Etruscan Aardewerk Olpe

Olpe
MATERIAAL: Aardewerk, Bucchero
Cultuur: Etruskisch
Periode: 7e – 6e eeuw v.Chr.
DIMENSIES: 155 mm x 125 mm
Goede staat
HERKOMST: Voormalige Europese privécollectie, Voormalig Lakythos S.A.R.L (1987), Voormalig Galerie Hydra, Genève, Zwitserland (1984)

De meest opvallende en herkenbare vorm van Etruskisch aardewerk is Bucchero (ca. 7e tot 5e eeuw v.Chr.), dat vaak wordt beschouwd als het 'nationale' aardewerk van het oude Etrurië. Dit zwarte, hoogglanzende keramiek is onmiddellijk te identificeren aan zijn opvallende, metallic uitstraling. De unieke kleur werd bereikt door een proces dat reductiebrandproces wordt genoemd, waarbij de zuurstofvoorziening in de oven drastisch werd beperkt. Deze zuurstoftekort zette het ijzeren oxide in de klei om van de natuurlijke rode kleur naar een rijke, gekarboniseerde zwarte tint door het hele voorwerp. De uiteindelijke, glanzende glans werd verkregen door de oppervlakte zorgvuldig te polijsten vóór het bakken. Bucchero diende daarom als een betaalbare imitatie van het zeer gewaardeerde metaalwerk—met name zilveren en bronzen vazen—gebruikt door de Etruskische elite voor banketten en als rijke grafgift.

Hoewel Bucchero een inheemse Etruskische uitvinding vertegenwoordigt, werd hun pottenbakkerstraditie aanzienlijk gevormd door contact met de Griekse wereld, met name de Griekse kolonies in Zuid-Italië. Etruskische pottenbakkers gingen actief in op en imiteerden de populaire geschilderde stijlen van Griekenland, en produceerden hun eigen versies van de Black-Figure- en later de Red-Figure-technieken. Echter, Etruskische aanpassingen behielden vaak kenmerkende lokale kenmerken, en hun versies van de Red-Figure-schilderkunst (soms 'pseudo-Red-Figure' genoemd) maakten gebruik van verschillende methoden, zoals het direct schilderen van lichtere figuren op een zwarte slip, in plaats van het reserveren van de rode klei. Deze geschilderde vazen, net als hun Griekse modellen, toonden vaak mythologische scènes, dierenfriezen of voorstellingen van symposia, en werden zeer gewaardeerd en vaak bij de overledenen begraven.

Etruskisch aardewerk ontwikkelde zich uit de eerdere lokale traditie van Impasto-keramiek, een grovere, roodbruine klei gemengd met onzuiverheden zoals mica of steen, dat met de hand werd gemaakt en op lage temperaturen werd gebakken. Impasto werd vooral gebruikt voor utilitaire vaatwerken, zoals opslagpotten en kookpotten, maar had ook een belangrijke funerair rol. Vroege Etruskische urnen waren vaak gevormd als kleine hutten (hut urns), wat de woningen van de overledenen weerspiegelde. Door de hele keramische traditie, van grof Impasto tot het verfijnde Bucchero en de beschilderde vazen, bleef Etruskisch aardewerk sterk verbonden met de funerair context. Grote hoeveelheden fijn keramisch vaatwerk werden bewust in graven geplaatst, wat moderne archeologen essentiële inzichten biedt in Etruskisch religieus geloof, het dagelijks leven en de opvallende consumptie van de elite.

Wordt geleverd met Certificaat van Echtheid en exportvergunning van de Europese Unie

Als u buiten de Europese Unie biedt en het item wint, moeten wij een nieuwe uitvoervergunning aanvragen voor uw land en zal de verzending tussen 3 en 5 weken vertraging oplopen.