Een botbeeldhouwwerk - Losso - Togo (Zonder Minimumprijs)

Een Losso-beenderpaar, Togo, Noordregio. Certificaat van herkomst en provenance.

De Losso-bevolking, gevestigd in Noord-Togo, is een relatief kleine etnische groep waarvan de artistieke en rituele praktijken grotendeels buiten de mainstream van de Afrikaanse kunstgeschiedenis zijn gebleven. Onder de zeldzame en meest indrukwekkende aspecten van hun materiële cultuur behoren hun botbeelden—kleine, vaak sobere objecten die worden gebruikt in spirituele en rituele contexten. Deze werken zijn opmerkelijk vanwege hun ongewone keuze van materiaal en hun diepe symbolische resonantie.

In tegenstelling tot de meer gebruikelijke hout- of metalen beelden die in West-Afrikaanse tradities worden gevonden, worden Losso-botbeelden uit menselijk of dierlijk bot gehakt en soms aangevuld met materialen zoals vezel, ijzer of klei. Deze objecten worden niet voor publieke vertoning gemaakt, maar zijn bedoeld voor privé, vaak geheime rituele doeleinden, verbonden met genezing, waarzeggerij en het oproepen van vooroudergeesten. Het gebruik van bot is niet toevallig; men gelooft dat het de essentie of levenskracht van het wezen dat het ooit vormde, draagt, waardoor het een actief medium is in de communicatie met de spirituele wereld.

Wat deze sculpturen bijzonder krachtig maakt, is hun beheersing. Ze zijn vaak minimalistisch in vorm, abstract en ruw afgewerkt, wat hun emotionele en symbolische intensiteit versterkt. In plaats van decoratief of narratief, zijn ze functioneel in een metafysisch opzicht—hulpmiddelen voor spirituele bemiddeling en transformatie. Hun uiterlijk weerspiegelt hun doel: ze zijn niet ontworpen om het oog te behagen, maar om een rol te spelen in heilige processen.

Pierre Amrouche, een Franse verzamelaar en expert in Afrikaanse kunst, heeft een belangrijke rol gespeeld in het brengen van internationale aandacht naar deze obscure en mysterieuze objecten. Zijn waardering voor Losso-beenderbeeldhouwwerken is geworteld in hun spirituele diepgang en visuele rauwheid. Hij heeft ze beschreven als werken van ruwe metafysica—objecten die conventionele schoonheid passeren om iets meer elementairs en existentieel uit te drukken. Voor Amrouche resoneren deze beeldhouwwerken met de zorgen van zowel traditionele Afrikaanse spiritualiteit als de minimalistische tendensen van de moderne Westerse kunst.

Amrouche's pleitbezorging heeft geholpen om deze botfiguren niet slechts als etnografische artefacten te herdefiniëren, maar als krachtige uitspraken binnen de bredere context van de wereldwijde beeldhouwkunst. Hun visuele soberheid en spirituele lading worden vergeleken met modernistische beeldhouwkunst in het Westen, vooral werken die proberen de vorm terug te brengen tot de essentie om toegang te krijgen tot iets tijdloos of heilig.

In dit licht vertegenwoordigen de Losso-beenderbeelden een samensmelting van rituele functie en sculpturale aanwezigheid. Ze bieden inzicht in een wereldbeeld waarin objecten geen passieve decoraties zijn, maar actieve agenten in het behouden van de balans tussen de fysieke en spirituele rijken. Via figuren zoals Pierre Amrouche zijn deze werken opgenomen in bredere gesprekken over de aard van kunst, geest en materie, waardoor ze zowel cultureel specifiek als universeel resonant zijn. Amrouche, Pierre Auteur, Parcours des Mondes, gepubliceerd in samenwerking met de tentoonstelling 'Corps & Dècors, Statuaire Lamba et Losso du Togo', Parcours des Mondes, Parijs, september 2008; Espace Berggruen, Parijs, september-oktober 2008. -- Colofon, AFA-exemplaar 39088018925362 gekocht met fondsen van de S. Dillon Ripley Endowment.

MAZ06983

Ik ben van mening dat de invoer van alle kunstvoorwerpen uit Afrika—of het nu kopieën of originelen zijn—verboden zou moeten worden om Afrika te beschermen. Citaat: Prof. Dr. Viola König, voormalig directeur van het Ethnologisches Museum van Berlijn, nu HUMBOLDTFORUM.

Juridisch Kader

Onder de UNESCO-conventie van 1970 in combinatie met de Kulturgutschutz Gesetz (KGSG) verstrijkt de termijn voor het indienen van een claim voor de teruggave van cultureel erfgoed drie jaar nadat de bevoegde autoriteiten van de herkomststaat kennis hebben gekregen van de locatie van het object en de identiteit van de bezitter.

Alle bronzen en terracotta voorwerpen die worden aangeboden, zijn sinds 2001 publiekelijk tentoongesteld in de Wolfgang Jaenicke Gallery. Organisaties zoals DIGITAL BENIN en academische instellingen zoals de Technische Universiteit Berlijn, die de afgelopen zeven jaar intensief betrokken zijn geweest bij restitutie-onderzoeken (translocatieproject), zijn op de hoogte van ons werk, hebben grote delen van onze collectie geïnspecteerd en ons bezocht in onze dependance in Lomé, Togo, onder andere plaatsen, om meer te leren over de internationale kunsthandel ter plaatse. Bovendien is de National Commission for Museums and Monuments (NCMM) in Abuja, Nigeria, geïnformeerd over onze collectie. Nooit eerder zijn er restitatieclaims ingediend tegen particuliere instellingen zoals de Wolfgang Jaenicke Gallery.

Onze galerie gaat deze structurele uitdagingen te lijf met een beleid van maximale transparantie en documentatie. Mocht u vragen of onzekerheden hebben, dan nodigen wij u uit contact met ons op te nemen. Elk geval wordt zorgvuldig beoordeeld met alle beschikbare middelen.

Hoogte: 16 cm / 18,5 cm
Gewicht: 125 g / 190 g