Dogon - Figuur - Dogon-beeld - Dogon - Mali

De Dogon wonen op de verhoogde rotsachtige hoogten van de Bandiagara-kliffen in Mali. Ze vertrouwen op de landbouw en slagen erin om levensonderhoudsplanten te verbouwen op arme grond in een gebied dat weinig regen ontvangt. Deze monumentale figuur is een van de grootste Dogon-beeldhouwwerken die bekend zijn. Het droge klimaat van de regio heeft Dogon-werken veel langer bewaard dan gebruikelijk is voor Afrikaanse houten beeldhouwwerken, en koolstofdatering van dit werk suggereert dat het mogelijk teruggaat tot de vijftiende eeuw.

Dogon beeldhouwkunst richt zich vooral op de geesten die verantwoordelijk zijn voor de vruchtbaarheid van zowel land als mensen. Deze omvatten de echte en mythische voorouders van een familie, de zielen van vrouwen die stierven tijdens de bevalling, en watergeesten. Hoewel de exacte functies en betekenissen van individuele werken vaak onduidelijk blijven, zijn wetenschappers het erover eens dat Dogon-beeldhouwwerken werden gemaakt voor heiligdommen.

Het meest opvallende onderwerp dat door Dogon-beelden wordt weergegeven, is een enkele figuur die met opgeheven armen staat. Deze houding wordt meestal geïnterpreteerd als een gebaar van gebed—een poging om aarde en hemel te verbinden—and het is gesuggereerd dat het een beroep op regen kan zijn. Dit meesterwerk van de Dogon-figuratieve kunst toont een man met een goed gevormd lichaam in een naturalistische houding. De kunstenaar heeft zorgvuldig de musculatuur, anatomische details en lichaamsversiering van de figuur weergegeven. Zijn gestileerde baard maakt hem herkenbaar als een oudere en een individu wiens leeftijd en ervaring hem het recht geven deel te nemen aan de belangrijkste religieuze, politieke en sociale aangelegenheden van de Dogon-samenleving. De figuur draagt polsbanden, armbanden en enkelbanden die zijn status aangeven, evenals een riem en halskettingen die lijken op leren talismans en ook zijn spirituele belang suggereren.

Provenance

Julius Carlebach Gallery, New York 1970