Leica CL Aparat analogowy

Cechy tej rewolucyjnej Leica są następujące:
- konstrukcja w całości metalowa, o wadze 340 g, sam korpus;
- maszyna z dalmierzem i trzema kreskami w celowniku (40-50-90, do ustawiania obiektywu);
- celownik z powiększeniem 0,62x, podstawa telemetryczna o długości 18,9 mm;
Eksponometr TTL wbudowany poprzez ruchomy ramień, komórka CdS z ręczną ekspozycją i czasami widocznymi na górze w celowniku.
migawka typu zasłona o pionowym przesuwie
Czas naświetlania od 1/1000 do 1/2 sekundy, + tryb B.
- wymiary: 11,5 x 7,5 cm;
- nawijanie filmu umieszczone na dekielku.
- dorso ad U całkowicie odpinany;
- bateria PX635 znajduje się na wewnętrznej pokrywie.
- numer seryjny primo: 1.300.001, 65 000 sztuk wyprodukowanych do 1976 roku, czyli najbardziej produkowana Leica M do tego czasu.
- grawer na podstawie: MFD w Japonii dla Leitz Wetzlar
- optyki w zestawie: Summicron C 40/2, Elmarit 40/2,8 (bardzo ograniczona liczba wyprodukowanych sztuk), ElmarC 90/4, wszystkie z minimalną odległością ustawiania ostrości 0,80 m. Trzy obiektywy noszą oznaczenie 'made in Germany'. Istnieje również rzadka wersja Summicron 40/2 Atrappe, czyli wyłącznie do ekspozycji, którą można od razu rozpoznać po braku numeru seryjnego.
Należy zauważyć, że choć Leica deklarowała, iż te obiektywy są odpowiednie tylko na CL, wymienione optyki można łączyć z dowolnym korpusem M.
Na CL można również używać Rokkor 28-40-90 z zestawu Minolta CLE.