Intentions Valery Larbaud - 1922

Voor de grote liefhebber van de Franse literatuur. Ondertekend door Larbaud.


Intenties Valery Larbaud - Parijs, À la Maison des Amis des Livres, n° 9 november 1922 - in-8, gebonden. 1f.-64 pp.-1f. - 16,5 x 25 cm.

Portret van Larbaud door P.-E. Bécat op de frontispice. Ondertekend door Valery Larbaud. Goede staat.

Track et trace.
Professionele verpakking.
Verzekerde verzending.



Nummer volledig gewijd aan Larbaud, met teksten van Chalupt, Chaminade, Crémieux, Doderet, Ch. du Bos, Fargue, Gignoux, Giraudoux, Gomez de la Serna, Hoppenot, Jaloux, Lanux, Adrienne Monnier, P. Morand, Mathilde Pomès, Jules Romains, Supervielle, André-May en Débiensage. Daarnaast is aan het einde een nooit eerder gepubliceerd werk van de schrijver van Vichy te vinden: 'Une journée'. Dit literaire maandblad verscheen slechts van januari 1922 tot december 1924, onder leiding van Pierre André-May en later Adrienne Monnier. Nummer 9, 'speciaal Larbaud', wordt beschouwd als 'het belangrijkste uit de collectie' (André Vasseur en Jean-Michel Place, Bibliographie des revues et journaux littéraires des XIXe et XXe siècles, deel 3, p. 134).

Omdat de opgegeven tekst slechts uit een reeks streepjes bestaat, is er geen inhoud om te vertalen. Daarom heb ik een korte verklaring gegeven dat er geen tekst is om te vertalen, en heb ik geen vertaling gemaakt.

Valery Larbaud is een Franse schrijver, dichter, romanschrijver, essayist en vertaler, geboren op 29 augustus 1881 in Vichy, stad waar hij op 2 februari 1957 is overleden.

Hij heeft ook geschreven onder de pseudoniemen: A.-O. Barnabooth, L. Hagiosy, X. M. Tourmier de Zamble.

Valery Larbaud is het enige kind van de apotheker Nicolas Larbaud, eigenaar van de bron Vichy Saint-Yorre (vijfenveertig jaar oud bij de geboorte van zijn zoon) en van Isabelle Bureau des Étivaux (achtentwintig jaar), dochter van een advocaat en republikeins activist uit Gannat, waarvan Nicolas Larbaud een cliënt was en wiens voornaam zijn zoon overneemt. Hij is slechts acht jaar oud wanneer zijn vader in 1889 overlijdt in Vichy, op de leeftijd van zevenenzestig jaar.


No 71, rue du Cardinal-Lemoine in Parijs waar Larbaud woonde tussen 1919 en 1937.
Opgevoed door zijn moeder en tante, ontwikkelt hij een interesse in de literatuur. In 1895 reist hij langs de Middellandse Zee, en zijn verbeelding wordt beïnvloed door deze landschappen. De jonge man behaalt op zeventienjarige leeftijd, tijdens de juli-opleiding van 1898, zijn eindexamen en krijgt in 1908 zijn licentie in de letteren.

De vadersvermogen verzekert hem een comfortabel leven dat hem in staat stelt om Europa te reizen met grote uitgaven. Luxe schepen, de Orient-Express, Valery Larbaud leidt het leven van een dandy, bezoekt Montpellier in de winter en gaat naar de vele kuuroorden om een zwakke gezondheid te behandelen vanaf jonge leeftijd. Wanneer hij terugkeert naar Vichy, ontvangt hij zijn vrienden, Charles-Louis Philippe, André Gide, Léon-Paul Fargue en G. Jean-Aubry, die zijn biograaf zal worden.

Na een beroerte in 1935 die hem achterliet met een rechterhémiplégie en afasie, bracht hij de laatste twintig jaar van zijn leven door, vastgekleefd in een stoel, niet in staat om een andere zin te zeggen dan: « Goedenavond, de zaken hier beneden. » Tijdens deze jaren werd hij toegewijd verzorgd door professor Théophile Alajouanine, een specialist in afasie, die zijn vriend werd en zijn biografie zou schrijven.

En 1950 werd hij lid van de Vereniging van Vrienden van Robert Brasillach.

Grote lezer, grote vertaler, hij had zich omringd met boeken die hij volgens hun talen had laten binden: de Engelse romans in blauw, de Spaanse in rood, enzovoort.

Na al zijn fortuin te hebben uitgegeven, moet hij in 1948 zijn eigendommen en zijn bibliotheek van vijftien duizend volumes, op levenslange huur, aan de stad Vichy verkopen.

Hij stierf in 1957, zonder nakomelingen. Hij is begraven op de begraafplaats van de Bartins. (vgl. Wikipedia)