SIGNED Dirk Alvermann - Da capo (VINTAGE SIGNATURE, MINT CONDITION, SHRINK-WRAPPED) - 2008

BRILLIANT BOOK door Dirk Alvermann (1937-2013)
Eerste monografie van de kunstenaar.
Fantastische revival (na een onderbreking van 30 jaar).
Ontworpen en vormgegeven - door de ARTIST ZELF.

Ondertekend door Dirk Alvermann in het jaar van publicatie.
Ik GARANDEER DE AUTHENTICITEIT VAN DE HANDTEKENING EN DAT DEZE HANDTEKENING EEN VINTAGE HANDTEKENING IS.

Dirk Alvermann was een West-Duitse fotograaf (geboren in Düsseldorf), die in 1966 vrijwillig naar Oost-Berlijn, DDR, verhuisde, die grote delen van zijn leven in Oost-Duitsland doorbracht en die zijn eerste boeken in de DDR publiceerde.

Dirk Alvermann is de maker van enkele echt geweldige fotoboeken zoals 'Algerien' ('Algerije'), 1960, 'Keine Experimente', 1961 en 'Ich liebe dich', 1979, en werd door Martin Parr genoemd in de 'Photonews' en het 'Aperture magazine' als waarschijnlijk de belangrijkste fotograaf en boekmaker afkomstig uit Oost-Duitsland.

Nieuw, mint, ongelezen. Nog steeds oorspronkelijk verpakt in de plastic folie van de uitgever; slechts één keer geopend voor handtekening.
VERZAMELAARSEXEMPLAAR.

Dit is de allereerste fotoalbumveiling op Catawiki - volledig gewijd aan de wereld van de voormalige 'DDR'/'GDR' ('Duitse Democratische Republiek' of 'Oost-Duitsland'), die bestond van 1949 tot 1990.

Nog grotendeels onontdekt en onbekend, biedt dit veld een schat aan fascinerende ontdekkingen voor verzamelaars.
5Uhr30.com presenteert uitzonderlijke werken van gerenommeerde en opkomende kunstenaars, enquêtewerken, boeiende monografieën, evenals buitengewoon zeldzame kleine vintage catalogi, vintage kinderboeken en vintage fabriekfotoboeken; ondertekende publicaties, posters en nog veel meer.

Het kleine boek bevat foto's van Dirk Alvermanns meest beroemde series « Algerien » (« Algerije »), « Keine Experimente » (« Geen experimenten ») en « Ich Liebe Dich » (« Ik hou van jou »).

Gepubliceerd ter gelegenheid van de tentoonstelling "Dirk Alvermann - tussen de tijden" in galerie "Argus Fotokunst" in Berlijn van 5 september tot 25 oktober 2008.

Dirk Alvermann werd door Martin Parr in het tijdschrift "Photonews" en het tijdschrift "Aperture" genoemd als waarschijnlijk de belangrijkste fotograaf en bookmaker uit Oost-Duitsland.

Zoals altijd garanderen wij uitgebreide en nauwkeurige beschrijvingen, 100% transportbescherming, 100% transportverzekering en natuurlijk gecombineerde verzending - wereldwijd.

Zorg ervoor dat je deze unieke kans niet mist!
Exclusief gepresenteerd door 5Uhr30.com, Keulen, Duitsland.

Kettler, Bönen. 2008. Eerste editie, eerste druk.

Hardcover (zoals uitgegeven). 170 x 245 mm. 72 pagina's. Foto's: Dirk Alvermann. Concept: Dirk Alvermann. Indeling: Anne Kettler, Dirk Alvermann. Tekst in het Duits.

Geweldig boek van Dirk Alvermann in perfecte staat - gesigneerd door de kunstenaar.

