Alfred Auerbach (1912–1980) - Berlin Westhafen

Dit evocatieve stadsgezicht door Alfred Auerbach (1912–1980) draagt de titel Studie zu Westhafen en dateert uit 1959–1960, een periode waarin de kunstenaar actief was in het vastleggen van de post-oorlogse transformatie van Berlijn. Uitgevoerd in gemengde technieken, presenteert de compositie een opvallend industrieel tafereel dat waarschijnlijk de Westhafen van Berlijn afbeeldt, een belangrijk logistiek knooppunt in de hoofdstad. De sterke lineaire perspectief van de spoorlijnen leidt de kijker diep in het beeldvlak, omlijst door donkere architecturale structuren. Op de achtergrond torenen gestileerde schoorstenen en industriële gebouwen uit in zachte violet-, oker- en grijstinten, wat een sfeer creëert die zowel contemplatief als gestructureerd is.

Alfred Auerbach was een Duitse schilder en kunsthistoricus, geboren in 1912 in Rostock en later gevestigd in West-Berlijn. Hij woonde en werkte in het intellectuele milieu van het naoorlogse Berlijn, waar hij samenwoonde met opmerkelijke figuren zoals de verbannen expressionist Fritz Ascher. Hoewel minder bekend dan sommige van zijn tijdgenoten, zijn Auerbachs werken historisch inzichtelijk en combineren ze documentaire realisme met expressionistische gevoeligheid.

Zijn esthetiek staat in dialoog met kunstenaars als Max Beckmann, Ludwig Meidner, Karl Hofer, Werner Heldt, Hans Tombrock en George Grosz, en vertoont affiniteit met bewegingen zoals Neue Sachlichkeit en post-oorlogs industrieel realisme. De tonale controle en atmosferische focus in dit werk roepen parallellen op met tijdgenoten zoals Bernhard Heisig, Hans Grundig, Curt Querner, Wilhelm Lachnit en Rudolf Schlichter. Auerbachs analytische blik, gevormd door zijn achtergrond als kunsthistoricus, stemt zijn benadering af op meer meditatieve stedelijke waarnemers zoals Otto Dix, Jeanne Mammen, Walter Gramatté en Conrad Felixmüller.

Dit werk deelt ook een reflectieve gevoeligheid met kunstenaars als Paul Citroen, Christian Schad, Josef Scharl, Heinrich Ehmsen, Peter Zadek en Helmut Kolle. Auerbachs ingetogen maar expressieve palet kan kijkers doen denken aan de stille psychologische diepte die te vinden is in de werken van Eduard Bargheer, Ernst Fritsch en Ewald Mataré. Hoewel hij geen onderdeel was van een formele groep, resoneert zijn praktijk met bredere Duitse schilderkringen na de oorlog en stedelijke documentairisten van die tijd.

CONDITION
Redelijk tot goed overall. Het werk vertoont duidelijke tekenen van ouderdom en eerdere behandeling, waaronder zichtbaar verkleuring, lichte verkleuring, kleine randbeschadigingen en enkele kleine sneden en vouwen. Desondanks blijft het papier structureel intact en zijn de kleuren nog steeds levendig, met de afbeelding die een sterke visuele aanwezigheid en karakter behoudt dat overeenkomt met de leeftijd.