeni, podkreśla uczucie pokory i zadumy.
W tle widać profil szerszego portu, z budynkami rozciągającymi się wzdłuż linii brzegowej. Te formy miejskie wydają się delikatnie rozmyte, zintegrowane z ogólną atmosferą, nie narzucając się wizualnie. Odległość tworzy wrażenie głębi i przestronności, sprawiając, że przestrzeń wydaje się otwarta i oddychająca. Horyzont pozostaje niski i stabilny, co podkreśla spokój sceny.
Niebo i woda zlewają się w gamę delikatnych tonów, które dominują w kompozycji. Nie ma ostrych kontrastów ani dramatyzmu, lecz harmonia barw otaczająca krajobraz spokojnym i stałym światłem. To światło wydaje się przenikać równomiernie, łagodząc kontury i tworząc wrażenie ciągłej ciszy, jakby przedstawiany moment był jednym z tych, w których nic się nie dzieje, a właśnie z tego powodu wszystko nabiera sensu.
Ogólnie rzecz biorąc, obraz przekazuje głębokie uczucie spokoju, prostoty i równowagi, przywołując codzienne życie nad morzem oraz cichą relację między człowiekiem, statkami a otaczającym portem. To obraz, który zachęca do zatrzymania się, oddechu i dawania się ponieść serenadzie chwili zatrzymanej w czasie.