Dirk Alvermann was een Duitse fotograaf, filmmaker en schrijver. Hij begon in 1956 met fotografie. Tijdens de periode van wederopbouw in de Bondsrepubliek Duitsland en de Duitse economische wonder, was er echter nauwelijks ruimte in West-Duitsland voor het sociaal kritische, anti-kolonialistische en vredegerichte perspectief van zijn werk. Behalve enkele linksgerichte weekbladen zoals Die Tat, Deutsche Volkszeitung of Die Andere Zeitung, publiceerde hij zijn foto's vooral in de DDR, evenals in Frankrijk, Algerije, Engeland, Italië en Polen. In snel tempo produceerde hij fotoreportages over Spanje (1957–62), Algerije (1958–60), Albanië (1962), West-Duitsland (1962–65), Italië (1964) en Engeland (1965).
Het werk van deze jaren wordt vooral gedocumenteerd in de fotoboeken Algerien–L’Algerie (1960) en Keine Experimente – Bilder zum Grundgesetz (1961). Een gepland fotoboek over Spanje, dat vast stond voor publicatie door Edition Leipzig in 1963, werd verhinderd door de Spaanse Communistische Partij in ballingschap. Aanvullende werken omvatten de documentairefilms Algerische Partizanen (1962) en zijn camerawerk aan Peter Nestler’s Arbeiterclub in Sheffield (uitzendingstitel: Mensen in Sheffield) in 1965. Van 1962 tot 1965 werkte Alvermann als semi-permanente medewerker voor NBI, maar publiceerde ook in Quick, Magnum en Das Magazin.
Na uitgebreide en herhaalde verblijven in Algerije en Spanje verhuisde Alvermann in 1959 naar West-Berlijn en uiteindelijk in 1966 naar Oost-Berlijn (DDR). In 1969 werd daar zijn fotografische documentatie Wolfgang Heinz inszeniert Gorkis Feinde gepubliceerd, evenals in hetzelfde jaar het narratieve fotoboek over de havenarbeiders in de overslaghaven van Rostock, Eine Handvoll Glück. Het jaar daarop volgde het stadsportret Rostock, en in 1979 het bijna legendarische fotoboek Ich liebe Dich. Het project—dat over vele jaren (1962–77) werd nagestreefd—van een fotovolume over het werk en leven van Poolse volkskunstenaars (houtsnijders en schilders), gezamenlijk ondernomen met Ludwig Zimmerer, de ARD-correspondent in Warschau, werd nooit gerealiseerd.
Tussen 1972 en 1976 werkte Alvermann als documentairefilmregisseur voor het 'Kulturmagazin' van de televisie van de DDR. Tijdens de ontbinding van de televisie van de DDR op het moment van de Duitse hereniging, werden bijna alle films die hij daar had geregisseerd, weggegooid (en blijven tot op de dag van vandaag verloren).
Vanaf de jaren zestig wijdde Alvermann zich steeds meer aan het schrijven en publiceerde in 1977 de deels autobiografische verhalenbundel 'Ende eines Märchens', en in 1983 het kinderboek 'Zuckerwatte und Riesenrad'. In 1979 verscheen zijn bekendste fotoboek naast het Algerije-boek, 'Ich liebe Dich', als een voorlopige samenvatting van zijn fotografisch werk. Een jaar later werd hij toegelaten tot de Schriftstellerverband van de DDR en gekozen in het districtbestuur als vertegenwoordiger van jonge auteurs. Als diens afgevaardigde reisde hij het jaar daarop met Rainer Kerndl naar een congres van de Palestijnse schrijversvereniging in Beiroet, dat echter niet plaatsvond vanwege de toenmalige zeer escalerende militaire spanningen. In deze context werden zijn laatste samenhangende fotografische werken gemaakt in Palestijnse vluchtelingenkampen. In 1982 verliet Alvermann op eigen verzoek het districtbestuur, verhuisde naar het toenmalige district Schwerin en trad toe tot een Landbouwcoöperatie (LPG), een ervaring die hij later literair beschreef in de Crivitzer Chronik (1999).
In 1991 nam Alvermann een positie aan als archivaris bij het gemeentearchief van Rehna. Het jaar daarop was hij een van de oprichters van het culturele initiatief Maurine-Radegast e. V., werd hij de eerste voorzitter en publiceerde hij verschillende werken over lokale geschiedenis namens deze organisatie, waaronder geschriften van de Nedersaksische dichter Rudolf Hartmann, vermoord in een concentratiekamp (Ick seig allerhand Gesichter), onderzoeken door lokale chroniqueurs Klaus Bollensdorf (Rehnaer Miniaturen) en Karl-Heinz Molkenthin (Demerner Dorfgeschichten, Land aan de Maurine), naoorlogse foto's van fotojournalist Willy Seeger (Gadebuscher Novelle), en twee bloemlezingen van korte verhalen door hedendaagse Noord-Duitse schrijvers (Flaschenpost aus Nordost, Flaschenpost 2005).
In 2006 en 2008 presenteerde hij de fotoboeken Zwischen den Zeiten – Rhapsodie in Schwarzweiß en dacapo, een retrospectief van zijn werk gemaakt tussen 1956 en 1982. In 2011 werden de fotoboeken Klein Paris gepubliceerd, met impressies uit de naoorlogse periode van zijn geboorteplaats Düsseldorf, samen met een facsimile-herdruk en nieuwe edities in het Frans, Engels en Duits van het inmiddels legendarische Algerije-boek over de bevrijdingsstrijd van wat tot 1962 een Franse kolonie bleef. Alvermanns boekproductie zette zich voort in 2012 met Streiflichter 1956–65, een fotovolume met korte fotografische verhalen over Warschau, Tirana, Napels, Peñíscola en Sheffield.
Dirk Alvermann was de jongere broer van schilder, graficus en objectkunstenaar Hans-Peter Alvermann (1931–2006). In september 2013 overleed Dirk Alvermann in Carlow, in het dorp Neschow, slechts enkele maanden voor zijn 76e verjaardag. Hij wordt overleefd door zijn zonen Dirk Alvermann (1965–2023) en Moritz P. Alvermann, en zijn dochter Nadja Alvermann.
(Wikipedia)