Scuola Toscana (XX) - Pittore e Modella

Obraz przedstawiony tutaj, pochodzący ze szkoły toskańskiej, ma ton ironiczny i jednocześnie refleksyjny na temat sztuki i zawodu malarza. Scena rozgrywa się w pracowni pełnej szczegółów: rzeźby, obrazy i przedmioty dekoracyjne tworzą żywy kontekst studia, oddając atmosferę wykształconego i doświadczonego miejsca. W centrum znajduje się artysta — z karykaturalną twarzą i szeroko otwartymi oczami, prawdopodobnie nawiązanie do Salvatora Dalì — uchwycony podczas malowania nagiej modelki, leżącej i okrytej eleganckim, niebieskim draperią.
Styl malarski jest realistyczny, przesiąknięty humorem i teatralnością: postacie, mimo ich przestrzennej prezentacji, są traktowane z lekkim karykaturalnym tonem, nawiązującym do toskańskiej tradycji bystrego i satyrycznego spostrzegania. Pociągnięcia pędzla, miękkie przy użyciu chudego oleju, preferują ciepłe i ziemiste tony, z bardziej żywymi akcentami na tkaninach i refleksach palety. Całość charakteryzuje się równowagą między rygorem kompozycyjnym a duchem narracyjnym, typowym dla wyrafinowanego i disanantycznego malarstwa. Dzieło staje się refleksją nad relacją między sztuką, zmysłowością a ironią, stanowiąc małe wizualne teatr, który łączy figuratywną tradycję toskańską z nowoczesnym gustem do psychologii i sceny życia codziennego.

Obraz przedstawia stary rintelo.

W ramach dzieła znajduje się współczesna złota rama.

Wymiary: 58 cm x 48 cm.