E. Beauchy - Palacio de San Telmo. Sevilla. Emilio Beauchy 1882

Emilio Beauchy Cano był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli pokolenia fotografów Hiszpanii końca XIX wieku, które osiągnęło szczyt swojej kariery około 1880 roku, obok Antonio Rodríguez Téllez i Luis L. Mariani González. Jego okres największej aktywności obejmował lata od 1882 do 1905, stając się najbardziej prominentnym fotografem w branży portretowej w Sewilli końca XIX wieku.

Urodzony 20 września 1849 roku pod numerem 102 na ulicy Sierpes w Sewilli, Emilio Beauchy Cano zaczynał jako fotograf na dachu własnego domu, a skończył na otwarciu jednego z najważniejszych, najbardziej eleganckich i prestiżowych studiów fotograficznych w Sewilli.



Prawie wszystkie gatunki, od portretów fotograficznych torreadorów, artystów flamenco, postaci historycznych lub anonimowych, po pejzaże obyczajowe Sewilli i reszty Andaluzji, takie jak widoki na Alhambrę w Granadzie, Tajo w Rondzie w prowincji Málaga czy Mezquitę w Kordobie, między innymi.

Z unikalnym, fotoreporterskim spojrzeniem, bardzo wyprzedzającym swoją epokę, Beauchy Cano pozostawił ważne świadectwa graficzne istotnych wydarzeń związanych z stolicą hiszpańskiej Andaluzji.