Agathe Toman - CLOUD #2

Praca ta jest częścią „WSPÓLNEJ KOLEKCJI” artysty.
Fotografia artystyczna z wyraźnym ziarnem. Zdjęcie zrobione w Hossegor we Francji. Lato 2021.
Fotografia zostanie wysłana zwinięta, nie jest oprawiona, a dołączony będzie certyfikat autentyczności, wypełniony i podpisany przez artystę. Dzieło numerowane, ręcznie podpisane z przodu i z tyłu. Druk digigrafii w wysokiej jakości pigmentowej techniki fine art.
Agathe Toman, artystka, jest notowana w Sotheby's od 2021 roku.

Biografia artysty.
Urodzona w 1989 roku, o francuskich, austriackich i czeskich korzeniach, Agathe Toman jest francuską artystką wielodyscyplinarną, której talent obejmuje malarstwo, poezję, rzeźbę, rysunek i fotografię. Po studiach w prestiżowej szkole Chambre Syndicale de la Couture Parisienne i kilku latach pracy jako stylistka w francuskich domach haute couture w Paryżu, dziewięć lat temu Agathe poczuła potrzebę skupienia się wyłącznie na swojej twórczości artystycznej.
Dziś, od trzynastu lat, Agathe działa na Landach, wyróżniając się jako rosnąca postać na scenie sztuki współczesnej, ceniona zarówno na arenie krajowej, jak i międzynarodowej.


Od 2021 roku wystawia swoje dzieła na aukcjach Sotheby's, co miało miejsce trzy razy, świadcząc o jego szybkim wzroście i akceptacji w prestiżowych kręgach artystycznych. Jego znaczący wkład w różne salony, w tym Art Paris, przyniósł mu ogromny sukces, umacniając jego obecność w licznych kolekcjach prywatnych na całym świecie.


Paleta Agathe sprzyja głębokim odcieniom czerni i niebieskiego, dyskretnemu chromatyzmowi w ruchu. Jej obrazy wykorzystują czyste pigmenty, tusze, farby olejne i akryle o oszałamiającej intensywności, które dążą do ponownego nawiązania więzi z ukrytymi rzeczami, przenosząc widza poza to, co widzialne. Obraz wywiera moc, oferując echa własnych doświadczeń.

Moje rysunki, wykonane długopisem Bic, są przepełnione dezorientującą siłą przyciągania.
Fotografie Agathe zakłócają abstrakcyjnymi kalejdoskopowymi obrazami, pochłaniają nas spokojnymi odczuciami, przypominającymi doskonałą bezwładność, która była na początku naszego istnienia.
Setki jego wierszy podkreślają jego wszechświat liryzmem, który charakteryzuje jego twórczość. Pierwszy zbiór zatytułowany „Musisz nauczyć się znów uśmiechać” ukaże się zimą 2024 roku.


Poza swoją praktyką artystyczną, Agathe jest również głęboko zaangażowana w badanie psychoanalizy w ramach analizy transakcyjnej, którą kontynuuje od czterech lat w Paryżu. To poszukiwanie wzbogaca jej proces koncepcyjny, pozwalając jej integrować bardzo głębokie wymiary psychologiczne z jej sztuką, która nabiera nowych głębi.

Agathe nie oddziela swojej sztuki od swojego zaangażowania społeczne. Skupia swoje dzieło na kluczowych tematach, takich jak zdrowie psychiczne, środowisko i edukacja. Te obszary refleksji nie są tylko obecne w jej sztuce; stanowią integralną część jej tożsamości artystycznej i osobowości.


Jego praca została doceniona i uhonorowana w wielu renomowanych publikacjach, takich jak Forbes, L'Oeil i Elle, co podkreśla jego znaczący wpływ na dziedzinę sztuki współczesnej.


Agathe Toman nadal fascynuje i inspiruje publiczność na całym świecie, oferując poprzez swoje dzieła okno na złożoność ludzkiego doświadczenia, tak jak ją postrzega i przekształca w sztukę. Dzieli się tymi doświadczeniami z wielką szczodrością.


