Chaya de silva - Blindfolded, Yet Seeing

Ze staat in stilte, haar ogen niet bedekt door stof, maar door de waas van haar eigen gedachten. Haar visie is niet verloren—ze kijkt naar binnen. Wat de wereld als chaos ziet, is eigenlijk het ontrafelen van haar ontwaken.

De bloemen die bloeien op haar gezicht symboliseren de gedachten die ze ooit onderdrukte—nu vrij bloeiend, onverschrokken levendig. Elk bloemblad is een herinnering, een litteken, een fluistering van wie ze was. Ze wordt zowel als persoon gevormd als afgebroken.

De vlinder over haar borst symboliseert transformatie — niet een zachte, maar een die in vuur en kleuren is gesmeed. Haar wedergeboorte is niet delicaat… het is elektrisch. Ze doorbreekt weerstand in golven van cobalt, fuchsia en tangerine, en daagt de wereld uit haar te voelen.

Haar blinddoek is geen teken van zwakte — het is haar keuze om naar binnen te kijken voordat ze naar buiten kijkt. Ze wordt geleid door intuïtie in plaats van verwachting. Ze vertrouwt meer op het vuur in haar borst dan op het lawaai buiten haar geest.

Ze is niet verdwaald.

Zij is aan het zoeken.

Ze is niet blind.

Ze wordt.