Oud-Grieks Aardewerk Kop met één handvat. Spaans exportvergunning. (Zonder Minimumprijs)

Enkelhandige beker
Aardewerk
Cultuur: Grieks, Daunisch.
4e eeuw v.Chr.
DIMENSIES: 33 mm x 117 mm x 100 mm
STAAT: Goede staat, gerepareerd
PROVENANCE: Ex Duitse privécollectie, S.Z., verworven tussen 1970 en 1992.

Wordt geleverd met Certificaat van Echtheid en exportvergunning van de Europese Unie

Als u buiten de Europese Unie biedt en het item wint, moeten wij een nieuwe uitvoervergunning aanvragen voor uw land en zal de verzending tussen 3 en 5 weken vertraging oplopen.

De Daunische kan, of oinochoe, is een kenmerkende vorm van aardewerk gemaakt door de Dauniërs, een inheemse Iapygische stam die het noordelijke deel van Apulië bewoonde (hedendaagse provincies Foggia en Barletta-Andria-Trani) in Zuidoost-Italië, een regio die later deel uitmaakte van Magna Graecia. Deze met de hand vervaardigde terracotta voorwerpen dateren voornamelijk uit de IJzertijd tot de 4e eeuw v.Chr. en vallen op door hun zeer individuele, niet-Griekse vormen en hun levendige, geometrische versiering. Hoewel de term 'kan' verschillende vormen omvat, wordt de Daunische variant vaak gekenmerkt door een bolvormig lichaam, een lange, smalle hals, een brede, platte rand die op een bord kan lijken, en vaak een enkele, opvallende bandhandvat dat hoog boven de mond uitsteekt.

Een kenmerkend aspect van de Daunische kruik en de Daunische aardewerk in het algemeen is de puur geometrische versiering, die tot de latere productiefasen grotendeels onaangetast bleef door de figurale scènes van het hedendaagse Griekse aardewerk. De versiering wordt gewoonlijk aangebracht in bichrome (twee-kleurige) of polychrome (meerkleurige) verf—meestal donker violet, rood of zwart op een achtergrond van witachtig of bleek slip—and wordt georganiseerd in horizontale banden of listae. Motieven bestaan uit strenge geometrische vormen zoals ruiten, driehoeken, vierkanten, swastika's en zigzags, die de bovenste helft van het vat bedekken. In tegenstelling tot het wielgedraaide, massaproductie aardewerk van de Griekse kolonies, werden de meeste Daunische kruiken zorgvuldig met de hand gevormd, een techniek die de diepgewortelde lokale tradities van deze oude Italische cultuur weerspiegelt.

Daunische voorwerpen, waaronder verschillende soorten kruiken, grote kraters en askoi (gegoten flessen), worden het meest frequent gevonden in begrafenissituaties, wat wijst op hun cruciale rol als grafgiften en rituele objecten in het Daunische sociale en religieuze landschap. Hoewel de precieze functie van elk type kruik niet altijd bekend is, is het algemene doel gerelateerd aan het opslaan en schenken van vloeistoffen, waarschijnlijk tijdens banketten of begrafenisrituelen. De belangrijkste productiecentra waren lokale steden zoals Canosa di Puglia en Ordona, waarvan de regionale werkplaatsen leidden tot specifieke typologische variaties. In de loop der tijd, naarmate de Griekse invloed vanuit de nabijgelegen koloniën in Magna Graecia toenam—vooral na de 5e eeuw v.Chr.—begon de latere Daunische aardewerk meer figuratieve, vegetale en Helleniserende elementen te bevatten, wat uiteindelijk leidde tot een afname van de unieke geometrische stijl.