MA VISION :
Moja praca bada głębokie związki między psychiką a ciałem, tworząc dialogi między umysłem a materią. Pytam o ich sposoby funkcjonowania w ich otoczeniu, o połączenia, które nawiązują, oraz o wibracje, zarówno odczuwalne, jak i niewyrażalne, które z nich wynikają.
Eksploruję tematy takie jak tożsamość, pamięć, natura ludzka i relacja między jednostką a jej otoczeniem. Moje dzieła są nacechowane głębią emocjonalną i pewnym napięciem, zapraszając widza do refleksji introspekcyjnej, otwierając przejście do nieświadomości.

Wpisuję tę wolę w samą materialność moich dzieł: zdecydowanie abstrakcyjnych, monochromatycznych, subtelnych, tam gdzie ciemność współistnieje z jasnością, niebieski trzaska przy kontakcie z czernią, albo sam się rozświetla. Jesteśmy w stanie braku/obecności światła.
Moje obrazy, instalacje, rysunki i fotografie są każdorazowo absolutnym dziełem, wolnym od wszelkiej imitacji, wywołując czystą emocję, prowokując obudzenie Niewidzialnego; moje prace stają się w ten sposób lustrem tych nieujawnionych aspektów wewnętrznych.

Uważne powiązanie między moimi rękami a pigmentami, fusami, długopisem i farbami, poprzez nakładanie materiału na papier lub na płótno. Moje techniki wykonania nigdy się nie powtarzają, wynik jest niekontrolowany. Zwiększa się unikalność.
Pracuję więc nad ustaleniem ruchu materii, gęstości światła, wkładaniem w to siebie, dla przebudzenia Ja.

Zawsze jest coś, czego się nie podejrzewało. Coś nieoczekiwanego. Ta niewypowiedziana, intensywnie skompresowana, subtelnie podsycana siła, która nas podbija i przytłacza. Woda, grawitacja, kora — te wszechobecności przemieniają obserwatora swoją siłą. Pojawienie się zdecydowanie unikalnego odcisku, liryczna abstrakcja, moje dzieła to autoportraits, portrety części mnie.
Mówię, że moje kreacje to « materializacje stanów psychicznych », pejzaże ludzkie, nici mojej duszy, zapraszające innych, by się w nich zanurzyli.
Ich wartość nie jest estetyczna, lecz tkwi w wibracjach, które moje dzieła wywołują u oglądającego. To dwie wrażliwości, które się spotykają, a nie dwie oddzielne indywidualności. To proces, który jest żywy. Dzieło transcenduje natychmiastowość. Uważam je za istoty aktywne, tworzące nowe więzi między Nami, w nas.

Obserwator staje się z kolei twórcą, tchnąc życie w dzieło w alchemii rezonansów psychicznych.

Zobowiązuję się do podjęcia drogi ku nowej wizji własnego Bytu, siebie samego, świata i innych.

Jeśli teraz pozwoli się na to, by gościć, są to rezonanse psychiczne, które zgadzają się i harmonizują w tej samej symfonii, zaczyna się dialog, odczuwa się rytm. Rysuje się anamorfoza jego duszy, nieuchwytne odbicie. To doświadczenie poetyckie.
Intensywna i potężna obecność. Wymagające doświadczenie.

Chcę, aby moje dzieła wyostrzały umysły ludzi, ostrzyły dusze i aby emocje znalazły w nich echo, aby słowa w nich brzmiały.
To, co jest ważne, to co dzieło w nas wywołuje i rezultat tego spotkania.

Psychiczne cierpienie jest związane ze wszystkim, co wymyka się procesowi symbolizacji subiektywizującej. Cierpimy z powodu tego, co jest psychicznie zablokowane lub oczekuje na zapis psychiczny. Człowiek nie cierpi tylko z powodu wydarzeń czy określonych myśli, ale ponieważ niektóre procesy w nim nie znalazły lustra, echa, słuchu, receptora i pozostają w stanie błądzenia.