Cefalopode - Gefossiliseerde schelp - Orthoceras - 16.7 cm - 4 cm (Zonder Minimumprijs)





Catawiki Kopersbescherming
Je betaling is veilig bij ons totdat je het object hebt ontvangen.Bekijk details
Trustpilot 4.4 | 121899 reviews
Beoordeeld als "Uitstekend" op Trustpilot.
Orthoceras, een cefalopode uit het Midden-Devon, natuurlijk fossiel met gepolijste afwerking, afkomstig uit Marokko; afmetingen 16,7 cm hoog en 4 cm breed.
Beschrijving van de verkoper
Dit kavel biedt een prachtig exemplaar van Orthoceras van een goed formaat, "standaardformaat heren".
Het is een geheel natuurlijk en semi-gepolijst stuk dat minder vaak in verzamelingen voorkomt en niet onopgemerkt blijft.
Prachtig mineraalpatroon en tekening over de gehele schelp, interne mal.
Aan de uiteinden is de centrale synphunkel te zien, die bij koppotigen twee hoofdfuncties heeft: het uitstoten van water onder hoge druk, waardoor het dier snel kan bewegen om te jagen of te ontsnappen, en het uitstoten van inkt als verdedigingsmechanisme.
De segmenten die duidelijk zichtbaar zijn, zijn de kamers die gevuld of geleegd werden met water en zo het drijfvermogen regelden. Deze kamers zijn nu gevuld met calcietkristallen.
Er zijn grote concentraties van deze fossielen in Erfoud in de Atlasgebergte van Marokko.
Toen ze stierven, waarschijnlijk in grote aantallen tijdens de paartijd, hoopten hun schelpen zich op op de zeebodem. Daar werden ze door de stroming meegesleurd tot ze zich vestigden.
Dit kavel biedt een prachtig exemplaar van Orthoceras van een goed formaat, "standaardformaat heren".
Het is een geheel natuurlijk en semi-gepolijst stuk dat minder vaak in verzamelingen voorkomt en niet onopgemerkt blijft.
Prachtig mineraalpatroon en tekening over de gehele schelp, interne mal.
Aan de uiteinden is de centrale synphunkel te zien, die bij koppotigen twee hoofdfuncties heeft: het uitstoten van water onder hoge druk, waardoor het dier snel kan bewegen om te jagen of te ontsnappen, en het uitstoten van inkt als verdedigingsmechanisme.
De segmenten die duidelijk zichtbaar zijn, zijn de kamers die gevuld of geleegd werden met water en zo het drijfvermogen regelden. Deze kamers zijn nu gevuld met calcietkristallen.
Er zijn grote concentraties van deze fossielen in Erfoud in de Atlasgebergte van Marokko.
Toen ze stierven, waarschijnlijk in grote aantallen tijdens de paartijd, hoopten hun schelpen zich op op de zeebodem. Daar werden ze door de stroming meegesleurd tot ze zich vestigden.

