Neolithisch Vuursteen Vuursteenwerktuig. Michelsberg Cultuur (gevonden in Spiennes, Mons, België). Neolithische periode, (Zonder Minimumprijs)

Vuursteen gereedschap

Michelsberg Cultuur (gevonden in Spiennes, Mons, België).

Neolithische periode, circa 4500-3500 v.Chr.

Hoogte 6 cm H

PROVENANCE

- Vondst in 1979 bij Camp-à-Cayaux, nabij Spiennes (Mons), België.
Vervolgens in de bezittingen van een privémuseum in Amersfoort, Nederland.
Verkregen hiervan door de Nederlandse antiekhandelaar W. Stormbroek.
Overgenomen als groep toen het in 2010 werd gesloten. Sindsdien bevindt het zich in de inventaris van de Galerie Alte Römer, Duitsland.
Spaans privécollectie.

Onherstelbaar, zoals gevonden.

PARALLELS: Voor vergelijkbaar materiaal zie Centre de Recherche Archéologique du Camp à Cayaux (Spiennes, België).

DOCUMENTEN:

Exportvergunning afgegeven door het Ministerie van Cultuur, Madrid, Spanje.


OMSCHRIJVING

De Michelsberg-cultuur behoort tot het centrale Europese Laat-Neolithicum. De verspreiding ervan besloeg een groot deel van West-Centraal-Europa, langs beide zijden van de Rijn. Een gedetailleerde chronologie, gebaseerd op aardewerk, werd in de jaren zestig opgesteld door de Duitse archeoloog Jens Lüning. De datums liggen rond 4400–3500 v.Chr. De gebruikelijke naam is afgeleid van een belangrijke opgravingsplaats op de Michelsberg (kort voor Michaelsberg) heuvel nabij Untergrombach, tussen Karlsruhe en Heidelberg (Baden-Württemberg).

De Neolithische vuursteenmijnen van Spiennes beslaan twee krijtplateaus die zich ten zuidoosten van de stad Bergen bevinden. Ze beslaan een gebied dat voornamelijk aan landbouw is gewijd. De site lijkt aan de oppervlakte een groot gebied van weiden en velden te zijn, bezaaid met miljoenen stukjes bewerkte vuursteen. Ondergronds is de site een immens netwerk van galerijen dat via verticale schachten, gegraven door Neolithische bevolkingsgroepen, met het oppervlak verbonden is.
De neolithische vuursteenmijnen van Spiennes vormen de grootste en oudste concentratie van oude mijnen in Noordwest-Europa. Ze werden eeuwenlang gebruikt en de overblijfselen illustreren duidelijk de ontwikkeling en aanpassing van mijntechnieken door prehistorische bevolkingsgroepen, die grote afzettingen van een materiaal exploiteerden dat essentieel was voor het maken van gereedschappen en culturele evolutie. Ze zijn ook opmerkelijk vanwege de diversiteit aan technische mijnoplossingen en omdat ze direct verbonden zijn met een habitat uit die tijd.
In de neolithische periode (van de laatste derde van de 5e millennium tot de eerste helft van het 3e millennium) was de site het centrum van intensieve vuursteenwinning die ondergronds plaatsvond. Er werden verschillende technieken gebruikt, waarvan de meest spectaculaire en karakteristieke het uitgraven van schachten was, met een diameter van 0,8 tot 1,20 meter en een diepte tot 16 meter. Neolithische bevolkingen konden zo onder lagen door die uit grote blokken vuursteen bestonden (tot 2 meter lang), die ze verwijderden met een techniek die ‘slaan’ wordt genoemd (losmaken van onderen met ondersteuning van een centrale krijtmuur, het verstevigen van het blok, het verwijderen van de muur, het verwijderen van de steunen en het laten zakken van het blok). De dichtheid van de schachten is belangrijk, met wel 5.000 in het gebied dat Petit Spiennes wordt genoemd (14 hectare), wat leidt tot kruisingen van kuilen en schachten in sommige sectoren.
De neolithische vuursteenmijnen bij Spienne in België maken sinds het jaar 2000 deel uit van het UNESCO-werelderfgoed (ID-nr.: 1006). In de tweede helft van het 5e millennium v.Chr. werd steen uit de Spienne-mijn bewerkt door sociaal steeds complexere neolithische groepen in die regio. Ongetwijfeld was dit een bron van welvaart voor die culturen.
De groepen in dat gebied worden de Michaelsberg-cultuur genoemd. Zij bloeiden van het midden van het 5e millennium v.Chr. tot het midden van het 4e millennium v.Chr. in Midden-Europa. Hun cultuur strekte zich uit van Duitsland, Noord-Frankrijk tot België. Rond Spienne werd deze uiteindelijk vervangen door de Seine-Oise-Marne-cultuur, die de nabijgelegen mijn niet meer gebruikte.

Notities:

De verkoper garandeert dat hij dit stuk heeft verworven volgens alle nationale en internationale wetten met betrekking tot het eigendom van cultureel erfgoed. Provenanceverklaring gezien door Catawiki.
Het stuk bevat een certificaat van echtheid.
Het stuk bevat een Spaans exportvergunning (paspoort voor de Europese Unie) - Als het stuk bestemd is voor buiten de Europese Unie, moet een vervanging van de exportvergunning worden aangevraagd. Dit proces kan tussen 1 en 2 maanden duren.