Modern Silver Hanger met Oud-Romeinse Antoninus Pius denarius (Zonder minimumprijs)

Modern hanger met Antoninus Pius denarius
materiaal: zilver
Cultuur: roman
Tweede eeuw na Christus
DIMENSIES: diameter 19 mm
Voorwaarde: Goede staat. Originel muntstuk in een moderne handgemaakte ronde zilveren zetting.
HERKOMST: uit een Belgische privécollectie, verworven in de jaren negentig (Coin)

Wordt geleverd met certificaat van authenticiteit.

MUNTBESCHRIJVING: Divus Antoninus Pius Denarius 18 mm 3,28 gr. DIVVS ANTONINVS, bloot hoofd naar rechts / CONSECRATIO Brandstapel in vier lagen, versierd met guirlandes en beelden, deur in de tweede laag, tegenover quadriga bovenop. RIC III 436 [Aurelius]; RSC 164; BMCRE 57-59.

Antoninus Pius, die regeerde van 138 tot 161 n.Chr., wordt gevierd als een van de "Vijf Goede Keizers" en was voorzitter van wat vaak wordt beschouwd als het hoogtepunt van de welvaart en stabiliteit van het Romeinse Rijk: de Pax Romana. Geboren als Titus Aurelius Fulvus Boionius Antoninus, werd zijn troonsbestijging veiliggesteld door adoptie door keizer Hadrianus, afhankelijk van het feit dat Antoninus op zijn beurt de toekomstige keizers Marcus Aurelius en Lucius Verus adopteerde. Hij kreeg kort na zijn troonsbestijging de bijnaam "Pius" (wat "plichtsgetrouw", "vroom" of "respectvol" betekent) van de Senaat, hetzij omdat hij de Senaat ervan weerhield postuum de nagedachtenis van Hadrianus te veroordelen, hetzij vanwege zijn toewijding aan de staat en de traditionele Romeinse waarden. Zijn bijna 23-jarige regering was opmerkelijk vreedzaam en vrij van grote oorlogen of interne onrust, een zeldzaamheid in de Romeinse keizerlijke geschiedenis.

In tegenstelling tot zijn op het leger gerichte voorgangers onderscheidde Antoninus Pius zich door zich te richten op intern bestuur, juridische hervormingen en financiën in plaats van agressieve veroveringen. Hij verliet Italië zelden en bestuurde het rijk door zorgvuldig aandacht te besteden aan provinciale aangelegenheden en uitstekende relaties te onderhouden met de Romeinse Senaat, wat een gevoel van senatoriale waardigheid herstelde. Zijn meest opmerkelijke militaire onderneming was de bouw van de Antonijnse Muur in Groot-Brittannië, gebouwd ten noorden van de Muur van Hadrianus rond 142 n.Chr. ter gelegenheid van een korte opmars naar Caledonië, hoewel deze grens uiteindelijk werd verlaten. Zijn regering staat ook bekend om zijn genereuze overheidsuitgaven, het verstrekken van financiële steun aan verschillende gemeenschappen en de financiering van talloze bouwprojecten in Rome, waaronder de restauratie van tempels en de bouw van het mausoleum van zijn dochter Faustina.

Antoninus Pius stierf vredig op zijn voorouderlijk landgoed in Lorium in 161 n.Chr., na de op één na langste regeerperiode sinds Augustus te hebben bereikt. Zijn zorgvuldig georganiseerde opvolging was het hoogtepunt van het adoptiesysteem dat door de "Vijf Goede Keizers" werd bepleit. In zijn laatste uren droeg hij de staat en zijn dochter over aan Marcus Aurelius en toen de tribuun van de nachtwacht hem om het wachtwoord vroeg, was zijn laatste opgetekende woord naar verluidt "aequanimitas" (gelijkmoedigheid of kalmte) – een perfecte samenvatting van zijn hele regeerperiode. Hoewel hij vaak over het hoofd werd gezien ten gunste van zijn filosofische opvolger Marcus Aurelius, liet Antoninus Pius een erfenis na van evenwichtig bestuur, rechterlijke rechtvaardigheid en een goed geordende schatkist, wat een stabiele basis vormde die het rijk in staat stelde de grotere crises die volgden te doorstaan.