Stefano Nurra - Side-swinging

Dzieło przedstawia dwie części pola tenisowego, umieszczone w górnej i dolnej części kompozycji, niczym zawieszone zielone wyspy na czarnej, silnie materialnej powierzchni. Płaszczyzny boiska, namalowane w gamie zróżnicowanych odcieni zieleni, są wyznaczone nieregularnymi krawędziami, które ujawniają grubą i gestualną technikę malarską artysty.

W górnej połowie, miniaturowa postać jest uchwycona w momencie uderzania piłki, sugerując napięcie i dynamizm. W dolnej części, drugi gracz, przedstawiony z bardziej wyrazistym konturem, czeka lub odpowiada na uderzenie, tworząc spowolnioną, lecz intensywną narrację, która żyje w odległości fizycznej między dwoma zielonymi polami.

Na środku płótna wyłania się element biały, materialny, przypominający rodzaj poziomej belki zawieszonej, która pełni funkcję progu lub wizualnego separatora. Jego obecność, gęsta i niedoskonała, wprowadza przerwę, która zamienia grę w metaforę dystansu, opozycji i dialogu.

Kontrast między precyzją graficzną linii pola a chropowatością ciemnego tła tworzy równowagę między kontrolą a energią, między sportową dyscypliną a malarskim impulsem. Dzieło odczytuje się jako refleksję nad konfrontacją, realną lub symboliczną, między dwoma obecnościami, które dzielą tę samą przestrzeń, ale nigdy jej w pełni nie zamieszkują.